De laatste hele dag in Indonesië

De laatste hele dag in Indonesië is aangebroken. Vandaag gaan we van het eilandje Lembongan terug naar Bali om daar nog één nacht in een hotel te verblijven. Morgen vliegen we terug naar Nederland en zit de vakantie erop. We hoefden deze dag pas laat weg dus we stonden in alle rust op en aten ons ontbijtje. Het was vervolgens op ons terrasje wachten tot het tien uur was. Vlak voordat we gingen was er nog even commotie toen een groepsgenoot struikelde en haar enkel verstuikte. Omdat we geen zin hadden om in een overvol busje plaats te nemen (die zat namelijk al vol met bagage en wij werden geacht daar ook nog in plaats te nemen) liepen we naar het strand waar vandaan een snelle motorboot ons terug naar Bali zou brengen.

Het ritje duurde weer precies een half uur. Weer op Bali werden we met een busje naar de Swastika Bungalows in het toeristenplaatsje Sanur gebracht. Denk nu niet dat we in een hotel terecht kwamen met rechts extreme ideeën. Een swastika is een eeuwenoud hindoeïstisch symbool dat van oorsprong helemaal niets negatiefs in zich heeft. Het is Hitler geweest die er iets slechts van maakte. De Swastika Bungalows bleek een groot complex te zijn met luxe bungalows in een prachtige groene omgeving met twee zwembaden. Het overgrote deel van de groep lag al snel in het water, maar wij hadden onderweg een Starbucks ontdekt en wij waren dringend toe aan een frappucino. De bediening bij Starbucks was erg traag maar het smaakte ons beiden heerlijk.

Terug in het hotel was het onze beurt om in het zwembad te duiken maar verkoeling bracht dat allerminst. Het water was meer dan lauw. Gek was dat niet want de hele dag stond de zon pal op het water te schijnen. Toch poedelden we gedurende een half uur in het water voordat we gerimpelde vingers kregen en we echte verkoeling zochten onder een koude douche.

‘s Middags gingen we nog een keer Sanur bekijken. Het plaatsje is een aaneenschakeling van hotels, restaurants, bars en winkeltjes. Elke taxichauffeur toetert naar je en je ziet er enkel toeristen. Leuk voor even maar niet al te lang. We deden nog wat laatste inkopen en dronken een heerlijk koud drankje op een leuk terras.

Omdat dit de laatste avond was besloten we ‘s avonds met z’n allen uit te gaan eten. In een restaurant namen we alvast afscheid van onze begeleider Eddy. Het werd een hartelijk afscheid en het moet gezegd worden; Eddy was één van de betere reisbegeleiders die we gehad hebben. De maaltijd was lekker en verliep gezellig. Vandaar dat het ook wat later werd dan gewoonlijk. Dat is echter geen probleem omdat we morgen pas om 12.00 uur onze kamer uit moeten op weg naar het vliegveld.