Hertogenpad - LAW 13 Etappe 09

Wat doe je als het op 10 november schitterend weer is? Tuurlijk, je gaat wandelen. We besloten weer een etappe van het Hertogenpad te lopen. We hadden er nog drie te gaan. Met twee auto’s vertrokken we van huis. De eerste auto werd in Meijel neer gezet, onze finishplaats van deze etappe. Met de andere reden we naar de Heitrak in Neerkant waar we aan de wandeling begonnen. De lucht was strak blauw en de zon deed haar best maar het had een paar graden gevroren en op de planten en het andere groen lag een dikke laag rijp. Dat maakte het koud maar wel erg mooi. Vooral op die plekken waar het water of een mesthoop warmer was dan de omgeving en er nevel op steeg.

Landschappelijk was deze etappe niet zo interessant. We liepen de eerste kilometers voornamelijk  door akkers en langs her en der verspreid staande boerderijen. Bij één van die boeren stond een vrolijk varken in een afgezet stukje land. Het beest begon vrolijk te knorren toen hij ons zag. Ook een kudde koeien kwam op ons afgerend toen we naderden, kennelijk hopend op eten of andere verzorging. Helaas moesten we deze beesten teleurstellen.

Nadat we de N279 waren overgestoken kwamen we in het buitengebied van Asten-Heusden terecht. Hier prachtige asfaltwegen die ons naar nationaal park De Groote Peel voerden. De route leidde ons echter niet door het park maar er helemaal om heen. Pas nabij het bezoekerscentrum werden we het park binnen geleid. Daar was het meteen druk. Niet gek want wat doe je op een zondagmiddag met koud maar schitterend weer? Dan ga je wandelen, net als wij. In het park lieten we de drone de lucht in, maar het apparaat had kennelijk last van die lage temperatuur want het reageerde maar traag op de commando’s. Toch wisten we enkele mooie beelden te maken terwijl we werden gadegeslagen door tig voorbij komende wandelkaars die het allemaal reuze interessant vonden.

In het bezoekerscentrum De Pelen, voorheen Mijl of Zeven, pauzeerden we. We dronken er wat en natuurlijk gingen er een stuk vlaai mee naar binnen. Je bent tenslotte in Limburg ook al is het maar net. Nadat we de uitgebreide winkel hadden bekeken liepen we verder langs de Groote Peel af. In dit deel van het park was het landschap meer open. Op afgesloten gebieden graasden kleine paardjes die, zo te zien, gewend waren aan mensen en rustig bleven grazen terwijl we naderbij kwamen. Op een open stuk heide lieten we de drone weer de lucht in. Ook hier weer mooie beelden, vooral door het licht van de laagstaande zon.

Toen we het park uit waren moesten we nog een heel eind door bossen en langs akkers lopen voordat we vooraan in Meijel bij ons eindpunt van deze etappe kwamen. Daar stond auto nummer 1 op ons te wachten. Nadat we auto nummer 2 in Neerkant op hadden gehaald, reden we naar huis. Het was al laat in de middag toen we daar aan kwamen. We hadden dan ook bijna 24 kilometer gelopen. En die kilometers gaan niet snel doordat we veel fotograferen en filmen.

Nog twee etappes en het Hertogenpad zit er op. Dat moet dit jaar lukken.