Naar Andong
Vandaag weer een reisdag. We reizen in twee dagen van de zuidkust van Korea naar Sokcho in het uiterste noordoosten van het land. Omdat het motel waarin we verbleven geen ontbijt serveerde, gingen we recht vanuit ons harde bed de bus in. Het was niet druk op de snelwegen en gedurende de ochtend schoten we lekker op. Op een grote parkeerplaats dronken we een bak koffie voordat we verder noordwaarts reden. Don, onze reisbegeleider, was in de bus de bestelling voor de lunch aan het opnemen en stond daartoe in het gangpad toen de bus ineens een noodstop moest maken vanwege een ander voertuig die lading had verloren. We konden tijdig stoppen om een giga aanrijding te voorkomen, maar Don vloog de halve bus door tot helemaal naar voren en hij maakte een gruwelijke smak. We schrokken ons rot! Gelukkig hield ie aan z’n onvrijwillige vlucht door de bus geen verwondingen over. Hij zal de komende dagen wel beurs en stijf zijn.
Op een andere grote parkeerplaats kwamen we bij van de schrik en aten onze meegebrachte lunch op. Tot een uur of drie zaten we in de bus voordat deze stopte nabij de stad Andong bij Hahoe Folk Village. Dat is een levend openlucht museum waar mensen dus daadwerkelijk in hun antieke huizen wonen. Behalve huizen met traditionele zadeldaken, waren veel huizen hier ook voorzien van een dak van stro dat op z’n plek werd gehouden door touwen. Overal werden groenten verbouwd en werd er fruit gedroogd wat voor mooie plaatjes zorgde. Enige minpuntje was dat de mensen die hier woonden ook mee gingen met de moderne tijd. Dat betekende dat we bij bijna elke woning wel een schotelantenne aan de muur zagen hangen of er stond een dikke Hyundai of Kia bij de woning.
Tegen half zes kwamen we aan bij ons hotel in Andong. Van dit hotel zijn we zeker dat het gebruikt wordt als “Love hotel”. Onze kamer was een regelrechte kopie van een hoerenkast. We maakten er meteen maar een foto van. Wel was de kamer van alle gemakken voorzien zoals een computer die met het internet was verbonden.
’s Avonds gingen we het centrum van het stadje in en ontdekten dat het er erg gezellig was. Er waren volop winkels en ook was er ’s avonds nog een drukke markt gaande. Voor het diner aten we weer een Koreaanse barbecue. Dit keer met rundvlees. Het rundvlees van koeien uit Andong is in geheel Korea bekend en geliefd. Het smaakte ons in ieder geval ook prima. Voordat we gingen slapen, maakten we nog dankbaar gebruik van de internetverbinding door ons blog bij te werken. Morgen vervolgen we onze reis naar het noordoosten, maar dan per trein.
Op een andere grote parkeerplaats kwamen we bij van de schrik en aten onze meegebrachte lunch op. Tot een uur of drie zaten we in de bus voordat deze stopte nabij de stad Andong bij Hahoe Folk Village. Dat is een levend openlucht museum waar mensen dus daadwerkelijk in hun antieke huizen wonen. Behalve huizen met traditionele zadeldaken, waren veel huizen hier ook voorzien van een dak van stro dat op z’n plek werd gehouden door touwen. Overal werden groenten verbouwd en werd er fruit gedroogd wat voor mooie plaatjes zorgde. Enige minpuntje was dat de mensen die hier woonden ook mee gingen met de moderne tijd. Dat betekende dat we bij bijna elke woning wel een schotelantenne aan de muur zagen hangen of er stond een dikke Hyundai of Kia bij de woning.
Tegen half zes kwamen we aan bij ons hotel in Andong. Van dit hotel zijn we zeker dat het gebruikt wordt als “Love hotel”. Onze kamer was een regelrechte kopie van een hoerenkast. We maakten er meteen maar een foto van. Wel was de kamer van alle gemakken voorzien zoals een computer die met het internet was verbonden.
’s Avonds gingen we het centrum van het stadje in en ontdekten dat het er erg gezellig was. Er waren volop winkels en ook was er ’s avonds nog een drukke markt gaande. Voor het diner aten we weer een Koreaanse barbecue. Dit keer met rundvlees. Het rundvlees van koeien uit Andong is in geheel Korea bekend en geliefd. Het smaakte ons in ieder geval ook prima. Voordat we gingen slapen, maakten we nog dankbaar gebruik van de internetverbinding door ons blog bij te werken. Morgen vervolgen we onze reis naar het noordoosten, maar dan per trein.
Reacties