Ron & Nicky op reis

Via de receptie in het hotel hadden we een taxi geregeld naar het vliegveld. Die zette ons keurig op tijd af bij de vertrekhal. Daar leverden we onze rugzakken in en gingen door de beveiliging. Tijd voor koffie. Daarvoor konden we terecht bij onze favoriete koffieboer; Starbucks. De vlucht verliep vlotjes. Het toestel vertrok op tijd en twee uur en 10 minuten later stonden we op Eindhoven Airport. Wel moesten we erg lang wachten tot onze rugzakken op de band verschenen. Zelfs de bagage van een vlucht die later was geland, lag eerder op de band dan die van onze vlucht. Wellicht speelde mee dat het lunchtijd was. Op de bus naar het station in Eindhoven hoefden we niet te wachten, maar helaas misten we wel de trein naar Helmond. Die reed voor onze neus weg. Gelukkig gaan er vier treinen per uur richting Helmond. Om tien voor twee waren we in Helmond op het station en om kwart over waren we thuis. Daar deden we waar we heel goed in zijn; alles meteen opruimen. Amper anderhalf uur later kon...

De laatste dag in Valencia en de laatste hele dag in Spanje. Na het ontbijt in het hotel, namen we de bus naar het oude centrum. Ook op deze maandagmorgen was het druk in de stad. Minder kinderen maar meer cruisepassagiers. Die liepen met een sticker op hun shirt achter een gids met een vlaggetje aan. Deze groepen vermeden we maar. Wij gingen naar de kathedraal en bezochten die. Er was een stevige entreeprijs maar het Godshuis was dan ook erg mooi. We waren er meer dan een uur te vinden. Niet om te bidden. We zijn toch niet meer te redden, maar om alle kunstschatten te bekijken. Dmv een audiotour kregen we uitgebreide uitleg over hetgeen er te zien was. Na deze kerk, namen we ook nog een kijkje in een naastgelegen basiliek. Daar was een mis gaande, dus we hielden het kort. Vooral het plafond was hier prachtig. De allermooiste kerk in de stad is de St. Nicolaskerk. Het plafond in die kerk is prachtig beschilderd en wordt de Sixtijnse kapel van Valencia genoemd. Dat wilden we wel gaan ...

We waren overdonderd van onze eerste indruk van Valencia. Wow, wat een stad. Of het nu lag aan de temperatuur die vandaag een hoogte van 32 graden bereikte. Of aan de gigantische drukte in het centrum van de stad vanwege de zondag. Of aan de schier eindeloze hoeveelheid bezienswaardigheden; Valencia maakten zeker indruk op ons. Na het ontbijt in het hotel begonnen we in de “Stad van de kunst en wetenschappen”. Gewoon omdat die vlakbij ons hotel ligt. In een aantal zeer aparte en moderne gebouwen zitten diverse musea en theaters. Het is een paradijs voor architectuur liefhebbers. Wij maakten er gruwelijk veel foto’s. Met gratis openbaar vervoer lieten we ons daarna naar het centrum vervoeren. Na een drankje op een terrasje gingen we de binnenstad verkennen. We wisten gewoon niet waar we moesten beginnen, zoveel viel er te zien. Hadden we ons maar iets beter voorbereid. Lunchen deden we op een terras met zicht op de kathedraal. Gelukkig zaten we in de schaduw want, man, wat was het hee...

We zijn in Valencia na een lange reisdag. Al om 8 uur stonden we in Castro Urdiales bij de bushalte voor de bus naar Bilbao. Wel was er een vechtpartij tussen 3 jongeren maar geen bus. Die kwam pas om kwart over negen aankakken. Ondertussen hadden we wel ontbeten in een barretje. Toen de bus eindelijk kwam, zat die goed vol. Gelukkig hadden we ieder nog net een zitplaats. In Bilbao kwam de bus naar Zaragoza een kwartier te laat aanzetten. De rit zelf verliep prima maar we hadden wel de indruk dat de chauffeur erg moe was. Hij zat vaak te geeuwen en regelmatig zat hij met z’n bus over de streep. We waren dan ook blij dat we na drie en een half uur in Zaragoza aankwamen. Een half uur te laat. Gelukkig hadden we daar tijd genoeg en eerlijk is eerlijk; wat een trieste bende was het daar in het busstation. Je zou er depri van worden.  De bus naar Valencia vertrok vijf minuten te laat omdat de chauffeur nog 6 passagiers miste. We zaten maar met 9 mensen in de bus. Deze chauffeur was wa...

Waar een smartphone al niet goed voor is. We hebben er vandaag veel mee geregeld. Na een onrustige nacht, waarin onze beslissing om te stoppen met de Camino, nog herhaaldelijk werd geëvalueerd, gingen we ontbijten op een gezellig terrasje op de boulevard van dit erg leuke stadje. Terwijl we de café con leche en diverse (zoete) broodjes wegwerkten, gingen we op zoek naar vervoer en overnachtingen. We hebben besloten om naar Valencia te gaan, daar 3 nachten te blijven, en dan naar huis te vliegen. We willen dan in oktober nog een reisje boeken. We hebben dat zo besloten omdat we merkten dat, als je op het allerlaatst dingen moet regelen , je steeds de hoofdprijs betaald. We gaan morgen met de bus, via Bilbao en Zaragoza, naar Valencia. Nadat we daar lekker de toerist hebben uitgehangen, vliegen we op woensdagochtend naar Eindhoven. Dat alles werd dus tijdens het ontbijt op een iPhone geregeld. Het is even wennen, zo’n klein schermpje, maar het werkt wel. Een creditcard is trouwens ook e...

  Wat vandaag een redelijk gemakkelijke etappe van zo’n 26 km zou moeten zijn, draaide toch uit op een zware opgave voor Nicky. Haar knie en nu ook haar voet zijn bij langere afstanden pijnlijk wat het plezier in lopen een stuk minder fijn maakt. Het ging een hele tijd goed. De verharding was prima en hoewel het pad lichtjes omhoog liep, was dat geen probleem. Het duurde even voor we de stad uit waren, maar daarna liepen we door een mooi glooiend landschap met veel groen. In het badplaatsje La Arena dronken we koffie waarna het mooiste deel van de etappe kwam; een hooggelegen pad, pal aan de ruige kust. Het was erg warm, maar hier waaide een verfrissend briesje. Er viel genoeg te zien. We zagen zelfs ezeltjes op ons pad. Na dit pad werd het wat saaier. We wilden onderweg ergens lunchen, maar we kwamen geen enkel restaurantje tegen. Er zat niks anders op dan doorgaan. Eten en drinken raakten op. En dat met die hitte. Toen het pad een stijging had van 10% en daarna een zelfde dalin...

We hebben weer lekker gewandeld vandaag. We stonden wat later op omdat deze dag een korte etappe wachtte. In Bilbao ontbeten we in een koffietentje voordat we langs de rivier en het Guggenheim-museum, de stad verlieten. Het was prachtig weer. Dus T-shirt en korte broek. Zodra we de stad uit waren, kwamen we terecht in een industriegebied dat niet bepaald de mooiste omgeving was waar we doorheen hebben gelopen. En alsof dat nog niet genoeg was, liepen we ook langs kilometers lange wegwerkzaamheden. Nee, van de schoonheid moesten we het vandaag niet hebben. De ondergrond was geheel verhard, dus dat liep wel makkelijk. Daardoor waren we zo rond half één in het plaatsje Getxo, slechts van onze eindbestemming gescheiden door een rivier. We besloten eerst een bak koffie te drinken op een terrasje. Daarna gingen we met een heel aparte gondel, die aan een 60 meter hoge brug hing, naar de overkant, naar Portugalete.  Om bij ons hostel te komen moesten we het stadje door en omhoog, maar toen...

Vandaag nog een rustdag in Bilbao. Begonnen met uitslapen. Dat lukte goed. Daarna weer een heerlijk uitgebreid ontbijt in hetzelfde restaurantje als gisteren. Vervolgens wat door de stad geslenterd waarbij we weer bij het Guggenheim-museum aankwamen. Na een drankje op het terras, besloten we cultureel actief te worden en het museum te gaan bekijken. Binnen zijn er drie verdiepingen vol met moderne kunst. Er zaten zeker mooie werken bij, maar zaal na zaal vol met abstracte kunst waar we de betekenis echt niet van konden achterhalen, was wat veel van het goede. We moesten wel lachen om die mensen die dan een kwartier interessant naar een zwart vlak gaan zitten staren en er dan vanalles in gaan zien. Het mooiste vonden we nog de tijdelijke tentoonstelling van Yoshimoto Nara met z’n tekeningen van kinderen. Bij wijze van late lunch, aten we een grote kom ramen bij een Japans restaurant, waarna we onze hotelkamer opzochten om bij te komen van onze culturele ervaringen. Aan het einde van de ...

Toen we vanuit de albergue in Markina naar de bushalte liepen, kwam daar al meteen de bus naar Bilbao aan. Voor €6,70 mochten we allebei mee. Een uur later stonden we in een gigantisch busstation in de Baskische hoofdstad. Het moest toen nog 9 uur worden. Wel moesten we met onze rugzakken een heel eind door de stad lopen om bij het treinstation te geraken waar we van plan waren de rugzakken achter te laten. Echter bij het station hadden ze geen bagage kluisjes. Naast het station zat echter een informatiebalie en die verwezen ons naar een specifiek bagagedepot waar we onze rugzakken konden opbergen. Voordat we daar naartoe gingen, ontbeten we in een koffietentje waar ze heerlijke ontbijt gerechtjes hadden. Zalig ontbeten voor erg weinig geld. Nadat we de rugzakken in een kluisje hadden gedropt, gingen we de oude stad bekijken. Als eerste bezochten we de kathedraal van Bilbao want daar wilden we een stempel halen voor in onze credential. Ook als toerist doen we aan stempels verzamelen. H...

Terwijl Nicky en Erika, de Canadese die we hebben ontmoet, nog even in de albergue bleven omdat ze met de bus naar Markina zouden gaan, begon Ron aan de etappe van vandaag. Vanwege de grote hoogteverschillen en een lange, steile en gladde afdaling aan het eind, wordt deze etappe als één van de zwaarste gezien. Het weer zat mee. Van zodra de zon op kwam, was het prachtig weer. Met 10 graden nog wel een beetje fris. De route liep meteen flink omhoog en het was dus meteen hard werken. De ondergrond was gelukkig wel redelijk. Het landschap met de opkomende zon was schitterend en deed veel denken aan de Alpen. Ondertussen hadden de dames de bus genomen naar Markina waar ze al om kwart over tien aankwamen. Daar was het wachten op Ron. Die had in die tijd het hoogste punt bereikt. Een tijd lang liep de route over de bergkam. Het was erg rustig op de route. Behalve een stuk of wat pelgrims was er niemand. Er waren ook helemaal geen faciliteiten, dus de ontbijtzak die we mee hadden gekregen kw...

Waar moet ik over de afgelopen dag beginnen? In ieder geval was het een dag om niet snel te vergeten. We begonnen in Geteria aan een etappe waarvan we wisten dat ie zwaar zou zijn. Gelukkig was het prachtig weer. Met 10 graden wel wat frisjes, maar een truitje loste dat probleem op. We begonnen direct met stijgen. Na 4 kilometer kwamen we aan in Zumaia, waar we buiten op een terrasje ons ontbijtje genoten. Verder ging het met vooral stijgen, maar dat was allemaal nog te doen. Er stond na een paar kilometers nog een foodtruck op de route en alles leek voorspoedig te verlopen. Totdat … we kozen voor een variant in de route langs een mooi stukje kust. We dachten daardoor ook wat vlakker te kunnen lopen. Niks was echter minder waar. De stijgings- en dalingspercentages waren buiten elke propositie en de ondergrond erg onregelmatig en/of modderig. Ondanks de inderdaad prachtige kust, konden we er niet van genieten want Nicky raakte uitgeput. Verder lopen was eigenlijk niet verantwoord. Maar...

Rond half acht lieten we ons bed in het hostel achter en gingen op pad richting Geteria, een afstand van 27,5 km. Omdat Nicky het gisteren zo moeilijk had, hadden we nog geprobeerd de etappe in te korten, maar we kwamen er niet uit met onze slaapplekken. Er was simpelweg niks meer vrij. Er zat dus niks anders op dan die afstand te lopen. In Geteria waren we verzekerd van onderdak. Gelukkig was het wel droog toen we begonnen. Via de boulevard van San Sebastián liepen we de stad uit nadat we eerst nog wat hadden ontbeten in het restaurant van een hotel. Net de stad uit begon de eerste klim. Die was echter goed te doen omdat we over een verharde ondergrond liepen. Dat bleef zo de eerste 9 kilometers waardoor we lekker opschoten. Net toen de verharde weg overging in een bospad dat bezaaid lag met grote keien, kregen we even een flinke bui over ons heen. Het was weer geweldig ploeteren. Gelukkig duurde de bui niet lang zodat we de regenjassen al snel weer uit konden doen. Het pad bleef echt...

Spoileralert; het was een hele zware dag. Na een rumoerig en warm nachtje in de albergue, vertrokken we omstreeks half acht voor de etappe naar San Sebastián, zo’n 27 km lang. Het regende, dus hadden we onze regenkleding aan gedaan. Al heel snel werd het klimmen geblazen. Eerst op een asfaltweg, maar even later op een zandpad. De vele regen van de afgelopen tijd had diepe sporen in de grond gemaakt en bovendien was het erg glad. Het pad leek meer op een rivierbedding dan op iets anders. Het lopen was daardoor zwaar. De zachte regen maakte plaats voor hevige regen en dat bleef zo tot een uur of half één. Ondanks de regenkleding was alles nat.  Nicky had het op een gegeven moment behoorlijk zwaar. Fijn dat we na ongeveer 15 kilometer eindelijk weer in bewoonde wereld waren en bij een cafeetje warme koffie konden drinken. Met een pontje werden we over een zee-inham gezet waarna een vreselijke klim begon via steile trappen. Van zeeniveau naar een paar honderd meter hoogte binnen een ...

Daar gingen we dan; om half negen verlieten we gepakt en gezakt ons hotel in Saint Jean de Luz. Langs het haventje liepen we onder een zwaar bewolkte hemel via Ciboure naar Socoa. Dat lag niet op de route, maar vanuit Saint Jean hadden we twee dagen tegen een burcht in Socoa aan zitten kijken en we wilden dat ding wel eens van dichtbij bekijken. Zogezegd, zo gedaan waarna we een cappuccino dronken in een barretje dat op het vroege uur al open was. Het vervolg van de route was aanvankelijk niet zo’n succes; we liepen over een drukke weg in de richting van Hendaye. De Fransen hadden echter helemaal niet aan wandelaars gedacht. Er was geen pad langs de weg waardoor we in de berm moesten lopen. Erg gevaarlijk. Daarom besloten we na een paar kilometer om een weggetje het binnenland in te slaan en zo onze weg te vinden. Dat ging prima, hoewel het wel meer stijgen en dalen was. Helaas begon het wat te miezeren en later zelfs regenen waardoor we onze regenjas aan moesten wat eigenlijk te war...

Vandaag hadden we een lekkere luie dag in Saint Jean de Luz. De laatste luie dag want morgen gaan we aan de wandel. Toen we op stonden was het droog maar zwaar bewolkt. Die bewolking maakte echter al snel plaats voor de zon en die bleef de hele dag schijnen. Ontbijten deden we buiten op een terrasje waarna we het badplaatsje gingen bekijken. We bekeken het haventje, de vuurtoren, de boulevard en liepen naar een uitkijkpunt over de prachtige baai waaraan het stadje ligt. Daarna gingen we op zoek naar een paar schoenveters want die van Ron z’n ene schoen had de geest gegeven. En zie dan maar eens aan een paar schoenveters te komen. Het stikte in het stadje van de schoenwinkels, maar veters? Ho maar! In een soort van bazar vonden we uiteindelijk een paar veters. Veel dunner dan eigenlijk had gemoeten, maar Ron kon op z’n minst z’n schoen weer strikken.  Lunchen deden we op de boulevard met wat lekkers wat we in een supermarktje hadden gekocht. Vervolgens op naar de kathedraal. Daar...

Om de trein van 06:02 uur te halen moesten we heel vroeg uit bed en dat na een nacht amper geslapen te hebben. Wellicht zenuwen voor het avontuur waar we vandaag aan beginnen? Hier lachen we in ieder geval. En niet eens als een boer met kiespijn. Om op onze bestemming in Zuid-Frankrijk, San Jean de Luz, te komen hadden we een treinreis met drie overstapmomenten voor de boeg. Uiteindelijk verliep de treinreis voorspoedig en kwamen we volgens schema aan op onze bestemming, maar onderweg hebben we wel een aantal billenknijpmomentjes meegemaakt. Zo was de overstaptijd in Eindhoven slechts 3 minuten. Het was dan ook schrikken toen de trein in Helmond bijna 5 minuten te laat arriveerde. Normaal gesproken mis je dan de aansluiting, maar gelukkig stond de trein naar Rotterdam nog op het perron. Dankzij een kort sprintje haalden we deze aansluiting alsnog.  In Rotterdam hadden we voldoende tijd voor onze volgende aansluiting en hadden we tijd voor een kop koffie bij Starbucks. De Eurostar n...