Pieterpad, 8e etappe

In een luxe kamer staat meestal een luxe bed en dat was hier ook het geval. We sliepen er in ieder geval heerlijk in. Toch hadden we zo rond half acht onze slaap uit en stonden we op. Het ontbijt genoten we weer in het kasteel aan de overkant van de weg. We aten er flink wat zodat we het vol zouden houden tot aan Hardenberg, de eindbestemming van de achtste etappe die we vandaag zouden gaan lopen.

Nadat we uit het hotel waren uitgecheckt, reed Ron met de auto naar het station in Coevorden. Hier begon de etappe en zouden we ’s middags ook weer met de trein vanuit Hardenberg aan komen. Nadat alle apparatuur aan was gezet zodat we onze weg zouden kunnen vinden begonnen we rond half tien met lopen. Coevorden is niet zo heel groot, dus we waren zo uit het centrum en liepen we al snel over smalle graspaadjes. Onze schoenen werden er weer nat van. Gelukkig alleen aan de buitenkant.

Net buiten Coevorden liepen we van de provincie Drenthe de provincie Overijssel binnen. De Drenthen hadden nog een leuk afscheidskado in de vorm van de Poort van Drenthe, een poort van soortgelijke stenen zoals die in hunebedden worden gebruikt. Daarna liepen we een hele tijd langs een groot maïsveld en kwamen we langs een weiland waar een vriendelijke boer een rustplek voor Pieterpad wandelaars had gemaakt, compleet met koelkast waar je koffie of thee kon zetten.

In Overijssel kwamen we langs de Overijsselse Vecht te lopen en liepen we voorbij aan prachtige, grote boerderijen. Hoewel het zwaar bewolkt was, bleef het droog totdat we in Gramsbergen op een terrasje aan de cappuccino zaten. Het regende echter niet hard maar wel hard genoeg om de regenjas aan te moeten trekken. Gramsbergen is een leuk plaatsje met mooie pandjes in het centrum. Bij de kerk vonden we het beeld „Pieterpad”. De kunstenaars had drie wandelaars in brons gemaakt. Natuurlijk moest dat beeld op de foto.

Na het piepkleine dorpje Ane verdwenen we weer in de rimboe en liepen we langs maïsvelden en door wat bossen. Het bleef de hele tijd zachtjes regenen. Pas tegen de tijd dat we Hardenberg naderden werd het weer droog. 

Weer liepen we een tijdje parallel aan de Overijsselse Vecht en via een voetgangersbrug liepen we zo het centrum van Hardenberg in. Daar eindigde de 8e etappe. We hadden er weer zo’n 20 kilometer op zitten.

We lunchten in het Hardenbergse filiaal van Bakker Bart. We moesten echter wel door eten om de trein van 14.20u te kunnen halen. Toch lukte het ons en na een ritje van slechts 10 minuten waren we weer terug in Coevorden bij onze auto. Een rit van ruim twee uur bracht ons weer thuis in Helmond. Ondertussen hadden we het plan opgevat om in oktober nog drie etappes te gaan lopen. We kijken er nu al naar uit.