Even naar de GGD

Het nadeel van verre reizen maken is dat je voor van alles en nog wat ingeënt moet zijn. In de landen die wij doorgaans bezoeken tijdens onze reizen bestaan allerlei enge ziektes waar we in Nederland doorgaans weinig last van hebben evenals een hoop enge beestjes die ziektes kunnen overbrengen. Omdat we graag een beetje gezond willen blijven bezoeken we, ruim een maand voordat we afreizen, elk jaar trouw de GGD. Omdat we dit jaar naar Indonesië gaan hadden we weer een afspraak gemaakt en vandaag was het zover.
Meteen toen we binnenkwamen werden we door de arts binnen geroepen. De arts was dit keer een uiterst vriendelijke vrouw die eerst ruim de tijd nam om alle gegevens te controleren. Al snel zag ze dat we ervaren reizigers waren die vol zaten met allerlei serums die ons moeten beschermen tegen de meeste ziektes. Vervolgens werd onze reisbestemming in haar computersysteem opgezocht, iets wat wat voeten in aarde had omdat de arts niet zo heel behendig was met de computermuis. Kennelijk is het erg gevaarlijk in Indonesië want heel wat injecties werden aangeraden voor dat land. Gelukkig voor onze portemonnee waren de meeste noodzakelijke medicijnen voor ons nog geldig. Zo is een DTP-prik maar liefst 10 jaar geldig. Alleen verliep dit jaar voor ons allebei de inenting tegen buiktyfus. Deze inenting werkt slechts drie jaar en we kwamen zo'n 10 dagen tekort. De werking verliep eind oktober en wij zijn tot 9 november in Indonesië.

Omdat wij geen risico willen lopen als het over onze gezondheid gaat, moest er maar weer zo'n prik gezet worden.
Vervolgens werd bekeken hoe lang we in een malariagebied zouden slapen. Na wat zoekwerk in ons reisschema op het internet berekende ze dat we ieder 14 malariatabletten zouden moeten meenemen. 7 voor de tijd dat we in een malariagebied verbleven en 7 voor de week naslikken.
De prik tegen buiktyfus deed geen zeer. Wel de rekening die de arts aan het einde van het consult uitschreef. We moesten maar liefst 145 euro afrekenen. De prik kostte 35 euro per stuk, het consult 22 en het uitschrijven van het malariapillenrecept maar liefst 13 euro per persoon. Daar kwam later bij de apotheek nog eens 100 euro bij voor de malariapillen. In totaal dus maar liefst 245 euro armer. Gezondheid gaat voor alles maar je moet wel kapitaalkrachtig zijn om gezond te willen en kunnen blijven. Nu maar hopen dat onze zorgverzekeraar iets wil bijdragen aan onze wil om gezond te blijven. De GGD-arts en de apotheker hebben in ieder geval weer budget voor een verre reis.