Ron & Nicky op reis

De laatste dag van deze reis. Alleen gaat onze vlucht pas om kwart voor negen ‘s avonds. We hadden dus nog een hele dag hier te besteden. We begonnen met uitslapen. Na het ontbijt liepen we naar het Archeologische Museum van Chania. We hadden gehoord dat dit een heel mooi museum was. De locatie was minder ideaal. Het ligt namelijk een heel eind buiten het centrum in een woonwijk. En omdat het erg warm was, waren we flink bezweet toen we er aankwamen. De collectie was echter wel alle moeite waard. We waren zo’n twee en een half uur bezig.  Langs de kust liepen we terug naar het centrum. Daar lunchten we in een restaurantje waar zowat iedereen zat te roken. Dat was minder, maar het eten was lekker. Omdat de de tijd moesten zien te doden tot zes uur, slenterden we nog wat door de stad die we zo onderhand door en door kennen en liepen op tijd naar het hotel. Daar werden we netjes op tijd opgehaald en naar het vliegveld gereden. Daar was het een drukte van belang. Het leek wel of alle v...

Vandaag op tijd ons bed uit voor de excursie naar de Imbroskloof. Meteen na het ontbijt liepen we met 8 mensen naar het punt waar we zouden worden opgehaald. Er verscheen een grote bus die al bijna helemaal vol zat. Met ons erbij zat ie vol. 56 mensen die allemaal door de kloof wilden gaan wandelen. De Imbroskloof ligt aan de zuidkant van Kreta en om daar te komen, reden we een uur en een kwartier dwars door de bergen van het eiland. De kloof is 8 kilometer lang en op het smalste punt is ie slechts 1,60 meter breed. We startten op het hoogste punt en liepen naar het laagste punt. Dat betekende dat we louter bergafwaarts gingen. De gehele route lag bezaaid met grotere en kleinere rotsblokken. Af en toe was het klouteren, maar nergens was het pad moeilijk. Wel was het er erg mooi. Het licht dat in de kloof viel, scheen prachtig op het vele groen en lichtte de rotsen mooi geel op. We pauzeerden nauwelijks en liepen in iets minder dan twee en een half uur naar de andere kant.  Aan het ...

Vrije dag in Chania. Daarom pas laat wakker. Na een heerlijk ontbijt liepen we de oude stad in die ook net wakker werd. Na wat geslenter door de smalle straatjes en een bezoekje aan het fort, gingen we koffie drinken op een terras met uitzicht. Daarna verder het stadje ontdekt tot aan de lunch. Die genoten we op een ander terras aan de haven. ‘s Middags liepen we een eindje het centrum uit. Daar zagen we een ander Chania. Minder gepolijst en wat meer vervallen. Wel kwamen we uit bij een gezellig zandstrandje waar mensen zich in de ruwe zee waagden om te zwemmen. Daar zaten we geruime tijd op een bankje voordat we weer terug liepen naar de oude stad.  Halverwege de middag gingen we terug naar het hotel om daar wat te lamballen. Ook wel eens lekker. ‘s Avonds gingen we uit eten bij restaurant Ela. Daar waren we gisteren aan voorbij gelopen en dat zag er beregezellig uit. We bestelden een schotel van 14 “mezes” (kleine hapjes). We kregen van alles wat. Niet alles was even lekker, maar...

We moesten vandaag vroeg ons bed uit want we wilden zo vroeg mogelijk in Knossos zijn. Knossos is een stad uit de oudheid (Minoïsche beschaving) die al 7.000 voor Christus bewoond werd. Tussen 1900 en 1931 werd de stad opgegraven en er werden erg veel kunstschatten gevonden. Een aantal gebouwen is gerestaureerd en zelfs de oorspronkelijke kleuren werden opnieuw aangebracht. Wij stonden al voor openingstijd voor de poort en we waren de allereerste bezoekers van vandaag. Daardoor hadden we het grootste deel van de tijd die we binnen waren, het terrein helemaal voor ons alleen. Niemand die in beeld stond, geen krijsende kinderen of luidruchtige andere bezoekers. Bovendien profiteerden we van het prachtige licht van de opkomende zon. We hadden slechts anderhalf uur hier. Dat vonden we eigenlijk te kort. We fotografeerden ons wezenloos. We vonden dit misschien wel het mooiste opgravingsterrein tijdens deze reis.  Na Knossos reden we naar het Archeologisch Museum in Heraklion. Daar stond...

Afgelopen nacht verliep met veel draaien in bed. Het matras was knoeperhard, net een plank. Echt goed slapen was er dan ook niet bij. Na het ontbijt stapten we in de bus voor een toer over het eiland Santorini. Eerste stop was bij Akrotiri, een bedolven stad die is opgegraven. Net als Pompeï was een vulkaan de boosdoener. Hier waren de inwoners echter tijdig weg zodat er geen mensen bedolven raakte. Helaas bleek over de gehele opgraving een gigantische hal te zijn gebouwd zodat het binnen behoorlijk donker was en je overal grote kolommen zag die nodig waren om het dak te dragen. Aanvankelijk waren we de enigen in de hal, maar al snel kwamen de cruiseboot passagiers met honderden tegelijk. Toen was de lol er wel van af. Tweede stop was in het plaatsje Pyrgos, een dorpje met maar liefst 55 kerken. Iedereen die het daar kon betalen, bouwde een eigen kerkje. Resultaat was een heel leuk plaatsje met smalle straatjes waar we lekker doorheen slenterden.  Na een stop op het hoogste punt va...

Vandaag hadden we nog tot 12 uur de tijd in Chora op Naxos. Na het ontbijt liepen we eerst naar de poort van Apollo. Die hadden we helemaal voor onszelf. Daarna doken we het labyrint van smalle steegjes weer in. Dit keer het niet toeristische deel wat nog mooier was.  Om half één meldden we ons bij de haven voor de ferry naar Santorini. Die vertrok keurig op tijd om 13:00 uur. Het was schitterend weer en we vonden een prima plek op één van de dekken met uitzicht op de eilanden die we passeerden. We maakten 1 tussenstop en wel op het eiland Ios. Die duurde nog geen vijf minuten. De totale reis naar Santorini duurde twee uur en een kwartier. Vanaf het water konden we het spectaculaire landschap van Santorini al goed zien.  Toen we van boord waren, werden we opgehaald door een chauffeur met een bus. Hij bracht ons via een steile en smalle weg naar boven, wat op zich al een avontuur was. Ons hotel ligt hier iets buiten Fira, de hoofdplaats van het eiland. Die plaats gingen we beki...

Na een korte nacht stonden we toch redelijk fris op. Na het ontbijt in het hotel liepen we even Naxos stad in. Veel tijd hadden we daar echter niet voor want om iets over half elf werden we opgepikt door een bus met gids want vandaag gingen we een rondtoer doen over Naxos. Eerste stop was bij een oude Griekse tempel. Deze was best aardig maar, eerlijk is eerlijk, we hebben best wel veel tempels gezien deze reis. Tweede stop was bij een olijfolie museumpje. De gids vertelde daar over het proces van olie maken. Na een korte uitleg over het maken van citroenlikeur in een ander dorpje streken we neer op een terras. Dat zag er prachtig uit met al die bloemen, maar de bediening was slecht.  Interessant was een bezoek aan een kerkje uit de 6e eeuw. Eeuwenoude kerkkunst stond daar onbeschermd mooi te zijn. Via een prachtig dorpje hoog in het binnenland van Naxos, reden we naar een marmeren standbeeld dat bijna klaar was, toen er een been afbrak. Het beeld werd daarom achtergelaten in de gr...

Om half tien vertrokken we vanuit Nafplio naar Epidaurus. Daar is een grote archeologische site met als pronkstuk een theater uit de oudheid dat in zo’n goede staat is dat er nog steeds voorstellingen in plaatsvinden. Het openluchttheater biedt plaats aan maar liefst 14.000 toeschouwers. Het was wel druk op het terrein. Toch konden we zelf ook even de akoestiek uitproberen. Staande in het midden, zou iedereen je moeten kunnen horen. Ron probeerde dat uit met het Wilhelmus. Of iedereen het kon horen weten we niet, maar het galmde in ieder geval goed. De rest van de archeologische site vonden we minder interessant. Het waren vooral veel losliggende stenen. Af en toe stond er een kolom overeind, maar je verbeeldingskracht moet hoog zijn om er gebouwen in te kunnen zien.  De volgende stop was in een plaatsje aan zee waar we lunchten. Het tafeltje en de stoeltjes stonden op het kiezelstrand, een paar meter van het water vandaan. Onder een heerlijk zonnetje aten we een warme maaltijd. Di...

Afgelopen nacht heerlijk geslapen en geen last gehad van de schoolklassen in ons hotel. Na een laat ontbijt begonnen we aan onze “vrije dag” in Nafplio. Voor het eerst deze reis was het bewolkt. De temperatuur was echter prima. Via de smalle straatjes van het stadje liepen we naar de waterkant en namen daar de boot naar het fort Bourtzi dat voor de kust op een eilandje ligt. Het fort heeft recent een grote restauratie ondergaan en ligt er weer prachtig bij. Na een uur hadden we het fort wel gezien en pakten we het bootje weer terug naar de wal. Tijd voor een bak koffie op een terras.  Via een aantal steile trappen en een lift kwamen we uit bij Akronafplia, een oude vestiging, maar nu een deel van de vestingmuur van Nafplio. Het was er prima wandelen. Via een eigenlijk afgesloten kustpad liepen we terug naar de boulevard. Wederom tijd voor een drankje op een terras. Omdat Ron z’n leesbril kapot was, gingen we op zoek naar vervanging. Dat viel nog niet mee, maar uiteindelijk vonden w...

De nacht verliep niet bijster goed. Buiten waren de hele nacht een aantal honden aan het blaffen die ons wakker hielden. Na een prima ontbijt stapten we in de bus voor de rit naar Mycene. Onderweg hielden we bij een tankstation een koffiestop om omstreeks half elf aan te komen in Mycene, een stad in de Griekse oudheid, zo’n 1300 jaar voor Christus. Bij opgravingen van de stad zijn schitterende kunstvoorwerpen gevonden zoals een gouden masker. In Mycene was het beredruk. Naast veel volwassen toeristen, waren er ook ongeveer 7245 schoolklassen, zelfs uit Nederland. Om je iets voor te stellen bij de stad, moest je wel beschikken over flink wat verbeeldingskracht. We zagen voornamelijk hopen stenen tussen alle scholieren door.  We waren een uur bezig in de ruïnestad en reden daarna door naar Nafplio, een erg leuke stad dat in de 19e eeuw zelfs 2 jaar lang de hoofdstad van Griekenland was geweest. We checkten in in ons hotel. De kamer is simpel maar voldoet. Minder is wel dat er ook een...

Vandaag een lekkere langzame start van de dag. Na het ontbijt eerst de was opgehaald bij de wasserette. Alle kleding is weer lekker schoon en fris. Daarna vertrokken we uit Pylos om naar Mystras te rijden. Onderweg stopten we nog even bij een moderne olijfolie fabriek voor wat uitleg over het fabricageproces. Daarna nog een stop voor een heerlijke kop cappuccino. In Sparta stopten we even voor een foto van Leonidas. Nee, niet die vent van die bonbonwinkels, maar een Griekse oorlogsheld uit Sparta. Iets over half twee kwamen we aan in Mystras, onze bestemming van vandaag. Nadat we onze intrek in ons hotel hadden genomen, gingen we lunchen bij een bakkerij op het gezellige centrale plein in het dorpje.  Om half vier gingen we met de bus naar de verlaten middeleeuwse stad van Mystras. In de 13e eeuw werd de stad, die tegen een steile helling was gebouwd, verlaten na diverse aanvallen van vijandige eenheden. Sindsdien staan een groot aantal gebouwen nog steeds op die helling, zonder da...

Vandaag een vrije dag in Pylos waarin we weinig hebben gedaan, dus ook een kort stukje. De dag begon goed. Het ontbijtbuffet was erg uitgebreid en we konden buiten, met zicht op het haventje, eten. Daarna brachten we de vuile was naar een wasserette. Pylos is een leuk plaatsje, maar je kan niet zeggen dat er veel te doen is. De voornaamste bezienswaardigheid is het kasteel. Daar gingen we dan ook naartoe. Het 16e eeuwse bouwwerk is gigantisch groot. Helaas was het in slechte staat. Enkele onderdelen waren nog redelijk compleet, maar het meeste lag in puin. Toch waren we er bijna twee uur zoet.  Nadien zaten we op het centrale plein op een terrasje. Het duurde maar liefst 20 minuten voordat we onze koffie geserveerd kregen. Niet fijn. Nadat we nog wat door het stadje hadden geslenterd, gingen we lunchen op een terrasje nabij de haven. Daar zaten we goed. Het was bloedheet, maar hier waaide een lekker windje van zee. Het eten was ook meer dan prima. De rest van de middag waren we op ...

Na een super simpel ontbijt in ons 0-sterren hotel, liepen we naar de archeologische site van Olympia. Daar waren we al voor half negen en daarom waren we nagenoeg de enigen op het uitgebreide ruïnecomplex van de bakermat van de Olympische Spelen. De zon kwam net boven de heuvels vandaan wat een prachtig strijklicht gaf. We maakten erg veel foto’s van hetgeen er nog aanwezig was van het bijna 4000 jaar oude complex. Je had wel wat verbeeldingskracht nodig om in de hoop stenen tempels en arena’s etc. te herkennen, maar toch lukte dat aardig. Helaas werd het na een uurtje erg druk omdat een groot cruiseschip z’n 4000 passagiers dropte in het complex. Wij hadden het toen toch wel zo ongeveer gezien en daarom gingen we naar het naastgelegen museum. Dat was werkelijk heel erg imposant. Bleek dat er nogal wat gave kunstwerken bewaard waren gebleven en die stonden of hingen allemaal hier.  Tot 12 uur bleven we in Olympia om daarna met de touringcar naar Pylos te rijden. Onderweg lunchten ...

Vandaag een rustige dag achter de rug. Na het ontbijt stapten we in de bus en reden we in zuidelijke richting. Al snel reden we langs de kust met kleine dorpjes met allemaal hun eigen strandje. Bij een grote bakker dronken we koffie en kochten we onze lunch, voordat we met een ferry de baai van Korintië overstaken naar de Peloponnesos. Er lag ook een mooie brug, maar toch kozen we voor de ferry. Zo waren we tenminste een uurtje uit de bus en konden we even uitwaaien. Aan de overkant kwamen we uit in Patras, de 3e stad in Griekenland. We reden echter meteen verder. We moesten nog 3 uur rijden voordat we in Olympia aankwamen. Daar bleek het hotel waar we zouden verblijven overboekt. Een deel van de groep kwam terecht in een ander hotel dat niet bepaald beter was, waaronder wij. Maar voor 1 nacht is dat geen probleem.  Olympia is een dorpje dat alleen leeft van toerisme. Letterlijk elke winkel verkoopt souvenirs en restaurants zijn er meer dan voldoende. Wij slenterden wat rond, kocht...

Weer een lange reisdag vandaag want we zouden weer terug naar het zuiden, naar Delphi, gaan. We begonnen de dag echter met een bezoek aan een bedrijfje waar men iconen schildert. Dat was mooi om te zien en ondanks dat we niet religieus zijn, waren er mooie exemplaren bij. Daarna zaten we enkele uren in de bus. Deze dag reden we niet over enkel snelwegen, maar ook over lokale wegen die soms akelig smal en steil waren. Voordeel was wel dat er buiten wat te zien viel.  Om half twee kwamen we aan bij het klooster van Osios Loukas. Dat is een UNESCO monument en geldt als zo’n beetje de mooiste Byzantijnse kerk van Griekenland. En mooi was het daar. In de kerk hingen schitterende mozaïeken en de plafonds waren prachtig beschilderd. Na het klooster was het nog zo’n 3 kwartier rijden naar Delphi. Nadat we onze tassen hadden afgezet bij het hotel, liepen we naar het uitgestrekte terrein met de tempel van Apollo en het orakel van Delphi. Daar waren we een paar uur zoet met alles te bekijken....

Deze dag moesten we vroeg uit ons bed want er wachtte ons een lange busrit naar het noorden van Griekenland, naar Kalambaka om precies te zijn. Daar zouden we bij Meteora twee kloosters gaan bezoeken die boven op steile rotsen zijn gebouwd. Al om half acht zaten we in de bus. Het duurde lang voordat we Athene uit waren want het verkeer in die stad zat helemaal verstopt. Eenmaal de stad uit, ging de rit vlotjes over prima snelwegen. Het landschap was bergachtig en niet zo heel interessant. Wel veel olijfbomen, wijngaarden en katoenvelden. In de bus werden wat administratieve zaken afgewikkeld. Een paar keer stopten we voor wat drinken, eten en het broodnodig strekken van benen.  Pas rond twee uur kwamen we op onze bestemming aan. Daar was het een graad of 28. De chauffeur bracht ons gelukkig tot boven op de berg. Dat was maar goed ook want wat zijn die bergen hier steil. Een paar steile trappen brachten ons bij het Varlaam klooster. Dat bleek een schitterend klooster te zijn. Jammer...

Na een heerlijke nacht slaap en een prima ontbijt in het hotel, liepen we de stad in. De eerste kilometer was niet zo spannend en liet Athene zien als een stad waar flink wat onderhoud mag worden gepleegd. Toen we bij de wijk Monastiraki kwamen, wat erg toeristisch is, veranderde dat. Tussen de 2500 jaar oude gebouwen van de oude Agora vonden we straatjes vol met winkeltjes en gezellige terrasjes. Bij eentje namen we plaats voor een drankje, want het was al vroeg warm. \nErg leuk was het toen we ons lieten verdwalen in de smalle witte straatjes van de wijk Anafiotika. Midden in de stad en pal onder de Acropolis lagen deze straatjes waar je als voetganger net voldoende plaats had om elkaar te passeren. Je had gewoon niet het idee dat je in een stad was. Eerder op een eilandje. \nDe wijk Plaka was ook leuk maar super toeristisch. Alleen maar soevenirswinkels en restaurants. Wel met leuke terrasjes. Dat dan weer wel.  Het grootste deel van de middag waren we op de Acropolis waar we oa...

Yay!, we gaan weer een reisje maken. Iets voor elven stapten we thuis in de auto voor de trip naar Schiphol. Dinsdag, buiten de spits. Je zou verwachten dat je dan probleemloos van A naar B kunt komen. Niet dus. Vanwege een spoedreparatie op de A2 was er daar 40 minuten vertraging. Wij reden dus maar via de A59 en A27. Hier geen file maar wel flink wat meer kilometers. Toen we op onze bestemming waren aangekomen, werd de auto geparkeerd op P3. Het was daar nog flink zoeken naar een plekje, maar dat lukte gelukkig. De shuttlebus bracht ons naar de vertrekhal. Het inchecken ging probleemloos en ook de veiligheidscontrole was zo gebeurd. Hoewel de tas van Nicky extra werd nagekeken omdat men kennelijk de smokkelwaar had ontdekt. Daarna was het tijd voor de lunch. Eten is er genoeg op Schiphol, maar wat een belachelijk hoge prijzen durven ze te vragen. Meer dan €33 voor wat broodjes, een salade en 2 drankjes. Stelletje boeven. De politie moest er naar kijken. \nOm onbekende reden vertrok h...

Via de receptie in het hotel hadden we een taxi geregeld naar het vliegveld. Die zette ons keurig op tijd af bij de vertrekhal. Daar leverden we onze rugzakken in en gingen door de beveiliging. Tijd voor koffie. Daarvoor konden we terecht bij onze favoriete koffieboer; Starbucks. De vlucht verliep vlotjes. Het toestel vertrok op tijd en twee uur en 10 minuten later stonden we op Eindhoven Airport. Wel moesten we erg lang wachten tot onze rugzakken op de band verschenen. Zelfs de bagage van een vlucht die later was geland, lag eerder op de band dan die van onze vlucht. Wellicht speelde mee dat het lunchtijd was. Op de bus naar het station in Eindhoven hoefden we niet te wachten, maar helaas misten we wel de trein naar Helmond. Die reed voor onze neus weg. Gelukkig gaan er vier treinen per uur richting Helmond. Om tien voor twee waren we in Helmond op het station en om kwart over waren we thuis. Daar deden we waar we heel goed in zijn; alles meteen opruimen. Amper anderhalf uur later kon...

De laatste dag in Valencia en de laatste hele dag in Spanje. Na het ontbijt in het hotel, namen we de bus naar het oude centrum. Ook op deze maandagmorgen was het druk in de stad. Minder kinderen maar meer cruisepassagiers. Die liepen met een sticker op hun shirt achter een gids met een vlaggetje aan. Deze groepen vermeden we maar. Wij gingen naar de kathedraal en bezochten die. Er was een stevige entreeprijs maar het Godshuis was dan ook erg mooi. We waren er meer dan een uur te vinden. Niet om te bidden. We zijn toch niet meer te redden, maar om alle kunstschatten te bekijken. Dmv een audiotour kregen we uitgebreide uitleg over hetgeen er te zien was. Na deze kerk, namen we ook nog een kijkje in een naastgelegen basiliek. Daar was een mis gaande, dus we hielden het kort. Vooral het plafond was hier prachtig. De allermooiste kerk in de stad is de St. Nicolaskerk. Het plafond in die kerk is prachtig beschilderd en wordt de Sixtijnse kapel van Valencia genoemd. Dat wilden we wel gaan ...

We waren overdonderd van onze eerste indruk van Valencia. Wow, wat een stad. Of het nu lag aan de temperatuur die vandaag een hoogte van 32 graden bereikte. Of aan de gigantische drukte in het centrum van de stad vanwege de zondag. Of aan de schier eindeloze hoeveelheid bezienswaardigheden; Valencia maakten zeker indruk op ons. Na het ontbijt in het hotel begonnen we in de “Stad van de kunst en wetenschappen”. Gewoon omdat die vlakbij ons hotel ligt. In een aantal zeer aparte en moderne gebouwen zitten diverse musea en theaters. Het is een paradijs voor architectuur liefhebbers. Wij maakten er gruwelijk veel foto’s. Met gratis openbaar vervoer lieten we ons daarna naar het centrum vervoeren. Na een drankje op een terrasje gingen we de binnenstad verkennen. We wisten gewoon niet waar we moesten beginnen, zoveel viel er te zien. Hadden we ons maar iets beter voorbereid. Lunchen deden we op een terras met zicht op de kathedraal. Gelukkig zaten we in de schaduw want, man, wat was het hee...

We zijn in Valencia na een lange reisdag. Al om 8 uur stonden we in Castro Urdiales bij de bushalte voor de bus naar Bilbao. Wel was er een vechtpartij tussen 3 jongeren maar geen bus. Die kwam pas om kwart over negen aankakken. Ondertussen hadden we wel ontbeten in een barretje. Toen de bus eindelijk kwam, zat die goed vol. Gelukkig hadden we ieder nog net een zitplaats. In Bilbao kwam de bus naar Zaragoza een kwartier te laat aanzetten. De rit zelf verliep prima maar we hadden wel de indruk dat de chauffeur erg moe was. Hij zat vaak te geeuwen en regelmatig zat hij met z’n bus over de streep. We waren dan ook blij dat we na drie en een half uur in Zaragoza aankwamen. Een half uur te laat. Gelukkig hadden we daar tijd genoeg en eerlijk is eerlijk; wat een trieste bende was het daar in het busstation. Je zou er depri van worden.  De bus naar Valencia vertrok vijf minuten te laat omdat de chauffeur nog 6 passagiers miste. We zaten maar met 9 mensen in de bus. Deze chauffeur was wa...

Waar een smartphone al niet goed voor is. We hebben er vandaag veel mee geregeld. Na een onrustige nacht, waarin onze beslissing om te stoppen met de Camino, nog herhaaldelijk werd geëvalueerd, gingen we ontbijten op een gezellig terrasje op de boulevard van dit erg leuke stadje. Terwijl we de café con leche en diverse (zoete) broodjes wegwerkten, gingen we op zoek naar vervoer en overnachtingen. We hebben besloten om naar Valencia te gaan, daar 3 nachten te blijven, en dan naar huis te vliegen. We willen dan in oktober nog een reisje boeken. We hebben dat zo besloten omdat we merkten dat, als je op het allerlaatst dingen moet regelen , je steeds de hoofdprijs betaald. We gaan morgen met de bus, via Bilbao en Zaragoza, naar Valencia. Nadat we daar lekker de toerist hebben uitgehangen, vliegen we op woensdagochtend naar Eindhoven. Dat alles werd dus tijdens het ontbijt op een iPhone geregeld. Het is even wennen, zo’n klein schermpje, maar het werkt wel. Een creditcard is trouwens ook e...

  Wat vandaag een redelijk gemakkelijke etappe van zo’n 26 km zou moeten zijn, draaide toch uit op een zware opgave voor Nicky. Haar knie en nu ook haar voet zijn bij langere afstanden pijnlijk wat het plezier in lopen een stuk minder fijn maakt. Het ging een hele tijd goed. De verharding was prima en hoewel het pad lichtjes omhoog liep, was dat geen probleem. Het duurde even voor we de stad uit waren, maar daarna liepen we door een mooi glooiend landschap met veel groen. In het badplaatsje La Arena dronken we koffie waarna het mooiste deel van de etappe kwam; een hooggelegen pad, pal aan de ruige kust. Het was erg warm, maar hier waaide een verfrissend briesje. Er viel genoeg te zien. We zagen zelfs ezeltjes op ons pad. Na dit pad werd het wat saaier. We wilden onderweg ergens lunchen, maar we kwamen geen enkel restaurantje tegen. Er zat niks anders op dan doorgaan. Eten en drinken raakten op. En dat met die hitte. Toen het pad een stijging had van 10% en daarna een zelfde dalin...

We hebben weer lekker gewandeld vandaag. We stonden wat later op omdat deze dag een korte etappe wachtte. In Bilbao ontbeten we in een koffietentje voordat we langs de rivier en het Guggenheim-museum, de stad verlieten. Het was prachtig weer. Dus T-shirt en korte broek. Zodra we de stad uit waren, kwamen we terecht in een industriegebied dat niet bepaald de mooiste omgeving was waar we doorheen hebben gelopen. En alsof dat nog niet genoeg was, liepen we ook langs kilometers lange wegwerkzaamheden. Nee, van de schoonheid moesten we het vandaag niet hebben. De ondergrond was geheel verhard, dus dat liep wel makkelijk. Daardoor waren we zo rond half één in het plaatsje Getxo, slechts van onze eindbestemming gescheiden door een rivier. We besloten eerst een bak koffie te drinken op een terrasje. Daarna gingen we met een heel aparte gondel, die aan een 60 meter hoge brug hing, naar de overkant, naar Portugalete.  Om bij ons hostel te komen moesten we het stadje door en omhoog, maar toen...

Vandaag nog een rustdag in Bilbao. Begonnen met uitslapen. Dat lukte goed. Daarna weer een heerlijk uitgebreid ontbijt in hetzelfde restaurantje als gisteren. Vervolgens wat door de stad geslenterd waarbij we weer bij het Guggenheim-museum aankwamen. Na een drankje op het terras, besloten we cultureel actief te worden en het museum te gaan bekijken. Binnen zijn er drie verdiepingen vol met moderne kunst. Er zaten zeker mooie werken bij, maar zaal na zaal vol met abstracte kunst waar we de betekenis echt niet van konden achterhalen, was wat veel van het goede. We moesten wel lachen om die mensen die dan een kwartier interessant naar een zwart vlak gaan zitten staren en er dan vanalles in gaan zien. Het mooiste vonden we nog de tijdelijke tentoonstelling van Yoshimoto Nara met z’n tekeningen van kinderen. Bij wijze van late lunch, aten we een grote kom ramen bij een Japans restaurant, waarna we onze hotelkamer opzochten om bij te komen van onze culturele ervaringen. Aan het einde van de ...

Toen we vanuit de albergue in Markina naar de bushalte liepen, kwam daar al meteen de bus naar Bilbao aan. Voor €6,70 mochten we allebei mee. Een uur later stonden we in een gigantisch busstation in de Baskische hoofdstad. Het moest toen nog 9 uur worden. Wel moesten we met onze rugzakken een heel eind door de stad lopen om bij het treinstation te geraken waar we van plan waren de rugzakken achter te laten. Echter bij het station hadden ze geen bagage kluisjes. Naast het station zat echter een informatiebalie en die verwezen ons naar een specifiek bagagedepot waar we onze rugzakken konden opbergen. Voordat we daar naartoe gingen, ontbeten we in een koffietentje waar ze heerlijke ontbijt gerechtjes hadden. Zalig ontbeten voor erg weinig geld. Nadat we de rugzakken in een kluisje hadden gedropt, gingen we de oude stad bekijken. Als eerste bezochten we de kathedraal van Bilbao want daar wilden we een stempel halen voor in onze credential. Ook als toerist doen we aan stempels verzamelen. H...

Terwijl Nicky en Erika, de Canadese die we hebben ontmoet, nog even in de albergue bleven omdat ze met de bus naar Markina zouden gaan, begon Ron aan de etappe van vandaag. Vanwege de grote hoogteverschillen en een lange, steile en gladde afdaling aan het eind, wordt deze etappe als één van de zwaarste gezien. Het weer zat mee. Van zodra de zon op kwam, was het prachtig weer. Met 10 graden nog wel een beetje fris. De route liep meteen flink omhoog en het was dus meteen hard werken. De ondergrond was gelukkig wel redelijk. Het landschap met de opkomende zon was schitterend en deed veel denken aan de Alpen. Ondertussen hadden de dames de bus genomen naar Markina waar ze al om kwart over tien aankwamen. Daar was het wachten op Ron. Die had in die tijd het hoogste punt bereikt. Een tijd lang liep de route over de bergkam. Het was erg rustig op de route. Behalve een stuk of wat pelgrims was er niemand. Er waren ook helemaal geen faciliteiten, dus de ontbijtzak die we mee hadden gekregen kw...

Waar moet ik over de afgelopen dag beginnen? In ieder geval was het een dag om niet snel te vergeten. We begonnen in Geteria aan een etappe waarvan we wisten dat ie zwaar zou zijn. Gelukkig was het prachtig weer. Met 10 graden wel wat frisjes, maar een truitje loste dat probleem op. We begonnen direct met stijgen. Na 4 kilometer kwamen we aan in Zumaia, waar we buiten op een terrasje ons ontbijtje genoten. Verder ging het met vooral stijgen, maar dat was allemaal nog te doen. Er stond na een paar kilometers nog een foodtruck op de route en alles leek voorspoedig te verlopen. Totdat … we kozen voor een variant in de route langs een mooi stukje kust. We dachten daardoor ook wat vlakker te kunnen lopen. Niks was echter minder waar. De stijgings- en dalingspercentages waren buiten elke propositie en de ondergrond erg onregelmatig en/of modderig. Ondanks de inderdaad prachtige kust, konden we er niet van genieten want Nicky raakte uitgeput. Verder lopen was eigenlijk niet verantwoord. Maar...

Rond half acht lieten we ons bed in het hostel achter en gingen op pad richting Geteria, een afstand van 27,5 km. Omdat Nicky het gisteren zo moeilijk had, hadden we nog geprobeerd de etappe in te korten, maar we kwamen er niet uit met onze slaapplekken. Er was simpelweg niks meer vrij. Er zat dus niks anders op dan die afstand te lopen. In Geteria waren we verzekerd van onderdak. Gelukkig was het wel droog toen we begonnen. Via de boulevard van San Sebastián liepen we de stad uit nadat we eerst nog wat hadden ontbeten in het restaurant van een hotel. Net de stad uit begon de eerste klim. Die was echter goed te doen omdat we over een verharde ondergrond liepen. Dat bleef zo de eerste 9 kilometers waardoor we lekker opschoten. Net toen de verharde weg overging in een bospad dat bezaaid lag met grote keien, kregen we even een flinke bui over ons heen. Het was weer geweldig ploeteren. Gelukkig duurde de bui niet lang zodat we de regenjassen al snel weer uit konden doen. Het pad bleef echt...

Spoileralert; het was een hele zware dag. Na een rumoerig en warm nachtje in de albergue, vertrokken we omstreeks half acht voor de etappe naar San Sebastián, zo’n 27 km lang. Het regende, dus hadden we onze regenkleding aan gedaan. Al heel snel werd het klimmen geblazen. Eerst op een asfaltweg, maar even later op een zandpad. De vele regen van de afgelopen tijd had diepe sporen in de grond gemaakt en bovendien was het erg glad. Het pad leek meer op een rivierbedding dan op iets anders. Het lopen was daardoor zwaar. De zachte regen maakte plaats voor hevige regen en dat bleef zo tot een uur of half één. Ondanks de regenkleding was alles nat.  Nicky had het op een gegeven moment behoorlijk zwaar. Fijn dat we na ongeveer 15 kilometer eindelijk weer in bewoonde wereld waren en bij een cafeetje warme koffie konden drinken. Met een pontje werden we over een zee-inham gezet waarna een vreselijke klim begon via steile trappen. Van zeeniveau naar een paar honderd meter hoogte binnen een ...

Daar gingen we dan; om half negen verlieten we gepakt en gezakt ons hotel in Saint Jean de Luz. Langs het haventje liepen we onder een zwaar bewolkte hemel via Ciboure naar Socoa. Dat lag niet op de route, maar vanuit Saint Jean hadden we twee dagen tegen een burcht in Socoa aan zitten kijken en we wilden dat ding wel eens van dichtbij bekijken. Zogezegd, zo gedaan waarna we een cappuccino dronken in een barretje dat op het vroege uur al open was. Het vervolg van de route was aanvankelijk niet zo’n succes; we liepen over een drukke weg in de richting van Hendaye. De Fransen hadden echter helemaal niet aan wandelaars gedacht. Er was geen pad langs de weg waardoor we in de berm moesten lopen. Erg gevaarlijk. Daarom besloten we na een paar kilometer om een weggetje het binnenland in te slaan en zo onze weg te vinden. Dat ging prima, hoewel het wel meer stijgen en dalen was. Helaas begon het wat te miezeren en later zelfs regenen waardoor we onze regenjas aan moesten wat eigenlijk te war...