Pieterpad, etappe 25

Voor de laatste twee etappes van het Pieterpad wachtten we op lekker weer. We wilden Nederlands langste wandelpad met lekker weer afsluiten. Toen de weersvooruitzichten positief waren boekten we snel via het internet een hotelletje in Valkenburg zodat we de resterende etappes in twee dagen konden lopen. Zowel het startpunt in Sittard als het eindpunt in Maastricht zijn prima bereikbaar met het openbaar vervoer en daarom namen we op deze vroege zondagmorgen vanuit Helmond de trein. Eerst naar Eindhoven om daar over te stappen op de intercity naar Sittard.

Om half elf waren we bij ons startpunt op de Markt in Sittard. Voordat we echter met lopen begonnen namen we plaats op een terrasje om daar, in de zon, een cappuccino en een lekker stuk vlaai naar binnen te werken. Het was bijna elf uur toen we de GPS aanzetten om met een goed gevulde maag aan de 25e etappe te beginnen. 

Dwars over de Markt ging het door een winkelstraat naar de rand van de stad. Daar gingen we de Kollenberg op. Langs de weg stonden diverse altaartjes die de kruisweg van Jesus uitbeelden. Bovenop de berg stond de La Rosa kapel. Zij is de patrones van Sittard. Vandaar dat ze een mooie kapel had gekregen. Het was lekker wandelen op de Kollenberg. De grote loofbomen gaven schaduw en het zonlicht werd prachtig door het bladerdak gefilterd. Ook toen we van de Kollenberg af waren liepen we nog aan enkele kapelletjes voorbij. Dat we in een katholieke streek liepen was ook te zien aan de kloosters die hier nog veel te zien zijn. 

We waren deze morgen bepaald niet alleen in dit gebied. Door de vele heuvels en de prachtige bossen is dit een mooie plek om te lopen of te mountainbiken en met name die laatste categorie was deze dag in grote getale aanwezig. Er werd namelijk een wedstrijd gehouden en we werden door vele tientallen mountainbikers voorbij danwel tegemoet gereden. 

Of het toeval was weten we niet maar de route van de mountainbike wedstrijd liep precies over het Pieterpad. En niet voor even maar kilometers lang. Toch genoten we volop. Het landschap was gewoonweg prachtig. We liepen door loofbossen over diep uitgesleten paden, de zogenaamde holle wegen,  om even later een prachtig uitzicht hebben over het Zuid Limburgse landschap. Ook de prachtige boerderijen verhoogden ons wandelplezier. Dat was met name het geval in het buurtschap Terstraten waar diverse vakwerkboerderijen en spekhuizen bij elkaar stonden. Het hele gehucht is benoemd tot beschermd dorpsgezicht en wij snapten wel waarom.

Het waren trouwens niet alleen maar mountainbikers die bezig waren met een wedstrijd. Bij het plaatsje Windraak was ook een grote hardloopwedstrijd gaande. Er deden erg veel mensen aan mee en wij moesten tegen de stroom in over dat parcours. Dat ontlokte een vrouw langs het parcours de zangerig uitgesproken uitspraak “Die doen niet mee, dat zijn Pieterkes”.

Het laatste deel van de etappe was wat minder interessant omdat we veel door bossen over onregelmatige paden liepen. Ook hier liepen we weer over die “holle wegen”. Doordat de zon niet tot op de grond kon schijnen vanwege de loofbossen, was het pad hier af en toe wel wat drassig. Tegen vieren liepen we Strabeek binnen dat niet zo heel veel voorstelde. De GPS gaf het einde van de etappe aan bij het plaatsnaambordje. Verder was er ook niet zoveel te zien. Gelukkig ligt Strabeek pal tegen Valkenburg aan en daar hadden wij ons hotelletje geboekt. Eerst haalden we bij een snackbar nog wat drinken nadat we net een paar minuten te laat bij een supermarkt waren aan gegaan. Die winkel was net gesloten en, hoewel er nog zat volk in de zaak was, werden we niet meer binnen gelaten.

Het door ons geboekte hotelletje was simpel maar onze kamer zag er netjes uit. Alleen werkte de WiFi niet. Daar was echter mee te leven. Na het douchen gingen we op zoek naar een restaurantje voor het diner. Tegenover het station dat vlakbij ons hotelletje lag was een eetcafé waar we lekker hebben gegeten. Daarna liepen we het centrum van Valkenburg nog in. Daar gingen we op zoek naar een pinautomaat. Kennelijk hebben mensen in Valkenburg geen contant geld nodig want we vonden er geen. Zelfs niet met behulp van internet op Ron zijn smartphone. Terug op de kamer keken we nog wat televisie en gingen op tijd slapen omdat we de wekker om tien voor vijf hadden gezet. Er was namelijk een maansverduistering te zien waardoor de maan bloedrood te zien zou zijn. Dat wilden we uiteraard niet missen.