Pieterpad, etappe 21

Ons plan was om nog in 2015 het Pieterpad te voltooien. Om dat te halen moesten we nog 6 etappes lopen. Omdat we in september en oktober al diverse wandelingen hadden gepland, moesten we niet te lang wachten met lopen. Via de media hadden we begrepen dat deze dag er eentje zou zijn met ideaal weer voor een wandelingetje. Ongeveer 25 graden, zon en een beetje wind. Anders dan anders reden we deze dag met onze auto naar het startpunt van etappe 21 Swolgen. Dat deden we omdat we onze auto in Venlo waarschijnlijk niet gratis zouden kunnen parkeren. Dat betekende wel dat we aan het einde van de etappe nog met de bus terug naar Swolgen moesten en die bus reed maar één keer per uur. Toch namen we de gok.

Voordeel van je auto bij het startpunt parkeren is dat je al vroeg kunt beginnen met lopen. Zo kwam het dat we al om half tien begonnen met de etappe. Swolgen is maar klein en het duurde dan ook niet lang of we liepen door de bossen die aan de zuidkant van het dorp liggen. Na die bossen en een klein heideveldje kwamen we uit in een natuurgebied met de naam Schuitwater. Het natuurgebied Schuitwater is een overblijfsel van verschillende oude Maasarmen. Er was dan ook veel water en het gebied had wel wat weg van een moeras. Knuppelbruggetjes hielden onze voeten droog op plaatsen waar het erg nat was. 

Bij het buurtschap Zwaanenheike liepen we langs diverse percelen waar bloemen en dan vooral rozen werden geteeld. Dat we door het katholieke Limburg liepen merkten we aan de kapelletjes waaraan we af en toe voorbij liepen. Steevast waren ze erg netjes bijgehouden.

Zo ook het kapelletje bij het buurtschap Houthuizen. Dit leek wel een minikerk, compleet met altaar en kerkbanken. Nadat we binnen een kijkje hadden genomen, rustten we wat bij een picknicktafel naast de kapel. Lekker in de schaduw gezeten aten we er wat boterhammen. Omdat we onze buik net vol hadden gegeten stopten we niet bij de kasteelhoeve Kaldenbroek waar ze een leuk terras onder de fruitbomen hadden. We volstonden met een foto van de hoeve en liepen verder in de richting van Grubbenvorst. Voordat we daar waren liepen we nog voorbij aan nog een andere kasteelhoeve. De Steegh was eerder een hoeve, daarna een klooster en thans privébezit. Tegenover het prachtige pand namen we een kijkje bij de St. Annakapel.

In Grubbenvorst liepen we langs een klooster en een aantal kunstwerken die ons duidelijk moesten  maken dat dit dorp hèt aspergedorp van Nederland was. Metershoge asperges van steen, een metershoge mand en steekmes en een beeld van een aspergesteker in het centrum vonden we. In Grubbenvorst waren we ongeveer halverwege deze etappe en toen we een leuk terras zagen, gingen we daar zitten en namen er ieder een cappuccino en een stuk aardbeienvlaai met gruwelijk veel slagroom. Daar waren de calorieën weer die we er af hadden gelopen. Het centrum van dit plaatsje vonden we allebei aantrekkelijk maar de kerk, die iets buiten het centrum stond, was foeilelijk. Waarschijnlijk stond ie daarom iets buiten het centrum. De toren was zo’n massief stuk baksteen dat de architect bijna zeker een moment van verstandsverbijstering moet hebben gehad toen hij dat mormel ontwierp.

Een kilometer buiten het dorp kwamen we aan bij de Maas. Die moesten we over. Hier geen brug maar een pontje dat net voor onze neus naar de overkant voer. Tien minuten later was het pontje echter weer terug en voor 60 cent voor ons tweeën mochten we mee naar de overkant, naar Velden. Het wachten was geen straf geweest. We keken naar de vele bootje die over de rivier voeren en daar waren we zoet mee.

Eenmaal aan de overkant van de Maas liepen we grotendeels parallel aan de oever van deze regenrivier. Veel van de paden waren onverhard en af en toe was het pad geen pad te noemen. Toch vonden we onze weg wel door onze GPS. Venlo, onze bestemming voor vandaag, zagen we al in de verte. Eerst keken we een tijdje tegen de drukke A67 aan en toen we die onderdoor waren, zagen we de skyline van Venlo. We namen een kijkje in de kapel van Genooy voordat we Venlo binnenliepen. 

Nadat we een waterkering waren gepasseerd kwamen we uit in een sjieke wijk met kasten van huizen in een parkachtige omgeving. Hier konden we wel wel wennen mochten we hier moeten wonen. Daarna liepen we het centrum van de stad in en kwamen via de Markt uit bij de St. Martinuskerk waar we binnen even een kijkje namen. Het Pieterpad leidde ons dwars door het centrum waar het er gezellig uit zag met veel terrasjes die vol zaten op deze zonnige woensdag tijdens de vakantie. We besloten dat we toch nog eens een keer terug moesten naar deze stad die op slechts een half uurtje treinen van Helmond ligt. Bij het NS station kwam er na bijna 22 kilometer een einde aan deze etappe en namen we de bus terug naar Swolgen. Die deed daar nog zo’n veertig minuten over. Van Swolgen naar huis was ook nog zo’n drie kwartier rijden zodat het over vieren was toen we weer thuis waren. We hadden echter genoten van deze afwisselende etappe met ideaal wandelweer.