La Primavera, dag 3

Vandaag de derde etappe van de vierdaagse van Mallorca. Deze was in die zin anders dat we eerst met de bus naar het beginpunt van de route werden gebracht en dan moesten we naar het einde lopen. Het had heel wat voeten in aarde voordat we uiteindelijk in een bus zaten. In een kwartiertje werden we naar het startpunt in Palmanova gebracht. Het was vandaag wel wat ander weer want hoewel het droog was hingen er behoorlijk wat wolken in de lucht en ook waaide het hard. Natuurlijk hadden we die wind op kop. Na zo’n 20 minuten lopen kwamen we op dezelfde route als op de eerste dag van deze vierdaagse. Tot aan het eerste rustpunt op 4,1 km liepen we over dezelfde route. We waren al bang dat deze route helemaal hetzelfde bleef maar gelukkig verliep die daarna toch anders. We kwamen dwars door een grote golfbaan te lopen. Daarna hield de harde weg op en was de weg bezaaid met keien en steentjes. Dit betrof een militair terrein. De weg had veel weg van vele wegen die we tijdens de Camino de Santiago hadden belopen. Het was voortdurend naar beneden kijken en uitkijken om geen enkels te verzwikken. Deze weg duurde ongeveer 6 km. Eenmaal buiten het militaire terrein hadden we een prachtig uitzicht op een baai en de zee beukte ver onder ons op de rotsen.

In het plaatsje El Toro vonden we de tweede rustpost. Hier stond het inmiddels bekende dweilorkestje te spelen. Vandaar uit liepen we langs luxe huizen verder naar Santa Ponça. Door deze plaats liepen we geruime tijd voordat we weer aan het zelfde baaitje kwamen als eergisteren. Om deze plaats uit te komen moesten we geruime tijd stijgen. Er kwam bijna geen eind aan. Gelukkig hadden we af en toe wel een heel mooi zicht op de baai. Vanuit één van die uitzichtpunten konden we onze finishplaats al in de verte zien liggen. Toch moesten we nog enkele kilometers lopen voordat we daar aankwamen.

Toen we bij de finish aankwamen was het iets over tweeën en waren we één van de eersten die gefinisht waren deze dag. Daarom was er nog voldoende plaats op ons favoriete terras. Daar dronken we weer wat drankjes en aten er een broodje. Het was er op zich best gezellig en af en toe speelde het dweilorkest ook, maar het begon wel steeds harder te waaien en het begon daarom steeds frisser te worden. Daarom besloten we tegen vieren terug naar het hotel te gaan. Daar reserveerden we meteen maar een huurauto voor maandag. De rest van de dag hielden we ons gemak. ‘s avonds aten we weer veel te veel van het uitgebreide dinerbuffet.