Lhasa

De belangrijkste attractie in Lhasa is natuurlijk het Potala; het paleis van de Dalai Lama's. Daar kom je echter niet zomaar in! We moesten vroeg in de rij gaan staan om een voucher af te kunnen halen om de volgende dag een kaartje te kunnen kopen! Er worden per dag maar een beperkt aantal van die vouchers afgegeven. Dat betekende vroeg in de rij staan. Met de groep wisselden we elkaar af zodat niet iedereen 3 uur in de rij hoefde te gaan staan. Om tien uur hadden we de gewilde vouchers en konden we iets anders gaan doen.

De bekendste en heiligste tempel in Lhasa is de Jokhang tempel. Wij daar dus op af. Dat de tempel belangrijk is, zagen we wel aan de duizenden pelgrims die al prostrerend danwel draaiend aan hun gebedsmolentje bij de tempel aanwezig waren. Wij, als buitenlanders dienden een kaartje te kopen. De Tibetanen niet. Dat had wel 1 voordeel; wij hoefden niet in de rij te gaan staan en mochten zo doorlopen. De ervaring binnen in de tempel was heel bijzonder. Het stonk er verschrikkelijk naar de yakboter; de brandstof voor de ontelbare kaarsjes. Alles was spekglad van dat spul. De tempel was wel indrukwekkend. Het leuke van deze tempel was dat je op het dak kon rondlopen. Zodoende hadden we een fantastisch uitzicht op het Barkhorplein met al z'n pelgrims. Zelfs het Potala was in de verte zichtbaar.

De middag was bestemd voor een fietstochtje naar het Sera klooster. Op veel te kleine fietsjes reden we met een rotgang door Lhasa. De Tibetanen hadden veel belangstelling voor ons en bekeken meewarig dat clubje bleekscheten. Het leukste aan het Sera klooster was het debatteren van de monniken. Dat gaat gepaard met veel theater en is een waar schouwspel. Helaas wisten heel veel andere toeristen ook van deze bezigheid zodat we met een paar honderd toeristen naar die monnikjes aan het kijken waren.

Na ons kloosterbezoek reden we op de fiets naar het Potala voor een groepsfoto. En die Tibetanen maar vreemd kijken en lachen.

De volgende dag mochten we ons omstreeks 11.00 uur melden bij het Potala. Daar kom je niet zomaar binnen. We werden wel een keer of vier gecontroleerd voordat we 100 yuan mochten betalen. Binnenin was het heel erg indrukwekkend. Helaas mocht er niet gefotografeerd of gefilmd worden. Heel erg interessant om de woon- en slaapvertrekken van de Dalai Lama te kunnen zien. Ook erg mooi waren de tombes van de diverse eerdere Dalai Lama's. Daar was beslist niet op bezuinigd.

's Middags verdeden we onze tijd met souvenirshoppen. Met veel afdingen werden we de eigenaren van diverse Tibetaanse snuisterijen, waaronder een heuse gebedsmolen en een gevaarlijk uitziende dolk.

Zo'n 45 km van Lhasa ligt het Ganden klooster, 1 van de 6 belangrijkste kloosters van de geelkapmonniken. Met een gecharterd busje reden we door een fantastisch herfstlandschap naar dit klooster op zo'n 4500 meter hoogte. Voor een mooi uitzicht op de gebouwen, beklommen we eerst een heuvel. Dat viel niet mee met die ijle lucht. Het geweldige uitzicht met de duizende gebedsvlaggen was wel de moeite waard.

Daarna liepen we de kora rondom het klooster. Deze keer geen ontelbare gebedsmolens maar een heuse lijkverbranding. Normaal worden overledenen hier in stukken gehakt en aan de gieren gevoerd. Toen we dan ook erg veel gieren zagen, wisten we dat er zoiets aan de hand moest zjin. Dichterbij gekomen zagen we dat het niet om een luchtbegrafenis ging, maar om een crematie. Ook hierbij werd het lijk (buiten ons zicht) in stukken gehakt. Daar kwamen die gieren natuurlijk op af. Echter het vlees was niet voor die beesten, maar werd op een brandstapel gelegd en aangestookt. Erg indrukwekkend hoewel wel wat macaber.

De rest van de middag bekeken we het klooster. Dat was erg vermoeiend vanwege de grote hoogte en de vele trappen. We merkten ook dat we een beetje tempelmoe begonnen te worden. Hoewel het een erg mooi klooster was, bekeken we het slechts oppervlakkig.