Van Helsinki naar Seoul

Sodejuu, midden in de nacht werden we opgeschrikt door een brandalarm en door enkele brandweerwagens die met gillende sirene en met blauw, blauw aan kwamen rijden. Op de gang klonk een mechanische stem die ons mededeelde dat we op onze kamer moesten blijven, maar helemaal gerust waren we daar niet op. Gelukkig bleek het loos alarm en konden we verder gaan slapen.
We werden tegen achten weer wakker van de bouwvakkers die bezig zijn om het hotel drie keer zo groot te maken. Na het ontbijt checkten we uit en lieten onze tassen opbergen zodat we de stad weer in konden zonder al teveel bagage. We liepen naar de westelijke haven die een stuk industriëler is dan de oostelijke haven met z'n grote cruiseschepen. Veel viel er echter niet te zien en daarom liepen we door enkele leuke buurtjes weer terug naar het centrum. Woningen mogen dan duur zijn in Helsinki, mooi zijn ze vaak ook. Veel appartementsblokken hebben art-deco versierselen en zijn allesbehalve vierkante blokkendozen. Ook is de stad erg groen en zijn er veel winkeltjes onder de gebouwen te vinden, zaken die de stad best leuk maken.
Tegen de tijd dat we weer bij de oostelijke haven waren, scheen de zon volop maar de harde wind zorgde ervoor dat de gevoelstemperatuur heel wat lager was dan de 9 graden die het was.
Een cappuccino deed ons weer wat opwarmen waarna we in een groot warenhuis rondsnuffelden voordat we wat eten regelden en bij het hotel onze tassen weer ophaalden. Onze tijd in Helsinki zat er al weer bijna op. Het is een erg leuke stad om een dag of twee in rond te lopen. Een nette stad ook zonder zichtbaar vandalisme of zelfs maar graffitti. De vele art-deco gebouwen en het vele groen geven de stad een prettig aanzien. De zee is nergens ver weg en dat maakt het ook leuk. Helaas is het wel een dure stad. Alles is er even duur. Toch hebben we, als echte Hollanders, de kosten voor eten wat weten te drukken door slim inkopen te doen in een supermarkt.
Toen we bij het busstation aankwamen, wilde de airportbus net wegrijden maar we konden nog mee zodat we eigenlijk veel te vroeg op het vliegveld stonden. Gelukkig is er op het vliegveld overal gratis wi-fi zodat we ons wel vermaakten met ons netbook en de iPad.

De vlucht naar Seoul was niet noemenswaardig. Hij vertrok netjes op tijd. We kregen op tijd ons natje en ons droogje en we probeerden wat te slapen in de veel te krappe ruimte die we ter beschikking hadden. Gedurende de vlucht van 8 uur sliepen we zo'n 3 uurtjes.
De aankomst in Seoul zorgde voor een nare verrassing. In plaats van de beloofde zon en 23 graden, was het mistig en regende het gestaag. De formaliteiten stelden niet veel voor maar ook nu weer moesten we lang op onze tassen wachten. Het waren zelfs de laatste tassen die op de band verschenen. Toen in de aankomsthal de pintransactie was gelukt waren we voor even miljonairs. Er gaan namelijk ongeveer 1600 Won in 1 euro en we kregen een dik pak van 10.000 Won briefjes uit de automaat. Voor de bus naar Seoul moesten we nog een half uurtje wachten. De rit zelf duurde ruim een uur zodat het toch 11.00 uur was voordat we in de lobby van ons hotel stonden. Daar had men nog geen kamer voor ons vrij. We besloten in de lobby wat te gaan slapen. Na een uurtje had men wel een kamer vrij en wat voor één; de komende vier nachten slapen we in een ruime suite met een compleet ingerichte keuken inclusief alle apparatuur en zelfs een wasmachine!

Om 13.00 uur zouden we onze reisbegeleider Don ontmoeten en we besloten toch nog eventjes een dutje te doen. We lagen allebei heerlijk te pitten toen om kwart voor één Karin, de andere reisbegeleider, ons belde dat ze al in de lobby was. Met haar gingen we lunchen in één van de vele restaurantjes bij het hotel. Meteen ook kregen we uitgebreide info over Seoul waarna we de stad introkken.
Bij het Deoksugung paleis vielen we met onze neus in de boter. Er vond net de zeer kleurrijke wisseling van de wacht plaats. Onze camera's maakten meteen overuren. Karin liet ons vervolgens een aantal bezienswaardigheden in de stad zien zoals een WC op de 33e verdieping van een groot kantoorpand met daarvandaan een mooi uitzicht over de stad. Gelukkig was het weer behoorlijk opgeklaard waardoor we ook wat zagen. Onze eerste indruk van Seoul is dat het een hele grote, rommelige, maar gezellige stad is met weinig cultuurhistorische bebouwing maar wel met veel winkelcentra en heel veel restaurantjes.

In het toeristenstraatje Insadong namen we voorlopig afscheid van Karin en slenterden wij langs de vele winkeltjes en stalletjes voor kunstzinnige en minder kunstzinnige snuisterijen. Al vroeg zaten we in een klein Koreaans restaurantje en aten daar voor ongeveer 5 euro met z'n tweeën heerlijk. De vriendelijke eigenaresse liep de benen onder haar kont vandaan voor ons.
Terug op de kamer waren we nog tot negenen druk met rommelen en gingen daarna de broodnodige slaap inhalen. Morgen gaan we naar de strengst bewaakte grens ter wereld, die met Noord Korea.