De bergen uit en op naar Tainan

Vandaag nemen we voorlopig afscheid van de bergen en gaan we voor een paar dagen naar de grote stad. We hadden redelijk geslapen op de harde matrassen en waren vroeg wakker vanwege de herrie buiten en de herrie van de buren. De muren zijn erg dun in de homestay.
Het ontbijt stelde echt niks voor. Er stonden wel wat schalen met Chinese groenten en wat vlees op tafel maar alles was koud en daar hadden we geen zin in. Bleef over een witte boterham met jam vol met kunstmatige geur-, kleur- en smaakstoffen. We waren dan ook snel klaar met het ontbijt. En zo kwam het dat we al voor half negen in de auto zaten.

Om in Tainan, de grote stad, te komen moesten we eerst de berg af. Dat betekende weer gruwelijk veel bochtjes. Onderweg stopten we wel een paar keer want er moesten nog wat velden met theestruiken op de foto.
Na anderhalf uur werd het landschap vlakker en de wegen rechter en daar was dan eindelijk de snelweg en konden we vaart maken. Om het magere ontbijt te compenseren, reden we een grote parkeerplaats langs de snelweg op waar de Taiwanezen een gigantische hal vol met winkeltjes hadden neergezet. Er was ook een Starbucks. Het was even wachten, want half Taiwan wilde daar iets bestellen, maar uiteindelijk zaten we buiten in het zonnetje aan een lekkere cappuccino en frappuccino.
Na dit cafeïneshot reden we verder naar Tainan. Het verkeer in deze miljoenenstad was navenant en schoot helemaal niet op dankzij een rode zone waardoor we bij elk stoplicht maximaal moesten wachten. Dankzij het navigatiesysteem kwamen we iets voor twaalven aan bij ons hotel, midden in de stad. We konden nog niet op onze kamer maar de auto konden we al wel parkeren. Die verdween via een autolift onder de grond. Wij lieten onze tassen in het hotel achter en gingen de stad in.

Eerst gingen we lunchen. Tegenover het hotel vonden we een gezellig ogende koffietent waar ze ook sandwiches verkochten. Na de lunch was het de beurt aan wat attracties in de stad wat in Tainan veelal tempels zijn. De eerste was de Confucius tempel. Die was voor Taiwanese begrippen ingetogen. Hier geen bonte versieringen maar eenvoudige accenten en her en der wat kunstvoorwerpen.
Via een gezellig straatje vol met marktkraampjes liepen we vervolgens naar de Koxinga Shrine. In deze felrood geschilderde tempel konden we in de schaduw even ontsnappen aan de hitte want nu we op zeeniveau zaten, was het gruwelijk warm. Ook mooi was dat we hier in een klein winkeltje hele mooie beeldjes vonden voor in ons WC-museum. We lieten vijf van die beeldjes inpakken.
Tegenover de Koxinga Shine was de Madame Linshuei Tempel. Ook deze bekeken we even van binnen en zagen dat ook voor Boeddhisten de zondag een dag van gebed is want het was er druk met knielende en buigende wierookstokjesverbranders.
Met behulp van de iPhone vonden we de weg naar de Grote Zuidelijke Poort die we bekeken. Daarna lieten we de iPhone ons de weg wijzen naar de Chihkan Toren. Dit fort is gebouwd op de restanten wat eens het Nederlandse fort Provintia was. Nadat de Chinezen het fort van de Nederlanders hadden afgepakt, verbouwden ze het tot wat het nu is. Het fort was leuk om te zien maar de omliggende tuin was op deze zonnige zondag zeker zo leuk. Vooral kinderen vermaakten zich prima met het overvoeren van de vele koi karpers.

Tegen vijven waren we terug bij het hotel en nu konden we wel onze kamer op. Die was meer dan prima. Wij maakten van de gelegenheid gebruik om de was te doen. Na negen dagen hadden we weinig schone kleding meer over en hier konden we zelf de was doen. In een uurtje was alle vuile was weer schoon en droog en konden we gaan dineren. In de buurt van het hotel vonden we een klein Japans restaurantje waar we ieder een grote kom heerlijke ramen naar binnen werkten. Deze Japanse soep vulde goed en met een volle maag liepen we daarna nog wat door de stad om de sfeer ‘s avonds te proeven. Terug in het hotel bereidden we ons voor op nog een dag Tainan.