Brabants Vennenpad Etappe 02
Dag twee van onze Alternatieve Vierdaagse en etappe 2 van het Brabants Vennenpad had al net zo’n mooi weer als de eerste. Een prachtige blauwe lucht met mooie stapelwolkjes begroette ons toen we in Boxtel uit de trein stapten. Deze dag begonnen we met een rondgang door het stadje. De eerste bezienswaardigheid was kasteel Stapelen. Dat kasteel staat er al sinds de 13e eeuw en is bekend als klooster. Tot voor kort woonden er nog paters in het kasteel. Nu een Eindhovense vastgoedbeheerder. Niet alleen het kasteel is mooi maar ook het park eromheen. Al met al een mooi begin van de tweede etappe.
De route stuurden ons dwars door het centrum van Boxtel wat er op dit vroege tijdstip nog een beetje verlaten bij lag. We liepen een rondje om de gigantische Sint Petrusbasiliek en via de Markt liepen we langs het gemeentehuis langzaam het centrum weer uit om langs de Dommel het stadje uit te lopen. Dat is sneller geschreven dan gelopen want Boxtel is behoorlijk groot. Het leek ons daar goed wonen in de grote huizen aan het water met uitzicht op een hoop groen.
Een viaduct voerde ons onder de Rijksweg A2 door. Vroeger liep daar het Duitse Lijntje, een spoorweg waarover nu geen treinen meer rijden. Op de muren van het viaduct was prachtige graffiti aangebracht. Er zaten echte kunstwerkjes bij die duidelijk door artiesten waren gemaakt en niet door puisterige pubers.
We volgden een tijdje de oude spoorweg waarvan de rails er nog liggen. Bij het gehucht Kasteren voerde de route ons door een uitgestrekt bosgebied De Geelders. Hier viel niet zo bijster veel te zien en waren de paden smal en oneven. We vonden het dan ook helemaal niet zo erg dat we uit die bossen waren, al was het alleen maar omdat net buiten die bossen een cafeetje met een terras lag. Helaas waren we een uurtje te vroeg daar want pas om twaalf uur zou het café openen. Niks aan te doen, dus liepen we weer verder. We liepen langs een paar mooie oude boerderijtjes naar een pontje over rivier de Dommel. Het voetveer lag helaas aan de overkant waardoor we best hard moesten werken om het ding aan onze kant te krijgen. Vreemd genoeg was het gemakkelijker toen we op het pontje stonden. Misschien omdat het ding nu door ons gewicht niet zo heen en weer schommelde.
Hoewel Liempde niet op de route van het Vennenpad ligt, liepen we wel het dorp in omdat we zin hadden in iets drinken. We vonden daar een groot terras met een rommelige bediening. Uiteindelijk kregen we wel ons bestelde drankje maar de lunchkaart waarom we hadden gevraagd, hebben we nooit gekregen. Omwille van de tijd lieten we het eten maar achterwege.
Na het drankje voerde de route ons langs de Dommel in de richting van Olland en Sint Oedenrode. Hoewel een mooi gebied, was het pad niet altijd even fijn. Veel te smal en oneven waardoor we veel harder moesten werken dan tijdens de Vierdaagse van Nijmegen die over lekker brede en verharde wegen loopt. Het streven van de ontwerpers van het Vennenpad om de wandelaars zoveel als mogelijk onverhard te laten lopen, wordt naar onze mening ook wel erg ver doorgevoerd. Vlak voor Sint Oedenrode werden we meer dan een kilometer om gestuurd om op een oninteressant pad met los zand te lopen terwijl er een prachtige verharde weg over een veel efficiëntere route liep.
In Sint Oedenrode bekeken we kasteel Henkenshage. Alleen van buiten omdat het kasteeltje en de tuin eromheen gesloten was. Via wat woonstraatjes liepen we het gezellige centrum in waar het een drukte van belang was. Overal had je terrasjes die vol met mensen zaten die genoten van het zalige weer. Wij waren blij dat we er waren en wilden zo snel mogelijk naar huis. Dat duurde wat langer dan we hadden gehoopt omdat we erg lang op de bus naar Eindhoven moesten wachten. De bus moest in Eindhoven, vanwege wegwerkzaamheden, ook een flinke omweg door een drukke woonwijk maken. Gelukkig haalden we nog net op tijd de trein naar Helmond waardoor we zo rond kwart over vijf weer thuis waren. Voor de Alternatieve Vierdaagse zijn we op de helft. Voor het Vennenpad mogen we nog even.
De route stuurden ons dwars door het centrum van Boxtel wat er op dit vroege tijdstip nog een beetje verlaten bij lag. We liepen een rondje om de gigantische Sint Petrusbasiliek en via de Markt liepen we langs het gemeentehuis langzaam het centrum weer uit om langs de Dommel het stadje uit te lopen. Dat is sneller geschreven dan gelopen want Boxtel is behoorlijk groot. Het leek ons daar goed wonen in de grote huizen aan het water met uitzicht op een hoop groen.
Een viaduct voerde ons onder de Rijksweg A2 door. Vroeger liep daar het Duitse Lijntje, een spoorweg waarover nu geen treinen meer rijden. Op de muren van het viaduct was prachtige graffiti aangebracht. Er zaten echte kunstwerkjes bij die duidelijk door artiesten waren gemaakt en niet door puisterige pubers.
We volgden een tijdje de oude spoorweg waarvan de rails er nog liggen. Bij het gehucht Kasteren voerde de route ons door een uitgestrekt bosgebied De Geelders. Hier viel niet zo bijster veel te zien en waren de paden smal en oneven. We vonden het dan ook helemaal niet zo erg dat we uit die bossen waren, al was het alleen maar omdat net buiten die bossen een cafeetje met een terras lag. Helaas waren we een uurtje te vroeg daar want pas om twaalf uur zou het café openen. Niks aan te doen, dus liepen we weer verder. We liepen langs een paar mooie oude boerderijtjes naar een pontje over rivier de Dommel. Het voetveer lag helaas aan de overkant waardoor we best hard moesten werken om het ding aan onze kant te krijgen. Vreemd genoeg was het gemakkelijker toen we op het pontje stonden. Misschien omdat het ding nu door ons gewicht niet zo heen en weer schommelde.
Hoewel Liempde niet op de route van het Vennenpad ligt, liepen we wel het dorp in omdat we zin hadden in iets drinken. We vonden daar een groot terras met een rommelige bediening. Uiteindelijk kregen we wel ons bestelde drankje maar de lunchkaart waarom we hadden gevraagd, hebben we nooit gekregen. Omwille van de tijd lieten we het eten maar achterwege.
Na het drankje voerde de route ons langs de Dommel in de richting van Olland en Sint Oedenrode. Hoewel een mooi gebied, was het pad niet altijd even fijn. Veel te smal en oneven waardoor we veel harder moesten werken dan tijdens de Vierdaagse van Nijmegen die over lekker brede en verharde wegen loopt. Het streven van de ontwerpers van het Vennenpad om de wandelaars zoveel als mogelijk onverhard te laten lopen, wordt naar onze mening ook wel erg ver doorgevoerd. Vlak voor Sint Oedenrode werden we meer dan een kilometer om gestuurd om op een oninteressant pad met los zand te lopen terwijl er een prachtige verharde weg over een veel efficiëntere route liep.
In Sint Oedenrode bekeken we kasteel Henkenshage. Alleen van buiten omdat het kasteeltje en de tuin eromheen gesloten was. Via wat woonstraatjes liepen we het gezellige centrum in waar het een drukte van belang was. Overal had je terrasjes die vol met mensen zaten die genoten van het zalige weer. Wij waren blij dat we er waren en wilden zo snel mogelijk naar huis. Dat duurde wat langer dan we hadden gehoopt omdat we erg lang op de bus naar Eindhoven moesten wachten. De bus moest in Eindhoven, vanwege wegwerkzaamheden, ook een flinke omweg door een drukke woonwijk maken. Gelukkig haalden we nog net op tijd de trein naar Helmond waardoor we zo rond kwart over vijf weer thuis waren. Voor de Alternatieve Vierdaagse zijn we op de helft. Voor het Vennenpad mogen we nog even.
Reacties