Dresden, derde dag

Toen we deze dag wakker werden, scheen de zon al weer lekker aan de hemel. Voordat we op pad gingen, deden we ons eerst te goed aan een uitgebreid ontbijt. Vandaag waren de schalen met eten wel goed aangevuld en konden we kiezen uit tal van lekkere dingen waaronder zeker 7 of 8 verschillende soorten kaas.
Het was al tien uur geweest toen we de Prager Strasse opliepen. Dat is de grote winkelstraat in Dresden. Overal waar we keken zagen we moderne winkels, die overigens allemaal dicht waren vanwege zondag, maar toch was nog goed te zien dat de gebouwen hier voornamelijk nog stammen uit het DDR tijdperk. Die typische vierkante architectuur herken je direct. We liepen door tot aan het centrale treinstation waar we even rondkeken. Op de terugweg stopten we bij een Starbucks Coffee voor een grote cappuccino op het terras. Voor de derde dag op een rij was het heerlijk weer. Vandaag was het nog warmer dan gisteren en de temperatuur moest zeker de 25 graden Celsius raken.

Via het raadhuis liepen we langs de nieuwe synagoge naar de Brühlsche Terrasse. Aan de oever van de Elbe hebben we een tijdje zitten kijken naar al die mensen die een ticket hadden gekocht voor een tochtje op die rivier op een stoomboot. Ron telde zeker 200 mensen die in één keer aan boord gingen. Niks voor ons dus; veel te druk.

Al sinds we op vrijdag mensen boven op de Frauenkirche hadden zien staan, wilden wij daar ook naar toe. Nu was daar de tijd voor. Voor € 8,00 per persoon kochten we een kaartje en werden de eerste 24 meter met een lift naar boven gebracht. Daarna konden we via een hellingbaan hoger klimmen. Vanaf die hellingbaan hadden we een mooi uitzicht op het prachtig beschilderde plafond in de kerk, maar bovenop het dak was het uitzicht nog mooier. Het was erg helder en we konden tientallen kilometers ver weg kijken. Dat betekende weer veel foto’s.

Het was inmiddels tijd voor een lunch en dus gingen we op zoek naar iets kleins om te eten. Iets kleins eten valt in Duitsland dus niet mee. We hebben heel wat menukaarten bekeken maar nergens konden we een simpel broodje bestellen. Slechts grote hoofdgerechten stonden op het menu. Geen wonder dat veel Duitsers zo dik zijn. Uiteindelijk vonden we toch een restaurantje dat broodjes serveerde. En wat mooier was; men had er een prachtig terras met gemakkelijke loungebanken. In de schaduw konden we zo meteen wat uitrusten want we hadden al weer heel wat kilometers gelopen.
Eén bezienswaardigheid in het centrum hadden we nog niet bezocht en dat was een prachtig beschilderde gevel in het Residentieslot. We hadden al naar die gevel gezocht, maar hem niet gevonden. Toen we echter op het dak van de Frauenkirche stonden, vond Ron de gevel. Na de lunch liepen we daarom naar het Residentieslot om die gevel te bekijken.
Omdat we nog wat tijd hadden besloten we om een eind langs de Elbe te lopen naar een grote moskee die we al in de verte hadden zien staan. De moskee was gesloten zodat we alleen de buitenkant konden bekijken. Weer terug in het centrum was het de hoogste tijd voor een drankje op een leuk terrasje. Dat is in Dresden geen enkel probleem, dus al snel zaten we lekker in de schaduw aan een wijntje en een glaasje fris.
Nadat we even op adem waren gekomen in het hotel, gingen we voor de derde dag achter elkaar buiten dineren. Deze keer bij een Italiaan die naast het hotel een pracht van een terras had. De pizza ging er goed in en we sloten de avond af met een laatste wandeling door het supergezellige centrum van Dresden. Morgen gaan we helaas al weer naar huis, dus gingen we op tijd naar bed.