Ron & Nicky op reis

Dankzij het zachte bed eindelijk weer eens goed geslapen. Dat was maar goed ook want deze dag beloofde een fysiek zware dag te worden. We zijn gaan wandelen in het Seoraksan Nationaal park vlakbij Sokcho. Het was stralend weer en de bomen hier hebben momenteel de mooiste herfstkleuren die je je kunt wensen. We hadden er dan ook gruwelijk veel zin in. Na het ontbijt namen de de bus naar het park. Het openbaar vervoer in Korea kost echt maar een schijntje. Voor omgerekend 66 eurocent werden we netjes naar het park gereden. Nou ja …. netjes? De chauffeur reed als een regelrechte maniak, hij trok zeer snel op en remde steeds bruusk. Stops onderweg duurden niet langer dan 5 seconden. Omdat we moesten staan en we dus aan de riemen hingen, hadden onze armen voor deze dag al genoeg training gehad. Het park zag er inderdaad prachtig uit met al die bomen in hun herfsttooi. Vooraan in het park stond nog een 14,5 meter hoge Boeddha die natuurlijk op de foto moest. Gelukkig poseerde hij geduldig 

Slapen in onze hoerenkast viel ons niet mee. Het was er bloedheet doordat de vloerverwarming aan stond die niet kon worden uitgezet. Ook vlogen er diverse muggen door de kamer die het op ons voorzien hadden en maakte Nicky fanatiek aanspraak op alle lakens zodat Ron bloot lag en daarmee een perfect doel voor die muggen. Tot overmaat van ramp maakte de waterkoeler gruwelijk veel lawaai als ie ging koelen zodat we noodgedwongen met oordoppen moesten slapen. We vonden het dan ook helemaal niet erg om op te staan. Na het ontbijt in het hotel liepen we weer naar het centrum maar daar waren de winkels nog bijna allemaal gesloten. Alleen de bakker was open en dat was ook precies de zaak waar we moesten zijn. We moesten namelijk nog lunch voor vandaag inslaan. Daarna slenterden we door het centrum dat gelukkig steeds meer tot leven kwam. Bij een Starbucks kopie dronken we een cappuccino en internetten we wat. Tegen enen stapten we in de trein die ons deze dag naar Sokcho brengt. Hoewel de tr

Vandaag weer een reisdag. We reizen in twee dagen van de zuidkust van Korea naar Sokcho in het uiterste noordoosten van het land. Omdat het motel waarin we verbleven geen ontbijt serveerde, gingen we recht vanuit ons harde bed de bus in. Het was niet druk op de snelwegen en gedurende de ochtend schoten we lekker op. Op een grote parkeerplaats dronken we een bak koffie voordat we verder noordwaarts reden. Don, onze reisbegeleider, was in de bus de bestelling voor de lunch aan het opnemen en stond daartoe in het gangpad toen de bus ineens een noodstop moest maken vanwege een ander voertuig die lading had verloren. We konden tijdig stoppen om een giga aanrijding te voorkomen, maar Don vloog de halve bus door tot helemaal naar voren en hij maakte een gruwelijke smak. We schrokken ons rot! Gelukkig hield ie aan z’n onvrijwillige vlucht door de bus geen verwondingen over. Hij zal de komende dagen wel beurs en stijf zijn. Op een andere grote parkeerplaats kwamen we bij van de schrik en aten

Vandaag weer een actieve dag. We zijn gaan wandelen op Geumo Island op zo’n anderhalf uur varen van Yeosu. Omdat het een nog al fikse wandeling was, verzamelden we al om zes uur ’s morgens toen het nog pikkedonker was. Vanuit het hotel liepen we een eindje naar de ferry terminal die om 06.10 uur vertrok. We waren op dit vroege tijdstip bijna de enige passagiers aan boord. Vanaf de ferry waren we getuige van een mooie zonsopkomst die veel goeds voor de komende dag voorspelde. Op de boot stonden we aan dek te genieten van het vroege ochtendlicht. De boot deed een aantal haventjes aan en zette ons omstreeks half acht af op Geumo Island. Daar had men een wandelpad gemaakt waar vandaan we op veel plekken een mooi uitzicht hadden over de zee en de andere eilandjes nabij Geumo. In het begin ging het pad behoorlijk steil omhoog. Daarna werd het aangenamer wandelen. We hadden op onze wandeling een journalist van National Geographic bij ons die bezig was met een reportage over Korea voor het bl

Deze dag zouden we weer naar het vasteland van Korea reizen. De ferryboot vaart echter maar één keer per dag en wel pas om 17.00 uur. Dat betekende dus dat we nog wat tijd op Jeju Island hadden door te brengen. Ook vertrok deze dag een groot deel van de groep. Wij hadden voor de drieweekse reis geboekt, maar er waren ook mensen die maar voor twee weken hadden geboekt en hun tijd zat er op. Dat was helaas ook het geval voor Karin, onze vrolijke reisbegeleidster, die met deze groep ook weer terug naar huis ging. Don, de andere reisbegeleider, zou de laatste week met ons mee gaan. We namelijk hartelijk afscheid van Karin en de andere mensen. Na het ontbijt namen we de bus naar een dorpje in de buurt van ons hotel om daar te gaan wandelen langs de kust. We stapten uit bij een basisschool en het leek Don wel leuk om ons eens een kijkje te gunnen in een Koreaanse school. Hij vertelde de schoolleiding dat we allemaal leraren waren uit Nederland en hier op werkbezoek waren. Daardoor kregen we

Eindelijk een strakblauwe lucht toen we wakker werden. En dat kwam goed uit gezien de plannen voor deze dag. We zouden de boot nemen naar een klein eilandje voor Jeju Island, genaamd Udo. Udo is beroemd om zijn Haenyo ofwel duikende vrouwen. Bij slecht weer blijven de ouwe besjes thuis en valt er voor ons, toeristen, niks te zien. Vandaag beloofde echter veel goeds. Eerst echter een andere excursie en wel naar de Manjanggul Lava Tube. Met z'n 13 kilometer lengte is het de grootste lavatunnel ter wereld. Heel lang geleden heeft er massa's vloeiende lava door het kanaal gestroomd en dat heeft de tunnel gemaakt zoals die nu is. De Koreanen hadden er weer eens een circus van gemaakt. Om de zoveel meter stonden lampjes zodat je nog iets kon zien, maar ook de grootste Koreaanse favoriet; led-lampjes die van kleur veranderen. Die lampjes kleurden het plafond van de tunnel steeds weer anders en deden het af en toe lijken op een disco. Alleen de muziek ontbrak. Bezoekers konden 1 kilom

Toen we vanmorgen wakker werden was het weer niet zo mooi als we verwacht hadden. Het was weliswaar droog maar er stond een harde en vooral koude wind. Dat was geen goed nieuws voor het programma van deze dag. We zouden namelijk naar het eilandje Udo varen om daar de beroemde duiksters te bezoeken. Het waaide echter zo hard dat de boot niet uitvoer en ook de bejaarde duiksters schijnen op winderige dagen niet te duiken. We kregen een alternatief programma dus. Met een bus reden we eerst naar een zogenaamde vijf-dagen markt omdat ie, hoe raad je het, elke vijf dagen wordt gehouden. De markt was in het plaatsje Sewha. Zoals eigenlijk elke markt was ook deze erg kleurrijk. We liepen een half uurtje langs alle kraampjes met voornamelijk etenswaren. De tweede excursie was naar het Hendrick Hamel museum. Dat was aan het andere eind van het eiland met als gevolg dat we maar liefst anderhalf uur in de bus zaten voordat we er waren. Hendrick Hamel was een Nederlander die iedereen in Korea ke

Vandaag een heerlijke rustige start van de dag. Niks geen wekker want het was pas om 12.00 uur verzamelen voor de vlucht van Busan naar het subtropische eiland Jeju. Toch waren we al rond een uur of acht al weer wakker. We zijn eerst maar eens gaan ontbijten en hebben daarna onze was opgehaald bij de wasserette. Die was verrassend duur. Voor 6 stuks was moesten we omgerekend €12,00 afrekenen! Geen wonder dat het Koreaanse opaatje zo vriendelijk tegen ons was. Vervolgens waren we de daaropvolgende uren druk met het inhalen van achterstallige blogwerkzaamheden. Het bijhouden van dit blog vergt veel tijd en we hebben niet altijd zin om elke avond nog onze belevenissen online te zetten. Nadat de groep zich verzameld had stapten we in de bus en werden naar het vliegveld gereden. Ondertussen was het weer eens gaan regenen. We hebben deze keer niet veel geluk met het weer. Normaal gesproken is de herfst in Korea een droge en zonnige periode, maar niet dit jaar. Inchecken voor de vlucht naar

Wat een opluchting toen we deze morgen uit het raam van onze hotelkamer annex sauna keken. Binnen was de temperatuur nog steeds zo'n graad of 27 maar gelukkig zag het er buiten ook niet slecht uit. Het was droog en er waren zelfs stukjes blauw in de hemel te zien. Kwam dat eventjes goed uit want deze dag stond er een zware wandeling op het programma. Daarom aten we maar flink door bij het ontbijt en werd er voldoende drank en chocolade ingeslagen. De trip begon met een tochtje met een kabelbaan die ons naar de top van een heuvel bracht. Van hier uit zouden we langs een eeuwenoude verdedigingsmuur lopen. In die muur zaten een paar poorten. Zoiets als de Chinese muur maar dan veel en veel kleiner. Het eerste stuk van de wandeling was het alleen maar stijgen maar het pad was prima dus was het goed te doen. Af en toe stopten we om de muur of een poort te bekijken, maar voornamelijk liepen we al kletsend door de bossen. Na de tweede poort was het uit met de pret. We gingen alsmaar omh

Er was regen voorspeld, maar dat het zo'n slecht weer zou zijn, was toch enigszins een verrassing. Toen we wakker werden regende het pijpestelen. Eerst maar ontbeten in de hoop dat het daarna wat zou zijn opgeklaard. Niet dus en daarom liepen we in de stromende regen naar het dichtsbijzijnde metrostation voor een bezoek aan de vismarkt. Busan is een grote stad en de rit naar de vismarkt duurde meer dan een half uur. Toen we weer bovengronds kwamen, regende het zo mogelijk nog harder. De vismarkt zelf was gelukkig overdekt. De Jakalchi vismarkt is de grootste van het land. We liepen als ietwat verzopen katten langs tal van kraampjes met vissen waarvan we het bestaan nooit hadden vermoed. Kennelijk eten Koreanen zo'n beetje alles wat uit de zee komt. Alleen koraal zagen we niet. Dat zal dan ook wel een beetje hard zijn om fijn te kauwen. Na de vismarkt was het de bedoeling dat we buiten op de Kukje market rond zou slenteren om te zien wat Koreanen zoals aangeboden krijgen van hu

Helaas al weer de laatste nacht in het Hilton geslapen. Niet dat de kamer nu zo buitengewoon was, maar het ontbijtbuffet was dat wel. Vandaag dus nog een keer genieten van al dat lekkers. Dat deden we dan ook. Na het uitchecken konden we zo weer in een klaar staande bus stappen. Juist op dat moment begon het te regenen in Gyeongju. Vandaag zou de reis ons naar Busan brengen, de tweede stad van Zuid Korea met ongeveer 4 miljoen inwoners en de grootste havenstad van het land. We reden eerst naar één van de belangrijkste tempels van het land, de Haeinsa tempel op de berg Kaya nabij de stad Daegu.. In deze tempel worden de meer dan 80.000 houtblokken met boedhhistische teksten bewaard die samen de Tripitaka Koreana vormen, één van de tien werelderfgoederen op de werelderfgoedlijst van de Unesco. Nadat we uit de bus waren gestapt moesten we nog 1200 meter bergop wandelen naar de tempel toe. Dat deden we samen met duizenden Koreaanse kinderen. We vragen ons hardop af of die kinderen in Kor

Vandaag een dagje met z'n allen in de bus op weg naar enkele bezienswaardigheden in de omgeving van Gyeongju. We moesten er op tijd voor uit ons bed. Dat ging moeizaam. Allebei hadden we niet bijster goed geslapen. Nicky niet omdat Ron zou liggen snurken en Ron niet omdat die steeds om moest draaien van Nicky. Voordat we de bus in gingen genoten we nog een keer van het uitgebreide ontbijtbuffet. De eerste stop was net buiten Gyeongju bij de Seokkuram grot. Voordat we er waren dachten we echt dat we bij het grootste wereldwonder waren aangekomen. We hebben ongeveer 50 grote bussen geteld op de parkeerplaats bij de grot. Uit die bussen waren enkele duizenden joelende schoolkinderen gestapt die net als wij naar dit Unesco werelderfgoed kwamen kijken. We waren dan ook enigszins teleurgesteld toen we in een door mensen gemaakte grot enkel een granieten Boeddha zagen van 3,5 meter groot. Dat was alles! We waren er dan ook in zo'n twintig minuten weer weg. De volgende bestemming lag

Vandaag hadden we een lekkere luie start van de dag. Omdat we pas om half elf zouden verzamelen voor de fietstocht van vandaag, konden we lekker uitslapen. Eenmaal wakker eerst ontbeten. Het ontbijtbuffet in het Hilton is een verademing met het ontbijt tijdens ons verblijf in Seoul. Wat een keuze hadden we hier. De gerookte zalm en Franse kaasjes gingen dan ook vlot naar binnen. We verkeren in de zalige wetenschap dat we nog twee keer mogen ontbijten in dit hotel. Om half elf namen we de lijnbus naar het busstation in Gyeongju. Ons hotel ligt namelijk een heel eind buiten het stadje aan een meer waar ook nog andere luxehotels zijn gelegen. In het stadje huurden we eerst een fiets. Gelukkig waren de fietsen hier een stuk beter dan die we in Seoul hadden gehuurd. We hadden allebei de beschikking over een prima mountainbike. Daarna zorgden we voor wat eten voor tussen de middag. Nu is eten vinden in Korea geen kunst. Een winkeltje met lekkere dingen is nooit ver weg. Het duurde dan ook n

Vandaag een reisdag. Met een bus van Seoul via Andong naar Gyeongju, zo'n 400 kilometer. Doordat we allebei slecht hadden geslapen konden we maar met moeite wakker worden. Toch waren we netjes op tijd met uitchecken en konden we samen met heel de groep de bus in. Doordat ook een andere reisgroep met deze bus mee ging, zat ie goed vol. Het duurde even voordat we Seoul uit waren. Het verkeer is hier een drama. Oorzaken zijn de vele auto's maar zeker ook de beroerd afgestelde stoplichten. Daar komt bij dat Seoul zo groot is dat je niet zomaar buiten de stad bent. De buitenwijken van de stad bestaan louter uit hoge blokkendozen waar de inwoners in wonen. Eengezinswoningen zie je in het geheel niet. Toen we eindelijk de stad uit waren reden we voorbij aan dorpjes die in een heuvelachtig gebied lagen. We zagen ook veel rijstvelden waar men aan het oogsten was. Oktober is de oogstmaand voor rijst in Korea. Het viel op dat de heuvels dicht bebost waren en doordat al veel bomen in hun

Deze dag namen we deel aan een bustocht naar diverse atracties in Seoul, lekker toeristisch dus. Pas om 09.00 uur hoefden we in de bus te zitten, dus startte de dag redelijk relaxt. Eerste stop was bij de Jogyesa tempel. Dit juweeltje ligt midden in het centrum van de stad en is een oase van rust. Leuk was ook dat men er bezig was met het drogen van pepers, maar vooral de biddende mensen vonden we interessant. Tweede stop was een lange en wel bij het immense Gyeongbokgung Paleis, de zetel van de vroege Koreaanse koningen. Het geheel had veel weg de verboden stad in Beijing. Alleen was het het hier beter onderhouden en iets minder druk, hoewel er genoeg schoolkinderen waren om horendol van te worden. Fotogeniek was het er zeker. We maakten natuurlijk weer veel te veel foto's. Niet alleen van de vele gebouwen maar ook de mensen die er rond liepen en natuurlijk ook van de hele show rondom de wisseling van de wacht. Lunchen deden we in een gigantisch grote boekwinkel. Klinkt misschie

Een zeer rustige start vandaag. Pas om half elf werden we in de lobby van het hotel verwacht voor een tocht met de metro naar het Oorlogsmuseum in Seoul. Ongelooflijk trouwens hoe schoon die metrostations zijn. Nergens ligt een vuiltje. Niks geen graffitti of vandalisme. In de gangen stonden tientallen bloempotten en niemand die het in zijn hoofd haalde om ze aan te raken. Kon dat in Nederland nog maar zo. Het Oorlogsmuseum bleek gigantisch maar we hadden eigenlijk niet zo'n zin in de geschiedenis van de Koreaanse oorlogen. Toen we dan ook zagen dat in hetzelfde gebouw ook Gunther von Hagens "Body Worlds" was te bezichtigen, was de keus snel gemaakt. Ruim een uur keken we zorgvuldig geprepareerde echte menselijke lichamen. Elk lichaamsdeel kwam aan bod en lag tentoongesteld, afgewisseld met lijken in artistieke posities. Er is veel controverse over deze tentoonstelling die al de hele wereld is over gegaan, maar wij vonden het reuze interessant. Omdat we nog wat tijd ove