Heilige boontjes
Vandaag weer een luie dag in Santiago. We hadden deze dag niet zozeer gepland, maar we hadden ons een dag vergist bij het kopen van treinkaartjes naar Madrid. Maar ach, beter een dag teveel dan eentje te weinig. Haast hadden we deze morgen in ieder geval niet. Onze plannen voor deze dag? We wilden in ieder geval naar de kathedraal om daar het grote zwaaiende wierookvat te gaan zien. Vandaag was het Allerheiligen en dus een feestdag en op feestdagen wordt het beroemde wierookvat heen en weer gezwaaid. Verder wilden we nog een excursie doen naar het dak van de kathedraal. Meer plannen hadden we niet voor deze dag.
Toen we het hotel uitkwamen regende het een beetje, maar dat duurde niet lang. Wat wel lang duurde was het wachten op de mis in de kathedraal die om 12 uur zou beginnen. Om verzekerd te zijn van een goeie plek om het wierookvat te kunnen zien, zaten we al vanaf half elf op een hard houten kerkbankje te wachten. Dat had achteraf een half uurtje minder kunnen zijn, maar vanaf elf uur waren alle plaatsen bezet.
Toen het dan eindelijk twaalf uur was, begon de mis met het beroemde zwaaien van de Fumeira. Hoewel er van tevoren duidelijk was gezegd dat fotograferen tijdens de mis niet was toegestaan, was werkelijk iedereen in de kathedraal foto's aan het maken of aan het filmen. Wij ook. Het was dan ook een prachtig gezicht. Het wierookvat van anderhalve meter hoog hangt aan een touw van zo'n 30 meter en daarmee zwiert het ding zo'n 60 meter door de kathedraal heen.
Na de ceremonie met het wierookvat verlieten gruwelijk veel mensen de mis. Wij niet. We zaten het volle uur uit, ook al verstonden we geen bal van wat er allemaal gezegd werd.
Helemaal heilig kwamen we de kerk uit. Tijd voor een drankje op een terrasje dus. Daarna werd het hoog tijd voor de lunch. Daar maakten we deze dag niet zoveel werk van. Bij een bakkertje kochten we wat broodjes die we in een parkje op aten.
Voor de excursie naar het dak van de kathedraal moesten we reserveren. Je mag alleen met een begeleide toer het dak op en voor ons was er pas plaats bij de toer van zes uur. Tijd genoeg dus voor nog een paar drankjes op een zonnig terrasje.
De rest van de middag waren we in het hotel om rond een uur of vijf weer naar de oude binnenstad te gaan. De toer op het dak van de kathedraal was helemaal in het Spaans. Wij deden niet eens de moeite om er wat van te verstaan en waren bezig met foto's maken vanaf het dak. We hadden een prachtig uitzicht over het centrum van Santiago. Wel jammer was dat de begeleidster haar verhaal zo lang was. Het was meer luisteren dan kijken. Dat was vooral jammer omdat de zon al onder was gegaan en het rap donker werd. Toch maakten we veel foto's.
Weer met beide voetjes op de grond bezochten we nog een expositie over de restauratie van de kathedraal. Niet te lang, want we hadden inmiddels honger. We gingen terug naar het Italiaanse restaurantje waar de twee dagen eerder zo lekker hadden gegeten. Ook nu aten we er heerlijk en voor dat we er erg in hadden was ons luie dagje in Santiago al weer voorbij.
Toen we het hotel uitkwamen regende het een beetje, maar dat duurde niet lang. Wat wel lang duurde was het wachten op de mis in de kathedraal die om 12 uur zou beginnen. Om verzekerd te zijn van een goeie plek om het wierookvat te kunnen zien, zaten we al vanaf half elf op een hard houten kerkbankje te wachten. Dat had achteraf een half uurtje minder kunnen zijn, maar vanaf elf uur waren alle plaatsen bezet.
Toen het dan eindelijk twaalf uur was, begon de mis met het beroemde zwaaien van de Fumeira. Hoewel er van tevoren duidelijk was gezegd dat fotograferen tijdens de mis niet was toegestaan, was werkelijk iedereen in de kathedraal foto's aan het maken of aan het filmen. Wij ook. Het was dan ook een prachtig gezicht. Het wierookvat van anderhalve meter hoog hangt aan een touw van zo'n 30 meter en daarmee zwiert het ding zo'n 60 meter door de kathedraal heen.
Na de ceremonie met het wierookvat verlieten gruwelijk veel mensen de mis. Wij niet. We zaten het volle uur uit, ook al verstonden we geen bal van wat er allemaal gezegd werd.
Helemaal heilig kwamen we de kerk uit. Tijd voor een drankje op een terrasje dus. Daarna werd het hoog tijd voor de lunch. Daar maakten we deze dag niet zoveel werk van. Bij een bakkertje kochten we wat broodjes die we in een parkje op aten.
Voor de excursie naar het dak van de kathedraal moesten we reserveren. Je mag alleen met een begeleide toer het dak op en voor ons was er pas plaats bij de toer van zes uur. Tijd genoeg dus voor nog een paar drankjes op een zonnig terrasje.
De rest van de middag waren we in het hotel om rond een uur of vijf weer naar de oude binnenstad te gaan. De toer op het dak van de kathedraal was helemaal in het Spaans. Wij deden niet eens de moeite om er wat van te verstaan en waren bezig met foto's maken vanaf het dak. We hadden een prachtig uitzicht over het centrum van Santiago. Wel jammer was dat de begeleidster haar verhaal zo lang was. Het was meer luisteren dan kijken. Dat was vooral jammer omdat de zon al onder was gegaan en het rap donker werd. Toch maakten we veel foto's.
Weer met beide voetjes op de grond bezochten we nog een expositie over de restauratie van de kathedraal. Niet te lang, want we hadden inmiddels honger. We gingen terug naar het Italiaanse restaurantje waar de twee dagen eerder zo lekker hadden gegeten. Ook nu aten we er heerlijk en voor dat we er erg in hadden was ons luie dagje in Santiago al weer voorbij.
Reacties