Amsterdam Light Walk en het Rijksmuseum

"Wow, wat is dat mooi dat Glow festival in Eindhoven. Zoiets moeten wij ook hebben”. Dat moeten ze in Amsterdam hebben gedacht toen ze her en der ook wat lichtjes ophingen en dat het Amsterdam Light Festival noemden. Le Champion, een organisator van wieler- hardloop en wandelevenementen, had op de 27e december een wandeling van 15 kilometer langs de lichtobjecten in de hoofdstad uitgezet. Omdat wij goede ervaringen met de wandelevenementen van Le Champion hebben, besloten we in te schrijven.

We hadden voor één nacht een hotel in Zaandam geboekt. Zodoende hoefden we na de wandeling niet nog twee en een half uur naar huis reizen. Waarom Zaandam? Het Inntel hotel ligt daar tegen het treinstation aan en in 12 minuten ben je in Amsterdam. Da’s veel korter dan de reistijd die je bij veel hotels in Amsterdam hebt en veel goedkoper.

Voordat we naar Amsterdam konden afreizen moest Ron nog wel ’s nachts werken en daarna een paar uur slapen. 

Om twaalf uur ging echter de wekker en nog voor het één uur was, waren we onderweg naar het station In Helmond. Het was druk in de trein op deze derde kerstdag. Het was prachtig weer, iedereen was vrij en wilde er kennelijk op uit na twee dagen van binnen zitten en vreten. Het bleef druk in de trein maar toch verliep de reis verder prima en rond de klok van half vier konden we inchecken in het hotel. Van de dame achter de receptie kregen we een gratis upgrade naar een luxere kamer. Die was dan ook prima en vanaf de negende verdieping hadden we een mooi uitzicht over het centrum van Zaandam.

Voordat we naar Amsterdam gingen, dronken we wat in de bar van het hotel. We hadden namelijk een gratis drankje aangeboden gekregen bij het inchecken en zo’n aanbod laten wij niet schieten. We kregen er zelfs stukjes rookworst bij. Toen we klaar waren in de bar stapten we in de trein naar Amsterdam. Daar aangekomen moesten we een dikke tien minuten lopen naar de Amsterdam Passenger Terminal. Daar was de start van de wandeltocht. 

We waren niet bepaald de enigen. Maar liefst 5000 mensen deden aan de tocht mee. We liepen dan ook in een lange rij het centrum van de stad in. We liepen langs NEMO af en langs het centraal station. Behalve de vele lichtjes van de gebouwen die versierd waren vanwege kerst waren er hier nog geen lichtobjecten in het kader van het Light Festival te zien. Toch zag de stad er in het donker met al die lichtjes gezellig uit. Ons tempo lag bijzonder laag want telkens stonden we stil om wat foto’s te maken. Ook zonder foto’s konden we echter maar langzaam vooruit komen vanwege de drukte in de stad. We moesten ook erg opletten waar we liepen want we werden regelmatig belaagd door doldrieste fietsers die gruwelijk hard aan kwamen rijden en continue hun fietsbel gebruikten om iedereen uit de weg te jagen. Af en toe leek het wel of ze het er om deden. Gestoord zijn ze in ieder geval allemaal daar die fietsers.

Het duurde even voordat we lichtobjecten zagen. Het begin was wat aarzelend met kleine lichtobjecten in de diverse grachten. Dwars door het centrum kwamen we uit bij de bekende 9 Straatjes die fel verlicht waren. Al lopend zochten we naar wat eten voor Nicky die zo’n honger had dat ze niet meer kon lopen. Ondanks de vele winkels in het centrum van de stad duurde het even voordat we een klein winkeltje vonden waar Nicky een wafel naar binnen kon schuiven. Kort daarna liepen we voorbij aan het eerste grote lichtobject; een serie van mannetjes die over een gracht sprongen. Erg leuk. Kort daarna kwamen we door de Leidsestraat te lopen. Daar was het helemaal hectisch. Niet alleen waren daar de vele wandelaars en toeristen maar hier had je ook trams waarvan de chauffeurs al net zo maniakaal waren als de fietsers. Het was er wel gezellig. Er was zelfs een schaatsbaan met veel lichtjes en een hoop kraampjes erbij.

We waren al twee uur onderweg toen we in het Vondelpark bij de eerste stempelpost op 6 kilometer aan kwamen. Daar kregen we ook een oliebol aangereikt wat ons diner was deze avond. Via het Vondelpark kwamen we uit in de sjieke PC Hooftstraat en door naar het Museumplein. Daar was het helemaal gezellig met weer een schaatsbaan en een heel kerstdorp. Het was er dan ook erg druk. Via de onderdoorgang van het Rijksmuseum kwamen we weer in de grachtengordel terecht. Hier lagen diverse lichtobjecten in het water. Hoewel een stuk kleiner en minder inventief dan in Eindhoven, waren er wel mooie objecten bij.

In het gebied nabij de Stopera en de Hermitage waren veel lichtobjecten bij elkaar. Hier kwamen we ook veel mensen tegen die weliswaar de lichtjesroute liepen maar niet meededen met de georganiseerde wandeltocht. Daardoor was het hier nog drukker. Hier schoten we dan ook helemaal niet op, mede omdat we zoveel foto’s namen. We waren dan ook al bijna vier uur onderweg toen we bij de tweede stempelpost op 11 kilometer aan kwamen. We bleven er niet lang rusten omdat we anders te laat in het hotel terug zouden zijn. 

Het laatste deel van de wandeling was qua lichtobjecten minder interessant. Hier konden we wat tempo maken. Daardoor waren we zo rond kwart voor tien weer bij de Passenger terminal waar de finish was. Daar dronken we eerst nog een drankje voordat we terug naar het treinstation liepen voor de trein naar Zaandam. De trein waarin we terecht kwamen was overvol. We vonden alleen een staanplaats. Gelukkig duurde de rit maar 12 minuten maar na een wandeling van vijf uur hadden we graag even gezeten. Eenmaal terug in het hotel en op de kamer, kwamen we dan ook niet meer van het bed vandaan.

Amsterdam kan nog heel veel leren van Glow Eindhoven maar de wandeling was een mooie. Eigenlijk kan Amsterdam gerust zonder die lichtobjecten, ze is mooi genoeg van zichzelf.

We sliepen heerlijk in ons hotelbed en het was maar goed dat we een wekker hadden gezet, want anders was het veel te laat geworden deze morgen. We wilden op tijd uit bed omdat we deze dag naar het Rijksmuseum wilden. Voor dat museum heb je zeker een dag nodig, dus we konden niet te lang in bed blijven liggen. Na een prima ontbijt checkten we uit en konden op het station meteen de trein naar Amsterdam nemen. Toen we het stationsgebouw uit kwamen was het nog drukker met mensen dan op de avond er voor en dat voor een maandagmorgen. Hoewel we dachten de weg te weten naar het Rijksmuseum liepen we toch een eindje om. Dat lag aan de wegwijzers die niet bepaald de kortste weg aangaven. Hoewel we bang waren voor lange rijen bij het museum, waren we zo binnen en omdat we al via internet kaarten hadden besteld, konden we zo doorlopen. We hadden verzuimd om een plattegrond mee te pakken zodat we zomaar op goed geluk de eerste de beste zaal in liepen. We kwamen terecht in een doolhof van zalen met onnoemelijk veel kunstwerken. Niet alleen schilderijen maar ook beelden en meubelen. Her en der zagen we werkelijke prachtstukken. We kregen al snel in de gaten dat we wat vaart moesten maken omdat we anders nooit alle zalen konden bekijken in een dag.

Van al dat slenteren langs eindeloze hoeveelheden schilderijen en andere kunststukken werden we wel moe. Gelukkig stonden er her en der bankjes om af en toe op te gaan zitten en de lagere delen van onze ruggen wat rust te gunnen. Ook dronken we een paar keer een bak koffie hoewel ze hier de prijzen wel wisten.

Op de tweede etage van het museum is de zogenaamde eregalerij. Hier hangen de beroemdste werken van de bekende Nederlandse schilders zoals Rembrandt, Vermeer, Jan Steen en Frans Hals. In deze zaal was het gigantisch druk. Voor de Nachtwacht stonden rijendik mensen te kijken en te fotograferen. Eigenlijk stonden voor elk schilderij diverse mensen te kijken waardoor het soms lastig was om een goed zicht op de kunstwerken te krijgen.

Het was al drie uur geweest toen we op de benedenverdieping aan kwamen. Hier vonden we geen schilderijen maar grote verzamelingen glas, horloges, muziekinstrumenten, scheepsmodellen en wat al niet meer. We vonden dit een heel leuk deel van het museum en omdat het er niet zo druk was als op de andere verdiepingen, hadden we hier een lange tijd kunnen rondkijken maar we waren allebei zo moe dat we er veel sneller doorheen liepen dan we eigenlijk wilden.

Om vier uur hielden we het voor gezien en liepen naar het station. Het was echter nog steeds zo druk in de stad dat we bijna een uur nodig hadden. Het was het hele stuk file-lopen. Gelukkig was het in de trein rustiger en konden we het hele traject zitten.

Hoewel het een kort weekendje weg was, hebben we volop genoten van Amsterdam en het Rijksmuseum. Zeker voor herhaling vatbaar.