Wildpark Aurach en Kitzbühel

De dag begon qua weer niet zo denderend. Het regende en dat hadden we niet verwacht. Tijdens het ontbijt kwam de regen er met bakken uit. Gelukkig scheen even later weer de zon en werd het toch aangenaam zomerweer. De weersvooruitzichten hadden er wel al voor gezorgd dat we deze dag niet de berg op gingen zoals gepland, maar wat lager in het dal bleven. Van de ANWB, bij wie we deze reis hadden geboekt, hadden we vrijkaartjes ontvangen voor toegang tot een wildpark bij het plaatsje Aurach. We besloten om die kaartjes te verzilveren. Als het dan weer zou beginnen te regenen, waren we snel weer bij de auto en konden we iets anders gaan doen.
Vanuit Fieberbrunn waren we snel in Aurach dat vlakbij Kitzbühel ligt. Maar daar aangekomen bleek dat we nog 3 kilometer de berg op moesten om bij het wildpark te komen. Wildpark Aurach is niet een echte dierentuin. Het is meer een grote, afgezette alpenweide met daarop dieren uit het Alpengebied, aangevuld met wat exoten zoals een verdwaalde walibi en een paar yaks. Veel dieren zitten in een hok, maar er lopen er ook genoeg los rond. Vooral de grote kudde herten hebben de vrijheid. Omdat het dierenpark tegen een helling ligt, was het flink klimmen om alles te zien. We waren zo’n anderhalf uur zoet in het park.
 Van Aurach reden we naar Kitzbühel en parkeerden het autootje in een parkeergarage waarna we het stadje bekeken. We waren beiden nog nooit in Kitzbühel geweest. Vooral het autovrije centrum vonden we allebei erg mooi. Vooral de kleurrijke gevels stonden ons wel aan. We vonden er voornamelijk winkels van dure merken, maar ook gezellige terrasjes. Het viel ons op hoe schoon er alles was. Bij de St. Andreas Pfarrkirche en de Liebfrauenkirche waren we een tijdje te vinden. Vooral het barokke interieur van de kerken vonden we mooi.
Terug in de binnenstad, vonden we een leuk terrasje waar we lunchten. Voordat we iets konden bestellen moesten we wel ons vaccinatiepaspoort laten zien. De Corona-app werkt hier nergens, zoals eigenlijk nergens in Oostenrijk. Er wordt in Oostenrijk streng gecontroleerd op, of vaccinaties of negatieve testbewijzen. Kan je één van die twee niet overleggen, dan kun je nergens terecht. Omdat wij allebei volledig gevaccineerd zijn, waren we welkom en weldra zaten we aan onze lunch. 
Hadden we geen pandemie gehad, dan waren we ook niet in Oostenrijk geweest, maar hadden we deze dag etappe 1 van de Nijmeegse Vierdaagse gelopen. Jammer genoeg is dit al het tweede opeenvolgende jaar dat dit wandelfestijn geen doorgang vind. Wel is er, net als vorig jaar, een alternatieve Vierdaagse. Daarvoor hadden we ons ingeschreven en dus moesten we vandaag nog een eind gaan wandelen. Als wandelplaats kozen we de Schwarzsee, iets buiten Kitzbühel uit. We hadden ons ingeschreven voor de kortst mogelijke afstand van slechts 5 kilometer per dag. Daarom waren we binnen anderhalf uur al weer klaar met lopen.

Om kwart over vier waren we terug in Fieberbrunn bij het resort. We kozen een schaduwrijk plekje op het terras uit en bestelden wat drankjes. Hier hadden we onze eerste, en tot nu toe enige, negatieve ervaring met het hotel. De ober was niet opgewassen voor z’n taak en het duurde een half uur voordat we die drankjes geserveerd kregen.
Het diner deze dag was weer prima zoals tot nu toe nog iedere dag. ‘s Avonds zaten we lekker buiten op ons eigen terras te genieten van een heerlijke zomeravond. Morgen wordt er erg mooi weer voorspeld en gaan we de Grossglockner Hochalpenstrasse rijden. Alleen hopen dat de weg daar naartoe open is na al dat noodweer van het afgelopen weekend.