Op de tweede dag van onze driedaagse treinpas hadden we de Jungfraujoch op het programma staan. Met een hoogte van ruim 3400 meter wordt dit ook wel de “Top van Europa” genoemd. Toen we ’s morgens wakker werden was het mistig maar droog. Van die mist worden we niet meer warm of koud. Elke dag hangt het hotel in de mist. Dat krijg je als je boven op een berg zit. Van een medewerkster van het hotel hadden we gehoord dat deze dag de beste was om naar de Jungfraujoch te gaan. Dus reden we na het ontbijt in onze auto de berg af naar het treinstation van Interlaken Ost. Daar namen we de trein naar Grindelwald om daar over te stappen op die naar de Kleine Scheidegg. Was het in Grindelwald nog redelijk weer, op de Kleine Scheidegg was het nog steeds mistig. We besloten de gok toch maar te nemen en stapten in de rode trein van de Jungfraubahn.
De rit naar boven duurde vijftig minuten en het traject loopt voornamelijk door een zeven kilometer lange tunnel die o.a. door de Eiger loopt. Twee keer stopte de trein en kregen we de gelegenheid om uit te stappen om te genieten van het uitzicht. De eerste stop was in de Eiger. Daar zitten dus gewoon vensters in de noordwand! Maf idee. Net boven de wolken uit zagen we de toppen van de bergen in de omgeving en dat gaf ons enige hoop dat we boven nog wat van een uitzicht konden genieten. De tweede stop van bij de Ijszee op 3160 meter hoogte. Hier was het zicht zelfs nog beter en het ijsmeer was zelfs te zien. Dus wij vol goede moed naar 3400 meter, naar de Jungfraujoch.
Boven wachtte ons een teleurstelling. Je zag geen hand voor ogen door de dikke mist. Het sneeuwde er ook volop. Wel een raar idee om halverwege juni in een sneeuwbui te lopen. Heel ver liepen we trouwens niet want er was niks te zien. Binnen was gelukkig ook nog wel wat te zien zoals het ijspaleis. In het binnenste van de berg loop je daadwerkelijk onder de gletscher door gangen die in het ijs zijn uitgehakt. In die gangen staan allerlei ijssculpturen. Ook genoten we er onze lunch. Genieten moet je tussen aanhalingstekens lezen. De simpele broodjes met een kop thee en een kop koffie kostten ons 22 Zwitserse franks. Wat ons daar opviel waren de grote aantallen Indiërs die daar liepen. Kennelijk gaat het veel mensen erg goed in India en kunnen ze zich de rit naar de “Top van Europa” veroorloven.
Nadat we twee uur boven waren geweest namen we de trein weer naar beneden en constateerden dat het beneden regende. Dat was balen want we waren van plan om van de Kleine Scheidegg naar Grindelwald te lopen. In plaats daarvan liepen we wat rond in Grindelwald zelf. Daar was het droog.
Tegen half zes waren we terug in het hotel om daar midden in de voetbalwedstrijd Spanje – Zwitserland te belanden. Toen de Zwitsers nog wonnen ook was het hotel te klein.
Morgen nog een dagje treinen. Hopelijk werkt het weer een beetje mee.
Reacties