Op naar Rome

Een paar maanden hadden we al besloten dat we tussen kerst en oud en nieuw weg wilden. Ron om uit te rusten van al het harde werken, Nicky om er eens uit te zijn. Op het internet hadden we een pracht van een bed and breakfast in het centrum van Rome gevonden en via Ryanair.com hadden we een vlucht naar deze stad geboekt. Vandaag was het dan zover. We waren er ook wel aan toe. De laatste dagen was het weer in Nederland compleet bagger en bovendien was het al weer meer dan twee maanden geleden dat we uit Uganda kwamen

Pas om half twee liepen we met onze koffertjes naar het station in Helmond om daar de trein naar Eindhoven te pakken. Op het station namen we de bus naar Eindhoven Airport en in minder dan een uur waren we op het vliegveld. Wat dat betreft is Eindhoven Airport onovertroffen. Vlieg je van Schiphol, dan wacht je eerst een treinrit van bijna twee uur en daar moet je minstens twee uur van tevoren inchecken. Bij vluchten van Ryanair vanaf Eindhoven check je thuis in zodat je helemaal niet hoeft te wachten op het vliegveld als je dat niet wilt. Wij waren er natuurlijk weer veel te vroeg. Nicky was bang dat we te laat kwamen met als gevolg dat we maar liefst anderhalf uur moesten wachten voor onze vlucht. Boarden ging op z'n Ryanair's. Niks geen stoelreservering, maar gewoon achteraan sluiten. Ook zijn er geen slurven op Eindhoven Airport en zo kwam het dat we door de stromende regen naar het toestel moesten lopen. Boarden ging niet snel en we moesten een tijdje buiten wachten totdat we in konden stappen met als gevolg dat we behoorlijk nat waren. Ook waren we laat met instappen zodat de overheadlockers al vol waren en we met moeite onze koffertjes kwijt konden. Ook zaten we niet langs elkaar, maar dat gaf niks voor een vlucht van amper twee uur.

Onderweg was er niet veel vertier of het moest het hele scala van goederen zijn die gedurende de hele vlucht werden aangeboden. Van hapjes en drankjes, via krasloten en elektronische sigaretten naar kaartjes voor de hop-on-hop-off-bus in Rome en kaartjes voor de shuttlebus vanaf het vliegveld naar de stad. Die laatste kochten we wel. Het toestel landde keurig op tijd op het Ciamponi vliegveld en daarom klonk het bekende Ryanairtoetertje met daarbij de boodschap dat er weer een vlucht op tijd was geland. Het blijft een aparte vliegmaatschappij.

Omdat we geen koffers hadden ingecheckt konden we zo door lopen naar de gereedstaande bus. Die vertrok een kwartiertje laten en in een half uur stonden we bij het centrale station van de stad, Roma Termini. Daarna was het even zoeken naar de juiste straat, maar nadat we een vriendelijke Italiaan de weg hadden gevraagd stonden we zo voor onze bed and breakfast. Dat was gehuisvest in een onopvallend appartementengebouw. Als we het precieze adres niet hadden gehad, hadden we het nooit gevonden. Van buiten was het niet te zien en zelfs binnen in het gebouw moesten we zoeken naar Domus Castrense, ons 4-sterren verblijf voor de komende 6 nachten.

Eenmaal binnen werden we hartelijk ontvangen door de man achter de balie en kregen we na wat uitleg over ontbijt en internetgebruik onze kamer toegewezen. Die viel ons helemaal niks tegen. Hij is niet overdreven groot maar wel erg netjes en voorzien van alle gemakken. Lang bleven we echter niet op de kamer want het was ondertussen al half negen en we hadden honger. Op weg naar de B&B hadden we een Japans restaurant gezien en daar kwamen we terecht. Daar bleek men hetzelfde concept te hebben als de Jap in Helmond; onbeperkt eten voor om en nabij de 20 euro. We aten er heerlijk en blijkbaar was het een populaire tent want niet lang nadat wij zaten, was de hele tent vol. Tot een uur of tien zaten we daar lekker aan de sushi en aanverwante gerechten waarna we naar onze B&B terug liepen. Daar werden de eerste foto's op de computer gezet en werd dit stukje getypt. Het was al dik over elven voordat we gingen slapen.