Schiermonnikoog dag 1

Waar een mailtje met een aanbieding van de ANWB al niet toe kan leiden. De aanbieding bevatte twee nachten in een appartement op Schiermonnikoog met allerlei extra’s erbij zoals een diner, een fles wijn, fietshuur en wat al niet meer. De prijs leek ons mee te vallen, maar toen we op het internet prijzen gingen vergelijken, kwamen we veel goedkoper uit dan de aanbieding van ons aller nationale wielrijdersbond. En zo kwam het dat we twee nachten Schiermonnikoog boekten bij hotel Graaf Bernstdorff.

De weersvooruitzichten waren niet al te best. Goed, begin december moet je niet op al te veel zonneschijn rekenen, maar zoveel regen als er voorspelt werd, viel ons toch wel wat tegen. Toch was het prima weer toen we ’s zaterdagsmorgens vanuit huis vertrokken voor een tocht van bijna 300 km naar het noorden van Friesland. De rit verliep vlekkeloos, te meer omdat het erg rustig was op ’s Nederlands snelwegen. Ruim op tijd parkeerden we onze auto op het parkeerdek bij de haven van Lauwersoog.

Wachtend op de veerboot, dronken we een cappuccino. Druk was het niet aan boord en we startten de overtocht naar het eiland met een lunch. Die overtocht duurde een kleine drie kwartier en na het eten waren we aan dek te vinden. Erg warm was het niet maar het was nog steeds droog.

Toen we op Schiermonnikoog aankwamen, konden we zo in een bus stappen die ons naar het door ons geboekte hotel bracht. Die bus was nodig omdat de haven op het eiland zo’n drie kilometer buiten het enige dorpje ligt. Inchecken was zo gebeurd en ons appartement verraste ons in positieve zin. Een ruime woonkamer, twee slaapkamers en uiteraard een WC en een badkamer. Alles was netjes ingericht en we zaten lekker rustig aan de achterkant van het complex. Hier zouden we het wel een paar dagen mee uithouden.

Net toen we naar buiten gingen om het dorpje te gaan bekijken, begin het een beetje te regenen, maar lang duurde dat gelukkig niet. Het dorpje is klein. Slechts zo’n 900 mensen wonen in de kleinste gemeente van Nederland. Wel zijn er navenant veel voorzieningen voor zo weinig mensen, maar dat komt natuurlijk door het toerisme dat de belangrijkste bestaansbron is op het eiland. ’s Zomers kun je hier dan ook over de koppen lopen. Nu was het er heerlijk rustig.

We slenterden langzaam door de straatjes die verkeersluw zijn omdat toeristen hun auto niet mee mogen nemen naar het eiland. Mooi waren de typische huisjes waarvan het dak zo’n anderhalf boven de grond al begint. Groot zijn ze dan ook niet. We ontdekten ook dat we niet van de honger om hoefden te komen omdat we diverse restaurantjes tegen kwamen. Mooi waren ook het kerkje en het kleine gemeentehuis.

Na een grote ronde door het dorpje, deden we wat boodschappen bij de enige supermarkt op het eiland en gingen daarna terug naar ons appartement waar we wat dronken. Voor het diner gingen we er weer op uit. Nog steeds was het droog en deze keer liepen we in die richting van het strand. We ontdekten dat heel Schiermonnikoog vol staat met appartementsgebouwen en we ontdekten nog meer eettentjes.

Deze dag dineerden we in het restaurant van het hotel. Dit omdat het inclusief was. De porties eten waren hier gigantisch. Na drie gangen zaten we allebei bommetje vol. Zo vol dat we de hele avond last bleven houden van een bolle buik. Rond tien uur lagen we in bed. Moe, maar voldaan.