Tropisch Rotterdam

Het was al weer een tijdje geleden dat we in Rotterdam waren. Acht jaar geleden om precies te zijn. Hoog tijd dus om weer eens die kant op te gaan. Zeker omdat er weer het nodige gebouwd is zoals de Markthal en het in het oog springend gebouw De Rotterdam van Rem Koolhaas op de Kop van Zuid. Ron was een dagje vrij en uit het spoorblaadje van de NS haalden we een kortingsbon zodat één van ons voor 8,95 euro kon reizen. Het weer werkte ook mee. Alhoewel, het is maar hoe je het bekijkt; het zou deze dag 31 graden worden. Nog nooit was het zo laat in september zo warm in Nederland.
Normaal gesproken rijdt er van Helmond een rechtstreeks trein naar de Maasstad. Wij hadden natuurlijk weer een dag uitgekozen dat er aan het spoor gewerkt werd waardoor we in Breda moesten overstappen. Toch viel de vertraging op de heenweg nog mee. We waren er een kwartier later dan gepland.


Toen we eenmaal in Rotterdam waren, bekeken we eerst het nieuwe NS station met z’n aparte gevel. Het geheel past goed in het modern ogende straatbeeld. Rotterdam is wat dat betreft anders dan de meeste Nederlandse steden. Hier heb je heel veel hoogbouw en af en toe doet het Amerikaans aan.
We liepen daarna over de lijnbaan en langs het stadhuis naar de Erasmusbrug. Daar onder staat het gebouw van Spido. We wilden namelijk eerst een tochtje door de Rotterdamse havens maken. Ten eerste omdat we dat nog nooit gedaan hadden en ten tweede omdat we verwachtten dat het aan boord wat koeler zou zijn. Dat laatste viel wat tegen. Ondanks een flauw windje was het bloedheet aan boord. Voornamelijk omdat er weinig schaduw was.
Het tochtje was wat toeristisch maar toch konden we vanaf de rondvaartboot mooie foto’s maken van de gebouwen aan het water en de werkzaamheden in de Waal- en Maashavens. Het is mooi om te zien hoe snel een containerschip van z’n lading wordt ontdaan door diverse brugkranen. Ook lagen er een aantal bijzondere schepen voor anker zoals een schip dat vast op de bodem van de zee kan worden gezet zodat het niet meer heen en weer schommelt tijdens werkzaamheden.
We zaten zo’n 75 minuten op de boot. Eenmaal weer aan de wal, liepen we over de Erasmusbrug naar de Kop van Zuid om daar een naar een paar spraakmakende gebouwen te bekijken zoals het al eerder genoemde “De Rotterdam”. Voor de lunch liepen we naar Hotel New York. Het was zo warm dat we er voor kozen om binnen te gaan zitten.
Met onze buikjes vol, liepen we na de lunch via het Maritiem Museum en de Oude Haven naar de inmiddels beroemde Markthal nabij station Blaak. Binnen in het hoefijzervormige gebouw bewonderden we het kunstwerk “De Hoorn des Overvloeds” van twee voetbalvelden groot. Ook slenterden we langs de vele marktkraampjes waar veel lekkere, maar dure dingen werden verkocht. We vonden het alle twee prachtig en snappen wel dat zoveel mensen hier op af komen, ook al is het alleen om te kijken, kijken en niet kopen.


We namen ook nog een kijkje bij de Grote Kerk maar toen we zagen dat we entree moesten betalen, besloten we buiten te blijven. We hanteren al jaren het principe dat je niet betaalt voor een bezoek aan een kerk. Geen wonder dat er steeds minder mensen naar de kerk gaan. Als je er steeds voor moet betalen, doe je thuis wel een schietgebedje.
Via de zogenaamde koopgoot liepen we terug naar het NS station. Daar dronken we nog een verfrissende frappuccino bij Starbucks voordat we met de trein weer richting Helmond wilden gaan. De werkzaamheden aan het spoor tussen Dordrecht en Breda waren echter nog steeds aan de gang en er reden maar heel weinig treinen in de richting van onze woonplaats. Die ene trein die wel reed, was zo vol, dat we er van afzagen om op te stappen. Om toch thuis te kunnen geraken besloten we via Utrecht te reizen. Daardoor duurde onze terugreis zo’n twee en een half uur. Dat kwam ook omdat we lang in Den Bosch bleven staan. De machinist z’n dienst zat er op en er was geen andere. Daardoor dreigden we onze aansluiting in Eindhoven te missen, maar gelukkig bleef die trein op de onze wachten. Al met al lieten de NS en Prorail zich deze dag weer van hun beste kant zien. NOT!!!
Eén en ander kon echter niet verhinderen dat we een hele leuke dag hadden in Rotterdam. We snappen waarom wereldwijd steeds meer mensen deze stad aan de Maas ontdekken.