En weer naar huis

Na het ontbijt in het hotel werden alle tassen en koffers van de groep verzameld en in een kamertje opgeslagen. Vandaag zou het een lange dag worden want de reis zit er bijna op en vandaag vliegen we terug naar Nederland. De vlucht zou echter pas laat in de middag vertrekken waardoor we nog een paar uur in Tokyo konden doorbrengen. Sommige mensen van de groep besloten in het hotel te blijven en te wachten maar daar hadden wij geen zin in en trokken er nog een keer op uit.

We waren inmiddels goed bekend met het metrosysteem en daardoor waren we in no time bij de Sumidagawa rivier. De vorige dag hadden we gezien dat je een boottocht over de river kon maken en daar hadden we wel zin in. De boot betrof een grote rondvaartboot met een open gedeelte op het achterdek. Daar waren wij te vinden want het was weer prachtig weer zoals eigenlijk tijdens de hele vakantie het geval was. Vanaf het water keken  we grote kantoorkolossen, maar er stonden ook grote woonflats langs de oever. Ook voeren we weer voorbij de Flamme d’Or op het Asahi gebouw en gleden we langs de grote Tsukijimarkt. Nu zagen we de schepen liggen die de vis aan de markt aanleverden. Ook zagen we vanaf onze boot dat niet alle Japanners in een klein maar net appartement wonen. Langs de oevers zagen we veel hutjes en tentjes staan. De bewoners hadden kennelijk geen geld genoeg voor een normale woning wat in Tokyo helemaal nog niet zo gek is. Zelfs deze bouwseltjes zagen we redelijk netjes uit. Hoe kan het ook anders in Japan?

Na de rondvaart namen we de metro naar Ginza. Daar liepen we ons nog een tijd te vergapen aan spullen die we niet wilden en konden betalen. Bij Starbucks dronken we nog een cappuccino voordat we op de metro terug naar het hotel stapten. Het was tijd om naar het vliegveld te gaan.

In het hotel kreeg Remco nog een envelop met geld toegestopt die de groep voor hem had ingezameld. Hij was een goede begeleider geweest die zeker kennis van zaken had. De rit met de bus naar het vliegveld duurde lang vanwege het drukke verkeer in de stad. Op het vliegveld namen we afscheid van Remco die nu een paar dagen vrij had voordat het volgende reisgezelschap zich meldde. Wij checkten onze tassen in zodat we weer wat meer bewegingsvrijheid hadden. We moesten nog een paar uur wachten op onze vlucht en daarom slenterden we door de talloze winkeltjes op het vliegveld. We kochten er echter niks. Wel dronken we er bij Starbucks nog een cappuccino en daar zagen we een paar mooie mokken staan. Nicky kon de verleiding niet weerstaan waardoor we toch weer wat meer bagage kregen.

De vlucht met KLM naar Amsterdam duurde bijna 12 uur en was saai. We probeerden wat te slapen maar dat ging lastig in de veel te krappe ruimte die een plek in de economy klasse biedt. We hadden gelukkig ook een personal entertainment systeempje zodat we wat films konden kijken en een spelletje doen. We waren echter allebei helemaal gaar toen we op zaterdag 11 november vroeg in de morgen op Schiphol landden. En we zouden nog de hele dag te gaan hebben voordat we weer naar bed konden.

In de bagagehal namen we afscheid van de rest van de groep. De voornamelijk Belgische mensen waren een prima gezelschap geweest en we hadden ons uitstekend met hen vermaakt. Voorzien van onze tassen waren we vervolgens nog een dikke twee uur onderweg naar Helmond waarmee er een einde was gekomen aan deze prachtige reis door een nog prachtiger land met helemaal niet zo’n gekke bevolking als dat we drie weken daarvoor hadden gedacht. Japan nog een keer? Zeker!