Ron & Nicky op reis

"Wow, wat is dat mooi dat Glow festival in Eindhoven. Zoiets moeten wij ook hebben”. Dat moeten ze in Amsterdam hebben gedacht toen ze her en der ook wat lichtjes ophingen en dat het Amsterdam Light Festival noemden. Le Champion, een organisator van wieler- hardloop en wandelevenementen, had op de 27e december een wandeling van 15 kilometer langs de lichtobjecten in de hoofdstad uitgezet. Omdat wij goede ervaringen met de wandelevenementen van Le Champion hebben, besloten we in te schrijven. We hadden voor één nacht een hotel in Zaandam geboekt. Zodoende hoefden we na de wandeling niet nog twee en een half uur naar huis reizen. Waarom Zaandam? Het Inntel hotel ligt daar tegen het treinstation aan en in 12 minuten ben je in Amsterdam. Da’s veel korter dan de reistijd die je bij veel hotels in Amsterdam hebt en veel goedkoper. Voordat we naar Amsterdam konden afreizen moest Ron nog wel ’s nachts werken en daarna een paar uur slapen.  Om twaalf uur ging echter de wekker en

We sliepen de laatste nacht in hotel Sonne als een roos. We werden eigenlijk iets later wakker dan de bedoeling was. We wilden namelijk op tijd op weg om heel Duitsland door te rijden terug naar huis. Toen we uit het raam keken zagen we dat het ’s nachts ook nog had gesneeuwd. Nu waren de daken van de gebouwen wit. Dat beloofde veel goeds voor de kastelen waar we na het ontbijt nog even langs wilden gaan. Maar eerst genoten we nog een laatste keer van het geweldig uitgebreide ontbijtbuffet. Omdat we een groot gedeelte van de dag in de auto zouden zitten, namen we het er goed van en aten meer dan anders. Nadat we uitgecheckt hadden reden we naar Hohenschwangau. Daar was het op de vroege morgen al druk met talrijke Chinezen. Wij parkeerden onze auto eventjes langs de weg en namen wat foto’s van Schloss Hohenschwangau en Neuschwanstein die allebei van een wit laagje sneeuw waren voorzien. Geen grote pakken sneeuw, maar toch.  Nadat we de kastelen hadden gefotografeerd reden we oo

Al weer de laatste volle dag in Duitsland. We zouden deze dag Füssen gaan bekijken. Natuurlijk hadden we de afgelopen dagen al veel van het stadje gezien maar we hadden nog altijd geen voet gezet in het plaatselijke kasteel of het oude benedictijner klooster. Haast hadden we deze morgen niet. We hadden geen wekker gezet en toen we eenmaal wakker waren geworden gingen we eerst uitgebreid ontbijten. Het was druk in het hotel en voor het eerst deze week hadden we geen tafeltje aan het raam. Op de eerdere dagen konden we tijdens het ontbijt lekker naar buiten kijken maar vandaag keken we vooral naar elkaar. Toen we buiten stonden wilden we beginnen aan een rondwandeling door de stad. We hadden van het hotel een boekje met die wandeling erin gekregen. We zagen echter in de verte dat de bergen aan de rand van Füssen wit besneeuwd waren. Daardoor veranderden we onze plannen en bedachten dat we naar de kastelen in Hohenschwangau wilden om te kijken of Schloss Neuschwanstein en Schloss Hoh

Toen we deze morgen wakker werden was het weer buiten compleet omgeslagen. Hadden we 6 dagen de zon gezien, nu regende het pijpenstelen. Daar wisten we van en daarom hadden we er rekening mee gehouden met ons programma. We zouden vandaag niet gaan wandelen maar met de auto een stukje van de Romantische Strasse gaan rijden. De dag begon met kadootjes voor Ron die 55 jaar oud werd. Bij het ontbijt in het hotel was er een glaasje bubbelwijn voor de jarige naast al dat andere lekker eten en drinken. Onze eerste stop deze dag was in het plaatsje Steingaden. We parkeerden onze auto op een leuk pleintje voor het premonstratenzer klooster uit 1147. Voordat we de kerk hier bekeken, namen we ook nog een kijkje in twee kleine kapelletjes. De kerk was overdadig versierd zoals zoveel kerken hier. Leuk was ook de kruisgang die je hierboven ziet afgebeeld. We waren de enige aanwezigen in de kerk totdat een gek oud vrouwtje op kwam dagen. Ze sprak ons aan dat ze van de brug gesprongen was en nog

Toen we wakker werden en uit het raam keken zagen we weer een mooie blauwe lucht. Ongelooflijk dat we in november zo veel mooi weer hebben. Toch zou deze dag wel eens de laatste dag met mooi weer kunnen zijn. De vooruitzichten voorspellen niet veel goeds voor de komende dagen. Na een heerlijk uitgebreid ontbijt gingen we weer te voet naar Hohenschwangau. Deze keer kozen we voor de vlakke en directe weg daar naartoe. Binnen een uur stonden we weer bij de ticket-office bij de Königsschlösser en kochten deze keer kaartjes voor een bezoek aan Schloss Hohenschwangau. Dit kasteel van de ouders van koning Ludwig de 2e is niet zo populair als Neuschwanstein en dus worden er ook minder rondleidingen gegeven. Wij moesten meer dan een uur wachten voordat onze tour door het kasteel begon. We vermaakten ons in de tussentijd met het nemen van foto’s bij de Alpsee en ook liepen we alvast naar het kasteel toe. Ook buiten viel er nog genoeg te zien en te fotograferen. Om half twaalf mochten we

We zijn in een uitstekend hotel terecht gekomen. Onze kamer is gigantisch en voorzien van alle luxe. De bedden sliepen prima en het ontbijt waar we deze morgen voor de eerste keer van konden genieten was gigantisch uitgebreid. Je kon het zo gek niet bedenken of het was er. We gaan kilo’s aankomen als we ons niet weten te beheersen en dat laatste zal moeilijk zijn met al dat lekkers. Buiten was het prachtig weer. De hemel was strak blauw. We verkneukelden ons een beetje omdat we wisten dat het in Nederland serieus baggerweer was. Vanuit het hotel liepen we dwars door de oude binnenstad naar de Kalvarienberg. Via dit pad zouden we naar de Schwansee lopen en van daaruit naar Schloss Neuschwanstein. Het pad over de Kalvarienberg was smal en steil maar er was onderweg genoeg te zien. Het pad leidde langs allerlei kapelletjes met daarin schilderijen over de lijdensweg van Jezus Christus. Boven op de berg stond een grote kapel met daarin zelfs een soort van grot waarin het lichaam van

Toen we, nadat we wakker waren, eens naar buiten keken, zagen we een zwaar bewolkte lucht. Dat was voor het eerst deze reis. Droog was het gelukkig wel. Voor de laatste keer ontbeten we in hotel Turmwirt. Vandaag zouden we doorreizen naar Füssen. Het was een fijn hotel gebleken. Het enige minpunt, de kerkklokken van de overbuurman, kon je het hotel niet aanrekenen. We hadden besloten om niet direct naar Füssen te rijden. Zo hadden we het beroemde klooster in her plaatsje Ettal nog niet bekeken. Dat stond gisteren op het programma, maar daar hadden we toen geen tijd voor gehad. Vanuit Oberammergau was het maar een paar kilometer naar Ettal. De afstand was zo kort dat we er waren voordat het klooster open was. Van het klooster zagen we trouwens niets. Dat ging alleen met een rondleiding en daar hadden we geen behoefte aan. Het mooiste deel, de basiliek was wel zo te bezoeken. Het voordeel van zo vroeg op de morgen komen was dat we de hele basiliek voor onszelf hadden. We vergaapte

Al om kwart over zeven waren we allebei wakker. Oorzaak waren de kerkklokken en het verkeer dat weliswaar gewoon door de straat reed maar op ons overkwam alsof ze de kamer kwamen binnen rijden. Nu was dat vroege wakker worden niet zo erg want we waren heel wat van plan vandaag. Wat wel erg was, was dat we allebei gruwelijk veel spierpijn in onze bovenbenen hadden. De zware afdaling van gisteren was daar debet aan. Dat beloofde wat want we waren van plan om naar Schlosspark Linderhof te lopen. Daar staat een kasteel waar koning Ludwig de 2e nog in heeft gewoond. De wandelroute was zo’n 13 kilometer enkele weg. Na een flink ontbijt gingen we op pad. Al in Oberammergau moesten we van de route afwijken omdat een voetgangersbrug op instorten stond. Gelukkig waren er meer bruggen over het riviertje de Ammer. Het lopen ging onverwachts toch lekker, tenminste, als we niet hoefden te dalen. Dan deden onze bovenbenen flink pijn. Het was ook lekker lopen vanwege het weer. Hoewel het half nov

Ons hotel ligt tegenover de katholieke kerk in Oberammergau. Onze kamer dus ook. Dat hebben we afgelopen nacht geweten. De klokken van de kerk luidden elk kwartier. Eén keer op het kwartier, 2 keer op het half uur, drie keer op kwart voor en vier keer op het hele uur gevolgd door het aantal slagen per uur. Omdat we weer eens een keer in een nieuw bed lagen, sliepen we wat onrustig en daardoor hoorden we zowat elke klokslag. ’s Morgens om zes uur ging het helemaal los. Gedurende enkele minuten bleven de klokken van de kerk luiden. Later bleek dat dat was vanwege het Angelus. Gelukkig sliepen we toch door al dat klokgelui en pas om kwart voor acht deden we een lodderig oog open. Bij het ontbijt waren we de enigen. Toch bleken we niet alleen in het hotel te verblijven. Drie kamers waren bezet. Het ontbijt was uitgebreid en ondanks dat er maar zo weinig gasten waren, was er toch een compleet buffet ingericht. Het meisje van de receptie had tijd over en kwam bij ons staan buurten. Onda

Wat doe je als je nog veel te veel vakantie uren hebt staan? Je gaat er gewoon nog een dikke week tussenuit! Dat is precies wat wij gedaan hebben. We hadden eerst via SNP een wandelreis geboekt naar de Allgäu, een streek in zuid Duitsland. Die reis begon in Oberammergau om na drie dagen daar wandelen te verkassen naar Füssen om daar nog vier dagen de omgeving te bekijken.  Echter, op een zonnige vrijdag in augustus werd Ron gebeld door een dame van SNP die hem vertelde dat het hotel in Füssen in november gesloten was. Men had een alternatief hotel gevonden maar dat was wel bijna 300 euro duurder. Thuis werd het alternatieve hotel op internet eens goed bekeken. Daarbij bleek ons dat het minder hotel was voor veel meer geld. We besloten daarom onze geboekte reis te cancelen en zelf iets te regelen. Via een bekende hotel boekingsite boekten we een hotel voor 3 nachten in Oberammergau en een veel beter hotel in Füssen voor 5 nachten. In totaal waren we daarmee meer dan 300 euro goedkope