Floriade 2012

Als iets maar eens in de tien jaar wordt gehouden dan moet het wel speciaal zijn. 2012 is het jaar van de Floriade nabij Venlo. Tien jaar geleden waren ook al op de Floriade die toen in de Haarlemmermer werd gehouden en dat was ons toen goed bevallen. Vandaar dat een bezoekje aan deze wereld tuinbouw expo weer op het programma stond. We wilden al langer gaan, maar het weer werkte steeds niet mee en ook deze dag begon helemaal niet zo goed. Boven Helmond hingen dikke wolken en bij het boodschappen doen, druppelde het zelfs eventjes. Toch waagden we het er op omdat de voorspellingen redelijk mooi weer aan gaven.

Helmond – Venlo is maar een eindje en tegen twaalven reden we aan het expoterrein voorbij op zoek naar een parkeerplaats. Pas een paar kilometer van het terrein verwijderd had de organisatie voorzien in een parkeervoorziening. Voor maar liefst 10 euro kon je de auto daar parkeren in een voormalig weiland en werden we met een shuttlebus naar de ingang gebracht.

Waar begin je in op een expoterrein van 66 hectaren? Voorzien van een plattegrond liepen we eerst maar naar de World Show Stage, één van de vijf thema's in het park. In dit deel hadden veel landen een paviljoen gebouwd. Tot onze verbazing hadden die paviljoens weinig met tuinbouw te maken. Het leek meer op een soek. In elke onderkomen werden snuisterijen uit de betreffende landen verkocht. Leuk om souvenirs in te slaan terwijl je nooit in het land bent geweest, maar voor ons niet waarvoor we kwamen. Het eerste mooie paviljoen was dat van Indonesië die wel hun best hadden gedaan om iets van de flora uit het land te laten zien. Men had ook typisch Indonesische paalwoningen nagebouwd en zelfs een fors schaalmodel van de Borobodur ontbrak niet. Het mooiste paviljoen in dit deel van het park was dat van China. Die hadden uitgepakt met een pracht van een bouwwerk waar ook plaats was voor Chinese planten hoewel bonsaiboompjes oorspronkelijk toch echt uit Japan komen.

Aan deze kant van het park heb je ook een station van de kabelbaan die, met een lengte van 1150 meter, over het hele terrein loopt. Ons entreeticket bevatte ook een ticket voor deze kabelbaan en we lieten ons dan ook naar de andere kant van het park glijden. Vanuit de gondel hadden we een mooi uitzicht van boven af en zagen we de diverse thema's en het grote bos dat een paar van die thema's van elkaar scheidt.

Tegen de tijd dat we bij het thema Relax & Heal uit de gondel stapten was de zon volop gaan schijnen en was het zelfs warm te noemen. Daardoor kwamen de kleurrijke bloemen nog beter tot hun recht. In dit deel van het park vonden we zentuinen, zo'n Japanse tuin met enkel stenen, rustgevende tuinen, feelgood garden enz. Kortom zweverig spul inclusief een alternatief muziekbandje. Het mooiste waren de gigagrote beelden van Sjer Jacobs; grappige hoofden die uit de grond leken te groeien en begroeid waren met mossen.

Via een route dwars door een stuk bos kwamen we uit bij thema nummer drie; “Green Engine” ofwel natuur en industrie. Hier was aandacht voor de tuinbouw als economische motor en leverancier van groene energie. Men had er een gigantische kas gebouwd, de Villa Flora, met daarin een prachtige expositie van o.a. orchideeën. We waren een hele tijd zoet met het bewonderen van de bloemsierteelt. Vanwege al die kleuren, maakten we erg veel foto's hier.

Tegen de tijd dat we hier klaar waren, voelden onze benen al weer als loodblokken aan. Toch hadden we de helft van de expo nog niet gezien. Doorzetten dus. Via weer een stukje bos kwamen we uit bij het thema “Education & Innovation”, gericht op vernieuwing van de tuinbouw. Hier vooral paviljoens met nieuwe teelttechnieken enzo. Het leukste paviljoen hier vonden we alle twee het “Huis van de smaak”. Zo aan het einde van de middag hadden we een beetje honger en hier kon van alles geproefd worden. We gristen van diverse stalletjes zoveel mee dat de grootste honger gestild was toen we weer buiten kwamen. Ook genoten we in dit deel van de expo van de “Tropical Treasures”, een enorme tropische kas met uitbundig groeiende flora, maar ook met fauna.

Om het laatste restje honger weg te krijgen gingen we eten bij het Beachclub restaurant op het terrein van het thema “Environment”. Veel aten we er trouwens niet want de prijzen waren belachelijk hoog. Vreemd waarom alles altijd zo duur moet zijn op dit soort evenementen. Je betaalt je al blauw aan een entreekaartje en de rest is dan nog exorbitant duur. Leuk in dit deel van de expo waren de Rabo Earthwalk waar we als het ware van boven af neer keken op de aarde. Flitsende beelden gingen onder ons door en maakten af en toe dat je je evenwicht verloor doordat je hersenen reageerde op die flitsende beelden. Leuk was ook het paviljoen van “Nederland Bloeit”. Op een lopende band voor je neus kwamen allerlei tuinbouwproducten aan je voorbij. Als je een schaaltje van de band nam en op een plateau zette, dan kreeg je info over het product, maar je kon ze ook voelen, ruiken, proeven en sommigen zelfs meenemen.

Vooral 's avonds was het heerlijk wandelen over het terrein. De grootste drukte was voorbij en er scheen een prachtig avondzonnetje. Pas toen we klaar waren en weer naar de shuttlebus liepen, regende het eventjes. Op het parkeerterrein stond onze auto er nog als één van de weinigen. Een half uurtje later waren we al weer thuis. Doodop maar wel blij. De Floriade is eigenlijk niet in één dag te doen. Tenminste als je alles wilt zien en ook een beetje wilt lezen waar alles over gaat.

We kijken al uit naar de Floriade van 2022. Waar die wordt gehouden is nog niet bekend. Niet gek natuurlijk want ze hebben nog tien jaar om het in te richten.