Brabants Vennenpad Etappe 05

Ondanks een niet zo’n beste weersvoorspelling gingen we deze maandag weer een etappe van het Brabants Vennenpad lopen. De vijfde, om precies te zijn. Deze etappe van Geldrop, over de Strabrechtse Heide, naar Heeze is met z’n kleine 15 kilometer de kortste van deze lange afstandswandeling.
We namen de trein naar Geldrop en nog voor het half tien was, begonnen we aan onze wandeltocht. Het weer was zalig. Met net geen twintig graden en een lekker zonnetje was het prima toeven. In Geldrop liepen we door het centrum waar het op deze maandagmorgen nog erg rustig was. We liepen langs de gigantisch grote kerk en het sfeervolle horecaplein. Daarna volgden we de Kleine Dommel. Het pad langs dit riviertje is geliefd bij honden en hun eigenaren. We moesten dan ook steeds naar de grond kijken om niet in een grote dampende hondendrol te trappen.

Het riviertje volgend liepen we Geldrop uit en staken de A67 over. Aan de andere kant van deze drukke snelweg was het lekker rustig en liepen we via een fietspad naar de Strabrechtse Heide. Voordat we die op liepen, vielen we neer op het gezellige terras van het Heidecafé dat gelukkig al open was op deze maandagmorgen. Na een lekkere latte macchiato en een groot stuk vers appelgebak konden we weer verder. Achter het Heidecafé liepen we nog even door de insectentuin en de heidetuin. In de insectentuin stond een fors insectenhotel. In dat hotel hadden ze een kolonie hoornaars te gast. Deze paardenwespen zijn drie à vier keer groter dan een normale wesp. We waren dan ook voorzichtig toen we ze benaderden om ze op de foto te zetten. Gelukkig voelden de beesten zich niet opgejaagd en werden wij met rust gelaten.
De Strabrechtse Heide begon z’n paarse kleur al een beetje te laten zien. Samen met gele boterbloemen en interessante vegen in de lucht leverde dat mooie plaatjes op. De wandelroute stuurden ons zeker vijf kilometer over de heide.

Vlak voordat we de heide verlieten kwamen we nog de grote schapenkudde van de Strabrechtse Heide tegen. De herder lag lui in het gras terwijl de honderden schapen aan het grazen waren. Altijd leuk voor wat foto’s, zo’n kudde. Van de heide liepen we de Herbertusbossen in. Hier kronkelde de Sterkelsche Aa doorheen. Dat riviertje volgend kwamen we uit bij het kasteel van Heeze. Het kasteel is door een gracht omgeven en bestaat uit een middeleeuws deel en een deel dat in de 17e eeuw is gebouwd. Het kasteel wordt nog steeds bewoond door baron Van Tuyll van Serooskerken. Ook is het te bezoeken, maar vandaag niet. We schoten daarom wat plaatjes van de buitenkant. Ook de duiventoren bij het kasteel was de moeite waard. Via de lange oprijlaan kwamen we in de bebouwde kom van Heeze uit. Vanwege het schitterende weer zaten hier de terrasjes vol. Via wat woonstraatjes liepen we naar de pa en ma van Nicky om daar even gedag te zeggen voordat we de trein naar huis pakten. Gelukkig zitten de weervoorspellers er vaak naast, zo ook vandaag. Geen spat regen viel er en we hadden perfect wandelweer gehad.