Op tijd uit bed want we waren veel van plan deze dag. Maar eerst naar de ontbijtzaal voor een 5-sterren ontbijt. Dat viel in aanvang wat tegen want veel van de schalen waren leeg. Toen ik er wat van zei, werd er meteen naar de keuken gelopen en werd er verse voorraad aangevoerd zodat we toch nog konden ontbijten zoals het in een 5-sterren hotel hoort.
Het weer zat ons deze zaterdag erg mee. De lucht was strak blauw en door de zon steeg de temperatuur al snel tot boven de twintig graden. En dat half september! Omdat de zon z’n licht nu van een andere kant op de vele mooie gebouwen wierp, begonnen we met het bezoeken en fotograferen van zaken die we gisteren tegen de zon in hadden moeten vastleggen. We begonnen we bij de Frauenkirche en liepen met een omwegje naar het Albertinum en de Brühlsche Terrasse en via het prachtige tegeltableau van de Fürstenzug in de Augustusstrasse naar het Residenzschloss. In de prachtige Hofkirche keken we geruime tijd onze ogen uit naar al die barokke krullen en frutsels. Onderwijl werd het grote kerkorgel vaardig bespeeld. Ook de Semperoper stond deze morgen prachtig te zijn in de zon.
Behoorlijk lang waren we in de Zwinger, een groot barokgebouw met een grote binnenplaats met vijvers. Het was hier gruwelijk druk maar dat was niet voor niets. Als je van overdaad in krullen en frutsels houdt, dan ben je hier aan het goede adres. Helaas stond, zoals altijd als wij ergens zijn, een deel van het immense bouwwerk in de steigers. Toch bleef er gelukkig nog genoeg over om te bewonderen en te fotograferen. Het ging deze dag sowieso erg hard met de foto’s. De Kronentor en het muurpaviljoen gingen veel op de foto. In het Nymphenbad troffen we een bruid en bruidegom die deze plek hadden uitgekozen voor hun trouwreportage. Behalve door hun eigen fotograaf ging de prachtige bruid nog vele andere keren op de foto door tal van toeristen en ook door ons.
Gisteren hadden we een Starbucks gevonden en die kennis kwam nu van pas toen we even wilden pauzeren. De voetjes begonnen we al te voelen, maar na een grote cappuccino ging het wel weer. We kwamen uit bij de Kreuzkirche waar op dat moment een ander stelletje in de echt werd verbonden. Dit setje had een gruwelijk kitscherige koets à la Sneeuwwitje gehuurd. Het ding was zo lelijk dat het gewoonweg op de foto moest.
Bij toeval kwamen we uit bij de Rathausturm. Verstopt op een niks zeggend binnenplaatsje vonden we een lift die ons naar de zevende etage van de toren voerde waar we vervolgens voor € 3,00 een kaartje kochten om naar een hoogte van 68 meter boven de stad gebracht te worden. Mede door het heldere weer hadden we een prachtig uitzicht over de stad en de wijde omgeving.
Via een tussen stop in het hotel, liepen we over de brug over de Elbe naar de zogenaamde Neustadt van Dresden. In dit deel van de stad vonden we nog veel van de typische DDR architectuur aan. Dat betekende veel vierkante en oerlelijke flats. Na een foto van het standbeeld van de Goldener Reiter liepen we een heel eind naar een bijzondere zuivelwinkel. Nicky had een ansichtkaart gezien van Pfunds Molkerei en moest en zou daar heen. Het viel ons op dat zodra we uit het centrum van de stad kwamen, Dresden een heel ander gezicht liet zien. Zo moest het er in de DDR tijd ook uit gezien hebben; veel lelijke vervallen gebouwen. De Molkerei was wel leuk om te zien. Je mocht er eigenlijk geen foto’s maken, maar dat was voor Nicky geen beletsel om de hele zaak toch uitgebreid op de foto vast te leggen.
Via het Japanisches Palais dat verbouwd werd, liepen we langs de oevers van de Elbe weer naar de oude stad waar we een terrasje op zochten voor een welverdiend drankje. Daarna terug naar het hotel voor wat rust en om de foto’s vast op het netboekje te zetten.
’s Avond aten we sushi in de Weissgasse bij een Japans restaurantje. Het weer stond ons weer toe om buiten te eten op het terras. Met ronde buiken liepen we daarna nog een ronde door de stad om, voorzien van camera en statief, foto’s te maken van mooi aangelichte gebouwen. Dat lukte zo goed dat er weer enkele tientallen foto’s bij de al omvangrijke verzameling werden toegevoegd. Terug in het hotel werd dit verhaaltje nog geschreven en gingen we rond de klok van kwart voor elf slapen.
Reacties