Beijing II
Gisteren al weer onze laatste dag in Beijing gehad. Al om half zeven waren we op weg naar een groot park (Park van de Hemel) waar zo 's morgens vroeg al vele honderden zo niet duizenden Chineesjes allerlei oefening doen zoals tai chi (schrijf je dat zo?). Prachtig om te zien hoe de vaak oude mensjes allemaal tegelijk bewegen met een zwaard of waaier. Ook hun leningheid viel te bewonderen; oude vrouwtjes die hun beentjes hoog de lucht in konden gooien. Helaas hadden we niet veel tijd want er stond nog een fietstocht door Beijing op het programma. We hadden net de fietsen gehuurd toen de hemelsluizen boven de stad werden open getrokken. En niet zo'n klein beetje ook. Omdat we ons niet laten kennen, begonnen we toch aan de fietstocht, maar net een kilometer ver weg, brak er van de fiets van Ron een trapper zodat er een vroegtijdig einde kwam aan de natte tocht. Met de metro zijn we, na het drogen van onze kleren, naar de prachtige Lama tempel gegaan. Hier hebben we onze ogen uitgekeken bij al die rijk bewerkte altaren en een acht meter hoog Buddhabeeld. Het was een prachtig voorproefje van wat er ons in Tibet nog allemaal te wachten staat.
Halverwege de middag vertrokken we in een busje naar het treinstation voor de reis naar onze volgende bestemming; Pingyao. Dit stadje op zo'n 11 uur treinen vanaf Beijing staat sinds kort op de monumentenlijst van de Unesco. In de trein hadden we de beschikking over softsleeperplaatsen zodat we, met wat geluk, deze nacht nog wat zouden kunnen slapen. Helaas werd het al vroeg donker zodat er niet veel naar buiten viel te kijken. Het diner bestond dit keer uit een bak met noodles, die met wat kokend water erop, toch een goede maaltijd vormden. Al om negen uur sliepen we omdat we 's nachts om vier al in Pingyao aan zouden komen.
Dat laatste klopte niet. Het werd half vijf. Gelukkig konden we wel binnen in ons hotel. Alleen had men nog geen kamers voor ons zodat 's morgens om zes uur dit stukje werd getikt.
Halverwege de middag vertrokken we in een busje naar het treinstation voor de reis naar onze volgende bestemming; Pingyao. Dit stadje op zo'n 11 uur treinen vanaf Beijing staat sinds kort op de monumentenlijst van de Unesco. In de trein hadden we de beschikking over softsleeperplaatsen zodat we, met wat geluk, deze nacht nog wat zouden kunnen slapen. Helaas werd het al vroeg donker zodat er niet veel naar buiten viel te kijken. Het diner bestond dit keer uit een bak met noodles, die met wat kokend water erop, toch een goede maaltijd vormden. Al om negen uur sliepen we omdat we 's nachts om vier al in Pingyao aan zouden komen.
Dat laatste klopte niet. Het werd half vijf. Gelukkig konden we wel binnen in ons hotel. Alleen had men nog geen kamers voor ons zodat 's morgens om zes uur dit stukje werd getikt.
Reacties