Een erg nat Zwolle

Hadden we het gisteren droog kunnen houden, vandaag waren de hemelsluizen open gegaan. Toen we ’s ochtends naar buiten keken, zagen we daar één grote natte bende. Daarom hadden we deze morgen geen haast en genoten we op ons gemak van het uitgebreide ontbijtbuffet in het hotel. Daar ontbrak het ons aan niets. Na het ontbijt bestudeerden we een reisboekje zodat we wisten wat we in Zwolle allemaal konden gaan bekijken.

Weggedoken onder een paraplu en met capuchon op liepen we naar de stad waar we eerst Zwolle’s meest markante gebouw, de Sassenpoort bekeken. Deze toren uit de 14e eeuw maakte deel uit van de verdedigingswerken van deze Hanzestad. De toren was mooi maar door het weer stond ie er toch maar donker en somber bij. Minstens zo markant is het gebouw van museum De Fundatie. Gebouwd in de 19e eeuw was het eerst een paleis van justitie. In 2004 werd het verbouwd tot museum en in 2012 werd het gigantische “ei" op het dak toegevoegd waardoor het er erg apart uit ziet. Net als wij, hadden veel andere mensen bedacht dat je in regenachtig weer het beste binnen kunt zijn. Het was dan ook druk, erg druk in het museum. Behalve de vaste verzameling beeldende kunst, was er een tentoonstelling van Giacometi en Chadwick, twee kunstenaars uit het tijdperk van de koude oorlog. Wij vonden de beelden niet echt mooi of interessant, maar we vermaakten ons met het bestuderen van andere bezoekers die quasi interessant minutenlang stonden te staren naar de moderne beelden. De vaste collectie kon ons het meest bekoren, maar toch waren we zo klaar in dit museum.

Toen we weer buiten stonden, regende het nog steeds. We liepen naar het centrum en keken daar wat rond bij de verdedigingswerken en -torens van de stad alvorens een cappuccino met appelgebak te pakken bij boekhandel Waanders in de Broeren.

Buiten rondlopen was deze dag geen pretje. Het werd geen seconde droog en alles was nat en koud. We besloten naar de IJsselhallen te lopen omdat daar een ijssculpturenfestival was. Hoewel koud, was het daar wel droog. Helaas was het daar zo druk dat we drie kwartier moesten wachten totdat we binnen konden. Dat vonden we geen optie en liepen daarom terug naar de stad. Daar wilden we Zwolle’s hoogste toren, de Peperbus gaan bekijken, maar deze was dicht vanwege een uitvoering. Wel open was de Grote of St. Michaëlskerk op de Markt. De binnenkant stelde echter teleur. Anders dan katholieke kerken, zijn gereformeerde kerk uitermate sober ingericht en veel viel er dan ook niet te zien in de grote kerk. Maar we waren binnen waar het minder koud en in ieder geval droog was.

Warm en droog was het ook in café De Vierjaargetijden waar we belandden voor een hapje en een drankje. Het was er gezellig en de drankjes en hapjes smaakten ons prima. Daarom bleven we er wat langer dan gepland. Om zes uur hadden we een tafeltje gereserveerd bij restaurant Blij, een populaire plek in Zwolle. Ook daar was het warm en gezellig en we aten er prima voor een prettige  prijs.

Ook toen we naar het hotel terug liepen, regende het nog steeds. We waren dan ook blij dat we de rest van de avond op ons bed voor de televisie konden gaan zitten. We hadden lang niet zoveel van Zwolle kunnen zien als ons plan was geweest maar het weer had dan ook beslist niet mee gewerkt. We besloten om op een droger moment terug te komen.