Dagje Marbella

Ondanks de hitte hadden we allebei goed geslapen en werden tegen achten pas wakker. Buiten was het toen nog schemerig. Het ontbijt in het hotel was erg uitgebreid en we aten meer dan eigenlijk goed voor ons was. We wilden echter wel een goede bodem leggen want deze dag gingen we Marbella verkennen. Ons hotel ligt zo’n twee kilometer buiten het stadscentrum. Om in de stad te komen moeten we zo’n anderhalve kilometer over de boulevard lopen. Dat is beslist geen straf. De temperatuur was met zo’n 21 graden erg aangenaam en we hadden een mooi uitzicht over het strand en de zee. Op de boulevard waren veel mensen aan het joggen zoals eigenlijk overal op de wereld op een boulevard gebeurd. Eenmaal in de stad liepen we voorbij aan de sporthaven waar we later die dag ons voor de vierdaagse moesten aanmelden. Dat kon echter pas vanaf tien uur en zo laat was het nog niet. We besloten daarom door te lopen naar de oude stad. Om daar te komen passeerden we de Avenida del Mar waar diverse replica’s van standbeelden van Dali stonden. Via een mooi parkje dat onder de naam Paseo la Alameda door het leven gaat, liepen we de oude stad in. Die begon net wakker te worden. Veel winkels waren nog dicht en anderen gingen net open. Het was er nog rustig op dit tijdstip van de dag. Tegen onze verwachting in was het centrum van Marbella een gezellige plek. Overal had je smalle straatjes met witte gebouwen en er waren tal van leuke winkeltjes en erg veel restaurantjes. Vooral op de Plaza de los Naranjos was het één en al terras. Maar ook hier was men nog druk met opbouwen.

Bij de plaatselijke VVV haalden we een goeie plattegrond zodat we wisten waar we naar toe moesten lopen om geen bezienswaardigheid te missen. Zo kwamen we eerst uit bij de bekendste kerk in Marbella, de Iglesia de Nuestra Señora de la Encarnación. Van buiten was de kerk niet zo heel bijzonder maar eenmaal binnen was het één en al pracht en praal in de overtreffende trap. Hier was echt sprake van het rijke Roomse leven. Omdat we er zo vroeg waren, hadden we de kerk voor ons alleen tezamen met een aantal vrouwen die druk waren met poetsen. We konden in alle rust foto’s maken van alle goud en glitter.

Na ons kerkbezoek bekeken we de resten van wat eens een Arabisch kasteel was geweest. Nu stonden er alleen nog wat muurresten overeind. Op die restanten waren weer bouwsel geplaatst zodat er heel veel inbeeldingskracht voor nodig was om er een kasteel in te herkennen. Via allerlei smalle en leuke straatjes vol winkeltjes slenterden we door het stadscentrum. Ron vond in een winkel al snel twee leuke ijzeren beeldjes voor in het WC museum. Als we volgende week thuis komen sieren Don Quichote en Sancho Panza voortaan ons toilet.

Tegen elven liepen we terug naar de jachthaven om ons daar aan te melden voor de vierdaagse. Dat was tenslotte ook waar we hier voor kwamen. We kregen allebei een chip aan een keycord uitgereikt die diende als startbewijs en als controlemiddel om te zien of we wel de hele route zouden lopen.

Tegen lunchtijd liepen we wer naar de Plaza de los Naranjos en vonden daar een gezellig terrasje om er te lunchen. We namen allebei een clubsandwich die, zoals te verwachten viel, nogal groot was. We hadden dan ook meer dan voldoende aan. Na het eten bleven we nog even op het terras zitten want het was er leuk mensen kijken en we zaten lekker in de schaduw. Wel fijn aangezien het inmiddels 30 graden warm was geworden. Nadat we toch weer in de benen waren geklommen bekeken we die delen van de oude stad die we nog niet hadden gezien. Zo kwamen we door nog meer leuke straatjes en op pleintjes en overal had je hele gezellige restaurantjes waar iedereen buiten zat te smullen van allerlei Spaanse lekkernijen.

Tegen vieren waren wel moe en sjokten we in de richting van het hotel. We vonden een Starbucks vestiging en rustten daar wat uit met ieder een lekkere frappuccino. Daarna deden we nog wat boodschappen in een Lidl supermarkt. De prijzen liggen in Spanje toch wat lager dan bij ons want we waren voor een flinke tas boodschappen slechts 8 euro 57 cent kwijt. Daar zat ook een gigantische fles met daarin 8 liter water voor 79 cent en een liter rode wijn voor 59 cent bij.

Eenmaal terug op onze hotelkamer springen we alle twee onder de douche en luierden daarna wat op bed. De foto’s werden er op de laptop gezet en Ron deed even een dutje. Hij is tenslotte ook geen twintig meer. 

Nadeel van Spanje is wel dat ze er erg laat eten. Zo kunnen we in ons hotel pas vanaf half negen dineren en dat is erg laat voor ons doen. We hadden dan ook best wel honger toen we aan het buffet konden aanschuiven. We aten erg lekker en vrezen dat we allebei kilo’s aan zullen komen deze week als we zo door gaan.

Terug op de kamer prepareerden we ons voor morgen als we de eerste etappe van de vierdaagse gaan lopen en gingen op tijd slapen. Alhoewel, het was al weer kwart voor elf voordat het licht uit ging.