Dresden, eerste dag

Ze stond al een tijdje op ons verlanglijstje en toen Ron vier dagen achter elkaar vrij was, besloten we er naar toe te gaan; Dresden, één van de mooiste steden in Duitsland. Via internet boekten we een prachtig 5-sterren hotel midden in het centrum van “Florence aan de Elbe”. De 650 kilometer zouden we met de auto afleggen.

Om kwart over zeven vertrokken we uit Helmond en tot aan Essen konden we lekker doorrijden op de stukken waar men niet aan de weg aan het werken was. In Essen stond een dijk van een file en zonder aanwijsbare oorzaak reden we stapvoets en deden we meer dan twintig minuten over slechts drie kilometer. Het aantal wegwerkzaamheden verbaasde ons. Op dit traject reden we geen 50 kilometer zonder dat er zogenaamd aan de weg gewerkt werd. Bij de meeste wegwerkzaamheden was geen werker te zien trouwens. Wel was er steeds langdurig een snelheidsbeperking met als treurig hoogtepunt een maximum snelheid van 40 kilometer per uur. En dat op de wereldberoemde Duitse Autobahnen. We zijn op een gegeven moment maar gestopt met het tellen van de opbrekingen. Zeker is wel, de snelwegen in Nederland zijn vaak overvol, maar je schiet er beter op dan die in Duitsland.

Om kwart voor vier reden we met onze auto de Neumarkt in Dresden op. Inchecken was zo gebeurd en personeel van het hotel reed onze auto de ondergrondse parkeergarage in.
Na een korte verkenning van onze luxe kamer, liepen we de stad in. Het weer was prachtig en de laagstaande zon verspreidde een prachtige gouden gloed op de vele prachtige gebouwen in het compacte centrum van de stad. Het eerste monument wat onze aandacht kreeg was de Frauenkirche, pal naast het hotel. Deze kerk werd in 1945 plat gebombardeerd door de geallieerden, maar is helemaal in z’n oude luister herstelt. Het overdadige barokke interieur was prachtig en dat vonden met ons, vele honderden andere toeristen ook; het was er gruwelijk druk. Ook bezochten we de onderkerk. De toren bewaren we voor morgen.
De rest van de middag slenterden we door het centrum en dronken wat op een leuk terras. De komende dagen zullen we ons niet vervelen hier. Door het prachtige licht dat op de barokke gebouwen scheen, maakten we veel foto’s.

’s Avonds aten we op het terras van een steakhouse in een straatje met alleen leuke restaurantjes. Vreselijk toeristisch, maar o wat gezellig. Sowieso was het erg fijn dat we in september ’s avonds nog buiten konden eten zonder jas. De biefstuk vulde onze magen goed en voldaan maakten we nog een rondje over de Neumarkt waar het inmiddels donker was geworden. De Frauenkirche was mooi aangelicht evenals veel andere gebouwen, dus waren we nog een tijd bezig met foto’s maken voordat we naar onze hotelkamer liepen. Daar moest de “buit” nog op ons netboekje worden gezet.
Om half elf vonden we het welletjes en doken we de brede boxspring in.