Over de Icefields Parkway naar Lake Louise

Het plan voor deze dag was om slechts zo’n dertig kilometer te rijden naar een camping bij de Athabasca Falls waar we ons campertje aan de stroom konden leggen. Diverse apparaten moesten nodig opgeladen worden en ook hadden we al twee dagen onze laptop niet kunnen gebruiken. Het plaatsje Athabasca bleek echter helemaal niet in de buurt van de waterval te liggen, maar enkele honderden kilometers noordelijker. Pech dus. Maar omdat we toch bij de watervallen waren, besloten we die te gaan bezoeken ondanks dat het flink regende. Het weer zat ons niet bepaald mee deze vakantie. De watervallen waren echter prachtig, regen of niet. De Athabasca rivier perst zich door een nauwe canyon enkele tientallen meters omlaag.

We besloten deze dag door te rijden naar Lake Louise, het eerste plaatsje met een RV park met hookups. De route liep over de fameuze Icefields Parkway. Volgens de boeken is dit het mooiste stukje van de Canadian Rockies. Mooi was het zeker. De weg loopt hier door machtige bergen met af en toe een kristalhelder meer of woeste rivier. Het was er ook druk met verkeer. Het enige nadeel was het weer. De bergen lagen veelal in een wolk van mist en we hadden bijna de hele route de ruitenwissers aan vanwege de regen die maar niet wilde ophouden.

Rond het middaguur kwamen we aan bij het Columbia Icefield, een gletsjer die toegankelijk is voor zogenaamde snowcoaches, grote bussen met heel grote banden die zo het ijsveld op kunnen rijden. Bij het bezoekerscentrum was het een drukte van jewelste. We besloten om geen tour te boeken in zo’n snowcoach omdat we allebei al meerdere keren op een gletsjer hadden gestaan en het weer gewoon te slecht was. In plaats daarvan besloten we zo snel mogelijk door te rijden naar Lake Louise. Daar was slechts één camping met hookups voor campers en we wisten dat die erg snel volgeboekt zou zijn. We reden daarom voorbij aan enkele prachtige uitzichtpunten waar we anders zeker voor gestopt zouden zijn.

Om 14.15 uur reden we het plaatsje binnen. De camping vonden we direct. Daar stond een lange rij campers voor de ingang te wachten. Het duurde maar liefst drie kwartier voordat we bij de kassa waren. Gelukkig was er nog een plaatsje voor ons over, maar we waren wel één van de laatsten die op de camping terecht konden. Achter ons zagen we iedereen omkeren omdat het helemaal volgeboekt was. We besloten er twee nachten te blijven.

Nadat de eerste accu’s aan de stroom waren gelegd, liepen we naar het plaatsje om nog wat inkopen te doen en om een bezoek te brengen aan het bezoekerscentrum. Die laatste was één van de mooiste die we ooit gezien hebben. Behalve veel informatie was er ook een interessante expositie over de geschiedenis van Lake Louise en het ontstaan van de gletsjers etc. Na een kop cappuccino liepen we weer terug naar de camper waar we de laptop weer konden gebruiken. We waren de rest van de avond druk met het overzetten van foto’s en het bijwerken van dit verhaal.