Dag 3 van het Tuscany Walking Event
Al een paar dagen keken we met enige zorg uit naar deze dag. Als we keken op de diverse weersites, dan lazen we steevast dat het vandaag een natte dag zou gaan worden. Er zou een kans van 90 à 95 procent zijn op regen. Daarom gingen de regenjassen in de rugzak en hoopten we er het beste van. We waren enigszins gerustgesteld toen het ‘s ochtends nog droog was.
Na de start om 08.00 uur liepen we weer naar het treinstation want ook vandaag ging de route verder in een plaatsje verderop. Anders dan gisteren ging de treinrit deze dag wel goed en liepen we om 09.00 uur verder in het plaatsje Altopascio.
De eerste tien kilometers waren vlak en liepen vooral door en langs wijngaarden en velden met olijfbomen. De lucht in de verte zag inktzwart maar waar wij liepen was het nog steeds droog. In de verte zagen wij het plaatsje Montecarlo liggen. We zagen het al van zo ver weg omdat het boven op een heuvel ligt en dat betekent klimmen. Gelukkig was de helling niet zo steil als gevreesd. De hoofdstraat van Montecarlo bleek erg sfeervol met prachtige panden, terrasjes en restaurantjes. Minder was dat daar ook auto’s mochten rijden. Dat deed afbreuk aan de sfeer in het stadje. Wij bekeken het plaatsje en rustten wat voordat we verder liepen.
De route bleef redelijk vlak en het landschap was typisch Toscaans met tal van cipressen. Op stukken liepen we over een oude Romeinse weg waar de sporen van de karren ingesleten waren in de stenen. Gelukkig was het nog steeds droog want als die stenen nat zouden zijn, was het behoorlijk glad. Na zo’n zeventien kilometer lekker lopen kwamen we aan in het plaatsje Collodi. Hier woonde de geestelijk vader van Pinokkio. Je kan dit liegende jongetje dan ook moeilijk missen in dat dorp. Bij Villa Garzoni, het huis van de bedenker staat een mooi en gedetailleerd stalen beeld van Pinokkio maar dat beeld viel in het niet bij een maar liefst 19 meter hoog beeld exemplaar die van verre al te zien was.
In Collodi was ook de stempelpost waar we even rustten. Niet veel verder vonden we een terrasje bij een koffietentje en daar dronken we nog een latte macchiato. Uiteraard waren er diverse souvenirswinkeltjes in het plaatsje die louter Pinokkio’s verkochten en natuurlijk wilde Nicky zo’n houten poppetje.
Van Collodi naar eindpunt Pescia was het nog zo’n zes à zeven kilometer lopen. Die kilometers liepen weer over een oude Romeinse weg. Die liep omlaag en was op plekken nat waardoor het af en toe glibberen en glijden was. En zo kwamen we uit in Pescia. De route eindigde bij het treinstation in die stad maar dat ligt een heel eind buiten het centrum. De route door de stad was weinig interessant. Wel kwamen we voorbij een hele grote supermarkt waar we snel nog wat drinken kochten. Daardoor misten we wel net de trein die ons terug naar Montecatini zou brengen, maar een half uur later konden we op een andere stappen die ons in vijf minuten terug naar Montecatini bracht. Daar aangekomen moesten we nog een kilometer naar de Walking Village lopen maar toen zat ook dag 3 van deze Vierdaagse er voor ons op. In de Walking Village dronken we nog wat voordat we terug naar ons hotel gingen. De hele dag hebben we het droog gehouden en nu maar hopen dat de weervoorspellingen er weer zo veel naast zitten en dat het morgen mee gaat vallen met de regen want de vooruitzichten zijn dramatisch slecht.
Na de start om 08.00 uur liepen we weer naar het treinstation want ook vandaag ging de route verder in een plaatsje verderop. Anders dan gisteren ging de treinrit deze dag wel goed en liepen we om 09.00 uur verder in het plaatsje Altopascio.
De eerste tien kilometers waren vlak en liepen vooral door en langs wijngaarden en velden met olijfbomen. De lucht in de verte zag inktzwart maar waar wij liepen was het nog steeds droog. In de verte zagen wij het plaatsje Montecarlo liggen. We zagen het al van zo ver weg omdat het boven op een heuvel ligt en dat betekent klimmen. Gelukkig was de helling niet zo steil als gevreesd. De hoofdstraat van Montecarlo bleek erg sfeervol met prachtige panden, terrasjes en restaurantjes. Minder was dat daar ook auto’s mochten rijden. Dat deed afbreuk aan de sfeer in het stadje. Wij bekeken het plaatsje en rustten wat voordat we verder liepen.
De route bleef redelijk vlak en het landschap was typisch Toscaans met tal van cipressen. Op stukken liepen we over een oude Romeinse weg waar de sporen van de karren ingesleten waren in de stenen. Gelukkig was het nog steeds droog want als die stenen nat zouden zijn, was het behoorlijk glad. Na zo’n zeventien kilometer lekker lopen kwamen we aan in het plaatsje Collodi. Hier woonde de geestelijk vader van Pinokkio. Je kan dit liegende jongetje dan ook moeilijk missen in dat dorp. Bij Villa Garzoni, het huis van de bedenker staat een mooi en gedetailleerd stalen beeld van Pinokkio maar dat beeld viel in het niet bij een maar liefst 19 meter hoog beeld exemplaar die van verre al te zien was.
In Collodi was ook de stempelpost waar we even rustten. Niet veel verder vonden we een terrasje bij een koffietentje en daar dronken we nog een latte macchiato. Uiteraard waren er diverse souvenirswinkeltjes in het plaatsje die louter Pinokkio’s verkochten en natuurlijk wilde Nicky zo’n houten poppetje.
Van Collodi naar eindpunt Pescia was het nog zo’n zes à zeven kilometer lopen. Die kilometers liepen weer over een oude Romeinse weg. Die liep omlaag en was op plekken nat waardoor het af en toe glibberen en glijden was. En zo kwamen we uit in Pescia. De route eindigde bij het treinstation in die stad maar dat ligt een heel eind buiten het centrum. De route door de stad was weinig interessant. Wel kwamen we voorbij een hele grote supermarkt waar we snel nog wat drinken kochten. Daardoor misten we wel net de trein die ons terug naar Montecatini zou brengen, maar een half uur later konden we op een andere stappen die ons in vijf minuten terug naar Montecatini bracht. Daar aangekomen moesten we nog een kilometer naar de Walking Village lopen maar toen zat ook dag 3 van deze Vierdaagse er voor ons op. In de Walking Village dronken we nog wat voordat we terug naar ons hotel gingen. De hele dag hebben we het droog gehouden en nu maar hopen dat de weervoorspellingen er weer zo veel naast zitten en dat het morgen mee gaat vallen met de regen want de vooruitzichten zijn dramatisch slecht.
Reacties