Lekker badderen in de Radium Hot Springs

Deze dag zouden we in Radium blijven, dus was er geen haast met opstaan. Na het hele ochtendritueel was het kwart over tien en liepen we de 2,3 kilometer naar de Radium Hot Springs. Het plaatsje dankt z’n bestaan aan deze warmwaterbronnen. De Hot Springs kent 2 baden. Eentje gevuld met water van 29 graden en eentje met een lekkere temperatuur van 38 graden. Het gekke van het water, dat licht radioactief is, is dat je er bijna niet onder komt. We probeerden de bodem van het drie meter diepe bad te bereiken, maar moesten moeite doen om de bodem aan te raken. Verder zaten er allerlei mineralen in, zodat we wel gezond moeten worden en bovendien vanavond licht gaan afgeven. We bleven een kleine 2 uur in de baden waarbij het “koude” bad met het warme bad afwisselden. Nadat we helemaal schoon geweekt waren, aten we een hotdag om deze dag niet alleen maar gezond door te brengen.

We liepen hierna naar het dorp. Onderweg liepen we door de Sinclair Canyon die net genoeg plaats biedt aan de weg die uit het Kootenay NP komt. Tegen de tijd dat we het dorpje bereikten, was het tijd voor een drankje. We vonden een leuk terrasje bij een Oostenrijks aandoend restaurant. Zelfs de muziek was Oostenrijks en men schonk er Duits bier. Omdat we er toch zaten aten we ieder nog een salade om ons slechte geweten over die hotdog te sussen.

Het dorpje stelt helemaal niks voor. De gewoonlijke motels, benzinestations en fastfoodrestaurants vormen er het straatbeeld. We liepen er even het bezoekerscentrum in waar ze een leuke tentoonstelling hadden over de indianen die hier vroeger leefden.

Daarna moesten we terug naar ons campertje. Achter het bezoekerscentrum liep een kort pad naar de camping hadden ze daar gezegd. Wat ze vergeten waren te zeggen is dat het pad een stijgingspercentage van 600% had. We waren allebei bekaf en weer helemaal bezweet toen we uiteindelijk boven op de berg stonden. Daardoor hielden we ons de eerste tijd even rustig en zaten, goed beschermd tegen de muggen, buiten wat te lezen. Natuurlijk moest er gekookt worden, de foto’s op de laptop gezet en het dagboek worden bijgewerkt. Ook Ron z’n haren gingen er weer aan.