Disneyland Parijs, heenreis en eerste bezoek

Hoewel we allebei al één of meerdere keren waren geweest, was het al zo lang geleden dat we vonden dat het wel weer een keertje kon; een bezoek aan een Disneypark. Zoals dat tegenwoordig gaat werd een avond besteed aan online onderzoek. Behalve een hoop info leverde dat ook veel geld op. We hadden namelijk een mooi hotel gevonden voor 4 nachten en toegang tot Disneyland Parijs bij OAD, toen we nog wat verder keken en uitkwamen bij Kras Reizen die exact hetzelfde kon aanbieden voor 200 euro minder. En zo kwam het dat we bij Kras dat arrangement boekten voor een midweek in december. Later bleek dat we om nog een andere reden geluk hadden dat we voor Kras hadden gekozen toen OAD failliet ging.

Maandag 16 december sliepen we eerst uit voordat we om een uur of tien in de auto stapten voor de reis van 485 kilometer naar Marne-la-Vallée, ten oosten van Parijs. We hadden prachtig weer onderweg en de zon scheen zo uitbundig dat we daar nogal wat last van hadden omdat die zowat de hele weg recht in onze ogen scheen. Op de snelwegen was het helemaal niet druk en met de cruise control aan tuften we in no time dwars door België naar de Franse grens, precies op de helft van onze route. In Frankrijk kwamen we al snel op een tolweg te rijden. Daar reed nauwelijks ander verkeer. De andere weggebruikers bestonden voornamelijk uit vrachtwagenchauffeurs die er een sport van maakten om, zodra ze elkaar zagen, elkaar in te gaan halen. Gelukkig was de tolweg driebaans zodat wij die inhalende vrachtwagens weer zonder probleem konden passeren.

Zonder problemen parkeerden we om kwart over drie onze auto op het grote parkeerterrein voor het Radisson Blu hotel vlakbij Disneyland. Het grote viersterren hotel ligt midden in een 18 holes golfbaan. Een vriendelijke Française die gelukkig Engels sprak checkte ons in en even later dumpten we onze koffertjes op een grote, mooie kamer die van alle gemakken was voorzien. Lang bleven we daar echter niet want we waren tenslotte gekomen voor de Disneyparken. Vanuit het hotel rijdt er elk half uur een shuttlebus naar Disneyland en al om half vier zaten we in zo'n shuttle. In pakweg 10 minuten werden we naar het treinstation vlakbij de parken gereden. Vanuit dit station rijden treinen naar bestemmingen in heel Frankrijk, waaronder uiteraard ook Parijs. Later in de week zouden we hier nog naar toe gaan was het plan.

Een wandeling van een paar honderd meter bracht ons bij het prachtige Disneyland hotel aan het begin van het park. Via een onderdoorgang van dit vijfsterren hotel in Victoriaanse stijl kwamen we bij de draaipoortjes die ons toegang verschaften tot het eigenlijke park. Ons restte nu nog het apparaat te voorzien van onze kaartjes waarna we in het park stonden. Daar hadden we ons eerste wow-momentje. Al meteen zaten we in de kerstsfeer toen we zagen hoe uitbundig alles was versierd. Op Town Square stond een gigantische kerstboom van maar liefst 24 meter hoog met daarin bijna 100 decoraties uit de hele wereld. Ook daaromheen was het één en al kerstdecoratie. Al meteen hadden we onze camera's tevoorschijn gehaald en waren we druk met fotograferen. Ook Main Street USA, de hoofdstraat in het park ademde één en al kerstsfeer. Ons viel op hoe mooi alles was gemaakt. Zelfs de allerkleinste details klopten. Veel mensen stonden al langs de kant in afwachting van één van de parades die daar gedurende de openingstijden worden gehouden. Wij besloten om die nog even te laten voor wat ie was. We hadden tenslotte nog de hele week om die parade aan ons voorbij te zien trekken. Wij wilden meteen naar het kasteel van Doornroosje omdat dit sprookjesslot op dat moment prachtig werd aangelicht door de ondergaande zon.

Nadat we het sprookjesslot uitvoerig hadden bekeken en gefotografeerd liepen we "Frontierland" in. Frontierland is één van de delen waaruit Disneyland is opgebouwd en dit deel is geheel in de sfeer van het wilde westen gebouwd. De attractie die hier het meest opviel was de Big Thunder Mountain, een achtbaan. We zagen echter dat de wachttijd voor een ritje in deze achtbaan maar liefst 50 minuten bedroeg en dat was ons te gortig. We liepen daarom door naar de Thunder Mesa Riverboat Landing voor een ritje in een nepradarboot. Hier hoefden we slechts vijf minuten te wachten voordat we konden opstappen. Vervolgens maakten we een gezapig rondvaartje rondom de Big Thunder Mountain.

Het begon inmiddels al aardig donker te worden en we sloten aan bij de rij voor Phantom Manor, een spookhuis waar de rij ook niet al te lang was. Mooi was dat bij elke ingang naar een attractie stond aangegeven hoelang de wachttijd was en 10 minuten wachten voor dit spookhuis vonden wij acceptabel. Eenmaal binnen werden we met een soort lift naar beneden getransporteerd waarna we plaatsnamen in een karretje waarmee we door het spookhuis werden gereden. Van alle kanten werden we "belaagd" door geesten, spoken en andere enge dingen. Alles bewoog en was mooi gemaakt. Jammer dat zo'n ritje door het spookhuis in minder dan twee minuten weer voorbij is.

Weer buiten voelden we onze magen en zochten onze toevlucht in één van de restaurants in het park. We schrokken wel van de prijzen. Voor een hamburgermenu met een toetje en een drankje waren we meer dan 20 euro per persoon kwijt. Binnen een half uur stonden we weer buiten en werden daar verrast door een show. Het kasteel van Doornroosje werd aangelicht door projecties, fonteinen spoten water en er werd heel wat vuurwerk de lucht ingeschoten. De show duurde zo'n 20 minuten en we zagen het kasteel zowat elke seconde veranderen doordat er weer wat anders op geprojecteerd werd. We vonden het prachtig evenals de vele duizenden andere bezoekers. Toen de show was afgelopen, sloot ook het park haar deuren voor die dag wat betekende dat iedereen tegelijk naar buiten wilde. Dat gaf een flinke drukte bij de poortjes bij de uitgang waardoor iedereen naar buiten moest. Wij slenterden met de massa mee naar het treinstation alwaar we zouden worden opgepikt door de hotelshuttle. Die verscheen keurig op tijd en rond de klok van acht waren we terug in het hotel. De rest van de avond bleven we op onze kamer met een drankje en bekeken we onze eerste foto's.