Een dagje Parijs

Voor deze dag hadden we andere plannen. Vandaag geen Micky Mouse of andere Disneyfiguren maar een bezoek aan Parijs! Om zoveel mogelijk in de Franse hoofdstad te kunnen zien, namen we na het ontbijt de eerste shuttle naar het RER-station. Dat was om negen uur waardoor we om kwart over negen bij een dame aan het loket in ons beste Frans twee dagkaarten voor trein en metro bestelden. Ons Frans was kennelijk voldoende want voor 15 euro per persoon kregen we ieder keurig een dagkaart van de dame. Met de trein hadden we geluk want, net toen wij het perron op kwamen gelopen, kwam de trein aanrijden en konden we meteen instappen. In ruim een half uur waren we in Parijs maar wij hadden besloten om eerst naar La Defense te rijden om daar nog een keer de Grande Arche te bekijken. We zijn allebei al diverse keren in Paris geweest en deze dag wilden we gewoon nog wat hoogtepunten langs. Het was iets over tienen toen we bij metrostation La Defense uitstapten. Vervolgens hadden we aardig wat moeite om buiten te komen. We kwamen namelijk terecht in een groot winkelcentrum en moesten enkele verdiepingen omhoog om buiten te geraken en natuurlijk stonden er nergens wegwijzertjes. Eenmaal buiten wachtte ons een teleurstelling want de grote kerstmarkt op het plein voor de Grande Arche bleek nog niet open. Daardoor was er eigenlijk niet zoveel te zien en besloten we weer in de metro te stappen voor het volgende hoogtepunt; de Arc de Triomphe. 

Als je het systeem van de Parijse metro eenmaal door hebt, is het heel makkelijk om kriskras door de stad te reizen, zeker omdat de treinstellen elke drie minuten rijden. We waren dan ook in een vloek en een zucht bij de Arc de Triomphe. Even twijfelden we of we niet naar het dak van de triomfboog zouden gaan, maar toen we de prijs van 12 euro zagen, besloten we op de grond te blijven. Na wat foto's van het monument en de eeuwige vlam trokken we weer verder. Een Amerikaan is er niks bij. Volgende bestemming was de Sacré Coeur. Daarvoor moesten we een flink stuk met de metro reizen, maar onze rit werd veraangenaamd door een ouwe baas die met een tuba muziek stond te maken in de treinstellen. Hij kende maar drie deuntjes maar die waren wel vrolijk en hij kende ze erg goed. Als dank gooiden we wat muntjes in z'n beker toen hij langs kwam.

Het metrostation bij de Sacré Coeur ligt een eindje van de kerk af en om daar te komen moet je door een straatje met souvenirwinkeltjes. In één van die winkeltjes zag Ron een leuke Franse pet die hij besloot te kopen en als een echte Fransoos kon hij daarna verder met de bliksembezoeken aan hoogtepunten in de stad. Om bij de Sacré Coeur te komen moesten we de vele trappen beklimmen. Dat was geen verrassing maar moe werden we er wel van. We bekeken de kerk van binnen en liepen een tijdje langs de kraampjes van de kerstmarkt voordat we een cafeetje opzochten voor een cappuccino en een toiletbezoek.

Natuurlijk mag een bezoek aan de Eiffeltoren niet ontbreken als je in Parijs bent. Met de metro waren we er zo. Helaas regende het een beetje toen we uit de metro stapten maar dat duurde niet lang. Omdat Nicky nog nooit op de top van de Eiffeltoren had gestaan wilden we dat deze keer wel gaan doen, maar toen we de lange rijen zagen staan, zagen we daar toch van af. Het zou betekenen dat we een groot deel van de middag in een rij zouden moeten doorbrengen. Daar hadden we geen zin in en daarom lieten we het bij wat foto's van de toren. Gelukkig verscheen de zon weer aan de hemel en we liepen de Seine over naar het Trocadero voor een mooi uitzicht op de Eiffeltoren. Voor het Trocadero was een grote kerstmarkt en deze namen we ook even mee.

Nadat we vanaf het Trocadero wat foto's hadden genomen van de Eiffeltoren stapten we weer in de metro en lieten ons naar het centrum van de stad vervoeren. Dat duurde even want we moesten op een andere metrolijn overstappen bij station Gare Montparnasse. Dat hield echter in dat we ruim een kilometer moesten lopen. Er kwam gewoon geen eind aan de ongezellige metrogangen en pas na zo'n tien minuten lopen waren we bij de paarse lijn die ons naar Ile de la Cité zou brengen.

Toen we vlakbij de Notre Dame boven de grond kwamen scheen de zon overvloedig. Natuurlijk brachten we een bezoekje aan de kathedraal. Ook hier zouden we graag één van de torens hebben beklommen voor een mooi uitzicht over de stad maar er stond een lange rij mensen te wachten om naar boven te kunnen. Daarom zagen we er maar weer vanaf. Voor vandaag geen Parijs van boven.

We hadden ondertussen zin gekregen in een bak koffie en wat eten. Nu kwam de smartphone van Ron goed van pas. Een app toonde de dichtstbijzijnde Starbucks en met behulp van de aanwijzingen liepen we er zo naartoe. Daarbij kwamen we nog voorbij het stadhuis waar men bezig was een grote schaatsbaan op te bouwen. Bij Starbucks dronken we een cappuccino en aten wat voordat we verder liepen naar het dichtbij gelegen Place de Vosges. Dit is het oudste plein in Parijs en is omzoomd met mooie gebouwen waar eens schrijver Victor Hugo woonde. Toen we dat gezien hadden namen we op het Place de la Bastille de metro naar het Louvre. Toen we hier het metrostation uitliepen stonden we in een prachtig winkelcentrum onder het Louvre. Hier keken we wat rond voordat we naar boven gingen om de opvallende glazen piramide te bekijken. De zon begon te zakken waardoor we erg mooi licht op de piramide en de overige gebouwen van het museum hadden. Dat leverde veel foto's op. Via de Parijse Chinatown liepen we naar het Place Vendôme. We wilden nog wat foto's maken op dit chique plein maar helaas stonden een aantal gebouwen in de steigers waardoor de plaatsjes toch niet zo mooi werden als we hadden gehoopt. Dat kwam ook omdat het steeds donkerder begon te worden. Dat is het nadeel als je 's winters ergens op bezoek bent.

Toen we een tijdje bij op het plein hadden rond gekeken vonden we het eigenlijk welletjes en gingen we op zoek naar een RER station zodat we de trein terug naar Marne-a-Vallée konden nemen. Ook nu hadden we veel gemak van de smartphone van Ron die ons recht naar station Auber leidde. Daar stond een trein al op het perron waardoor we weer meteen konden instappen. Rond een uur of zes waren we weer bij de Disneyparken en dat vonden we een mooie tijd om wat te eten. Deze keer geen Planet Hollywood maar een redelijk eenvoudig restaurantje waar we een lekkere salade aten voor een hele redelijke prijs. Van de free refill voor de drank maakten we gretig gebruik. De beker werd meer dan eens bijgevuld.

De rest van de avond verliep zoals alle avonden hier.