Weekje Zwitserland; eerste dag

Vandaag zijn we vanuit Helmond vertrokken naar het Zwitserse Beatenberg voor een welverdiende vakantie. Al om kwart over zes ’s morgens zaten we in de auto voor een rit van zo’n 775 kilometer. De dag begon zonnig en omdat het op de wegen nog erg rustig was, schoten we goed op. Na een ontbijtje in een wegrestaurant ergens vlak voor Koblenz vielen de eerste spatjes regen en het duurde niet lang voordat we constant met de ruitenwissers van de auto voor onze snufferd zaten om het water van de voorruit te vegen. Hebben wij weer. Is het in Nederland mooi weer, moeten wij weer zondig naar een stukje wereld waar het regent.

Gelukkig bleef het niet regenen. Tegen het middaguur konden we al weer buiten onze lunch opeten. De rest van de rit bleef het droog. Toch was het geen prettige rit maar dat kwam door de Duitse snelwegen die, zo lijkt het, allemaal voor onderhoud zijn terug gebracht naar twee smalle rijstroken waar je maar 80 kilometer per uur mag. Daar komt dan ook nog het zenuwachtige rijgedrag van de meeste Duitsers bij. Eén bordje met een snelheidsbegrenzing en elke Duitser gaat vol in de remmen. Van gas loslaten en rustig uitrollen hebben we kennelijk nog nooit gehoord.

Toen we de Zwitserse grens waren gepasseerd scheen de zon. Om half vier reden we de parkeerplaats bij het Dorint hotel in Beatenberg op. Dus iets meer dan 9 uur onderweg geweest. We waren blij dat we waren.
In het hotel werden we uiterst vriendelijk ontvangen en kregen we fantastisch grote kamer op de bovenste verdieping van het hotel met een prachtig uitzicht over de Thunersee en de Eiger, Much en Jungfrau. Die bergen zagen wij vandaag niet vanwege laaghangende bewolking. Onze kamer heeft zelfs een complete keuken en een groot terras. Hier houden we het beslist een weekje uit. Nadat we het hotel hadden verkend, liepen we naar het dorpje Beatenberg. Dat was allemaal niet zo spectaculair. Dat kwam ook doordat alle winkels al dicht waren.
We hebben deze hele week halfpension en dus mogen we elke avond eten in één van de twee restaurants van het Dorint. Vanavond stond er een groot buffet klaar. Het eten was zo lekker dat we ons allebei ongans aten.
’s Avonds werden de eerste foto’s op het netbook gezet en dit verhaaltje geschreven. Er is één nadeel aan het hotel; we hebben geen internet in onze kamer. Wel gratis verbinding in de lobby. Daar hebben we dan nog ff gezeten om op de hoogte te blijven van het nieuws. Omdat we al vroeg uit de veren waren vandaag, doken we bijtijds ons bed in zodat we morgen weer vroeg op kunnen. Nu maar hopen op lekker weer. De vooruitzichten zijn niet zo gunstig