Elfstedenpad, op naar de start
Dus, in plaats van IJsland naar Friesland. Het klinkt allebei koud. Qua reistijd scheelt het niet veel met dien verstande dat het 3,5 uur vliegen is naar Reykjavik en 3,5 uur treinen naar Leeuwarden. Nu was het niet echt koud, wel zwaar bewolkt. In Helmond stapten we om 09.00 uur op de trein. Daar was het lekker rustig op deze vroege zondagmorgen. Onderweg viel er af en toe wat regen, maar even zo vaak scheen er een zonnetje.
Op het station van Amsterdam Zuid stapten we over op de trein naar Leeuwarden. Deze trein hadden we nagenoeg voor ons zelf. Het was wel een lange zit naar de Friese hoofdstad en beginpunt van het Elfstedenpad. We waren dan ook blij toen we er om kwart voor één waren, ook omdat we zo onderhand aardig wat honger hadden. Voor die honger hadden we snel een oplossing. Tegenover het treinstation vonden we een leuke brasserie waar we een prima lunch naar binnen werkten. Wat minder fraai was, was de regen die uit de bewolking kwam vallen. Geen goed begin van de stadswandeling die we voor ogen hadden.
Op het station van Amsterdam Zuid stapten we over op de trein naar Leeuwarden. Deze trein hadden we nagenoeg voor ons zelf. Het was wel een lange zit naar de Friese hoofdstad en beginpunt van het Elfstedenpad. We waren dan ook blij toen we er om kwart voor één waren, ook omdat we zo onderhand aardig wat honger hadden. Voor die honger hadden we snel een oplossing. Tegenover het treinstation vonden we een leuke brasserie waar we een prima lunch naar binnen werkten. Wat minder fraai was, was de regen die uit de bewolking kwam vallen. Geen goed begin van de stadswandeling die we voor ogen hadden.
Om lekker door Leeuwarden te kunnen slenteren, wilden we van onze rugzakken af. Daarom liepen we eerst naar hotel Stadhouderlijk Hof waar we de eerste twee nachten van onze onderneming hadden geboekt. We waren er echter wat vroeg en onze kamer was nog niet klaar. Wel konden we onze rugzakken daar achterlaten en dat was onze bedoeling ook.
Op z’n smartphone had Ron een GPS-route door de stad staan. Officieel ook de eerste etappe van het Elfstedenpad. Die route bleek helemaal gelijk te zijn aan de bestaande NS wandeling. De GPS hadden we dan ook niet echt nodig, we konden gewoon de stickers volgen die overal opgeplakt zaten. We werden langs de mooiste bezienswaardigheden van de stad geleid. Veel herkenden we van ons eerdere bezoekje aan Leeuwarden. Of de duivel ermee speelde, het begon wel steeds vaker en ook harder te regenen. Kijkend op de Buienrader zagen we dat uitgerekend boven ons hoofd een langgerekt buienfront liep. Hebben wij weer. We hielden het een hele tijd vol, maar op het gegeven moment was de lol er toch een beetje van af en besloten we eerst in te checken in het hotel. Het was immers drie uur geweest. Op onze kamer zaten we de regenbui uit voordat we voor de tweede helft van de stadswandeling gingen. Gelukkig werd het droger en konden we toch op ons gemak het centrum verder verkennen.
Toen alle winkels hun deuren om vijf uur sloten, was het wel een beetje gedaan met de sfeer in de stad, zeker toen het weer wat begon te druppelen. We kochten daarom wat eten voor de lunch van morgen en gingen terug naar het hotel. In brasserie Duco, dat bij het hotel hoort, genoten we van een prima diner, voordat we op onze kamer begonnen aan de voorbereidingen voor morgen als we de eerste echte etappe van het Elfstedenpad gaan lopen.
Op z’n smartphone had Ron een GPS-route door de stad staan. Officieel ook de eerste etappe van het Elfstedenpad. Die route bleek helemaal gelijk te zijn aan de bestaande NS wandeling. De GPS hadden we dan ook niet echt nodig, we konden gewoon de stickers volgen die overal opgeplakt zaten. We werden langs de mooiste bezienswaardigheden van de stad geleid. Veel herkenden we van ons eerdere bezoekje aan Leeuwarden. Of de duivel ermee speelde, het begon wel steeds vaker en ook harder te regenen. Kijkend op de Buienrader zagen we dat uitgerekend boven ons hoofd een langgerekt buienfront liep. Hebben wij weer. We hielden het een hele tijd vol, maar op het gegeven moment was de lol er toch een beetje van af en besloten we eerst in te checken in het hotel. Het was immers drie uur geweest. Op onze kamer zaten we de regenbui uit voordat we voor de tweede helft van de stadswandeling gingen. Gelukkig werd het droger en konden we toch op ons gemak het centrum verder verkennen.
Toen alle winkels hun deuren om vijf uur sloten, was het wel een beetje gedaan met de sfeer in de stad, zeker toen het weer wat begon te druppelen. We kochten daarom wat eten voor de lunch van morgen en gingen terug naar het hotel. In brasserie Duco, dat bij het hotel hoort, genoten we van een prima diner, voordat we op onze kamer begonnen aan de voorbereidingen voor morgen als we de eerste echte etappe van het Elfstedenpad gaan lopen.
Reacties