Vandaag was de eerste dag dat we gebruik gingen maken van onze driedaagse treinpas. Om gelijk maar de hele dag gebruik te maken van het openbaar vervoer namen we ook de bus naar Interlaken. Da’s was wel meteen voor de laatste keer. Dat Zwitserland een duur land is wisten we, maar de prijzen van het openbaar vervoer zijn echt gruwelijk belachelijk hoog. Zou je elke dag met de bus of trein moeten reizen, dan moet je er een extra baan bij nemen om zulks te kunnen bekostigen. Nadat we in Interlaken waren uitgestapt nadat we een vermogen aan twee kaartjes hadden betaald, moesten we nog naar het treinstation Interlaken Ost. We besloten te lopen maar toen we net bij een bushalte waren en er een bus naar het station naderde, besloten we in te stappen. We waren er echter snel weer uit nadat bleek dat een ritje van een paar honderd meter maar liefst 3,40 Zwitserse franken per persoon kost. We liepen derhalve maar verder.
Op het station wisselden we onze voucher om voor een driedagen-pas en konden meteen in de trein naar Lauterbrunnen stappen. Dat was een korte rit. In Lauterbrunnen scheen de zon volop ondanks de slechte weersvoorspelling. We besloten naar de Trümmelbach watervallen te lopen. Dat werd een plezierige wandeling van zo’n 5 kilometer. In het plaatsje zelf was trouwens ook een behoorlijk mooie watervak te zien. Echter niet zo mooi als die van Trümmelbach. Na betaling van 11 Zwitserse franks per persoon mochten we met een lift mee die ons binnenin een berg voerde. Daar vandaan konden we via steigers en trappen naar tien verschillende watervallen die een soort van canyon in de berg hadden uitgesleten. Dat was een fantastisch mooi gezicht. We bleven foto’s knippen.
Nadat we alle watervallen uitgebreid hadden bekeken, lunchten we bij een cafeetje onder een stralende zon. Daarna liepen we terug naar Lauterbrunnen.
Daar namen we de trein naar de Kleine Scheidegg op 2160 meter hoogte. Hier hadden we voor het eerst een goed uitzicht op de fameuze noordwand van de Eiger. De Mönch en de Jungfrau lagen in de mist en waren niet te zien. We liepen wat in de omgeving van het drukke station. Daarna namen we de trein weer omlaag om via Grindelwald weer naar Interlaken te reizen. De bus naar Beatenberg stond daar al klaar en na betaling van weer een vermogen mochten we mee naar ons hotel.
Voor het diner zwommen we nog wat baantjes in het zwembad. ’s Avonds waren we weer druk met de foto’s.
Reacties