USA 2009 Dag 4
Vannacht de laatste nacht beleefd in ons herriehotel in San Francisco. Ook deze keer werden we midden in de nacht ruw gewekt door iemand die om half vier 's nachts met een hogedrukreiniger de straten aan het schoonmaken was. Voor de rest wel goed geslapen.
Nadat we bij Lori's hadden ontbeten, checkten we uit en namen de Bart (weer die trein) naar het plaatsje South Hayward alwaar Road Bear, de camperverhuurder, is gevestigd. We moesten nog wel ongeveer 20 minuten lopen van de trein naar Road Bear, maar dat was goed te doen. We hadden weer geluk met het weer, zo'n 25 graden.
Omstreeks 12.00 uur stonden we bij de verhuurder op de stoep, een uur te vroeg dus. Dat was echter geen probleem en we werden keurig in het Nederlands te woord gestaan. Niet dat ons Engels zo slechts is maar dit is wel zo makkelijk. Er komt heel wat bij kijken voordat alle formulieren voor zo'n camper zijn ingevuld, maar na een 20-tal minuten was het dan zover dat we de uitleg bij ons verblijf voor de komende 17 dagen kregen. Die uitleg duurde bijna een uur maar is wel belangrijk. Er zitten nu eenmaal veel knopjes, handeltjes etc. op en aan zo'n camper. Onze Chevy is van 2009 dus bijna nieuw en van alle gemakken voorzien. In een eerder blogberichtje staat een plattegrondje van ons rijdende huisje.
Het was voorbij één uur voordat Ron voor het eerst achter het stuur kroop en we naar de dichtsbijzijnde supermarkt reden voor inkopen. Wel ff wennen zo'n breed voertuig. De supermarkt was supergroot evenals alle verpakkingen daar. Suiker bijvoorbeeld was alleen in pakken van circa drie kilo te verkrijgen en lappen vlees onder de kilo was ook moeilijk te vinden.
Met een voorraad eten voor de komende dagen reden we daarna de freeway richting Yosemite NP op. Wel lekker dat Amerikanen een relaxte rijstijl hebben. Zo kon Ron wat meer wennen aan het grote voertuig. Wat op viel was de slechte staat van de weg. Het zal zeker te maken hebben met het feit dat de staat California failliet is en ze dus geen geld hebben om de weg te fatsoeneren. Allengs ging het rijden relaxter en reden we lekker op met het overige verkeer. We hadden het geluk dat we de TomTom van Hans en Kitty mochten lenen waarop de kaarten van de USA staan zodat we lekker in het Nederlands werden begeleidt naar onze bestemming, een camping op zo'n uur rijden van Yosemite NP. Yosemite zelf konden we deze dag niet halen omdat we op tijd op een camping wilden staan zodat we bij daglicht nog het e.e.a. konden uitvogelen aan de camper. Vlak voordat we er waren werden zowel Ron als de camper op de proef gesteld toen de TomTom ons via een zeer smalle en steile weg naar Groveland liet rijden. De camper had de grootste moeite met de hellingen.
Iets voorbij het plaatsje Groveland vonden we een prima camping met meer dan voldoende plaats. Er stonden slechts een handjevol campers op het terrein dat van alle gemakken waaronder gratis internet was voorzien.
's Avonds kookte Ron z'n eerste campermaaltijd en was Nicky druk bezig met de inrichting het ons stulpje. Natuurlijk werd dit blog bijgewekt en werden de gemaakte foto's op het netbook gezet.
Nadat we bij Lori's hadden ontbeten, checkten we uit en namen de Bart (weer die trein) naar het plaatsje South Hayward alwaar Road Bear, de camperverhuurder, is gevestigd. We moesten nog wel ongeveer 20 minuten lopen van de trein naar Road Bear, maar dat was goed te doen. We hadden weer geluk met het weer, zo'n 25 graden.
Omstreeks 12.00 uur stonden we bij de verhuurder op de stoep, een uur te vroeg dus. Dat was echter geen probleem en we werden keurig in het Nederlands te woord gestaan. Niet dat ons Engels zo slechts is maar dit is wel zo makkelijk. Er komt heel wat bij kijken voordat alle formulieren voor zo'n camper zijn ingevuld, maar na een 20-tal minuten was het dan zover dat we de uitleg bij ons verblijf voor de komende 17 dagen kregen. Die uitleg duurde bijna een uur maar is wel belangrijk. Er zitten nu eenmaal veel knopjes, handeltjes etc. op en aan zo'n camper. Onze Chevy is van 2009 dus bijna nieuw en van alle gemakken voorzien. In een eerder blogberichtje staat een plattegrondje van ons rijdende huisje.
Het was voorbij één uur voordat Ron voor het eerst achter het stuur kroop en we naar de dichtsbijzijnde supermarkt reden voor inkopen. Wel ff wennen zo'n breed voertuig. De supermarkt was supergroot evenals alle verpakkingen daar. Suiker bijvoorbeeld was alleen in pakken van circa drie kilo te verkrijgen en lappen vlees onder de kilo was ook moeilijk te vinden.
Met een voorraad eten voor de komende dagen reden we daarna de freeway richting Yosemite NP op. Wel lekker dat Amerikanen een relaxte rijstijl hebben. Zo kon Ron wat meer wennen aan het grote voertuig. Wat op viel was de slechte staat van de weg. Het zal zeker te maken hebben met het feit dat de staat California failliet is en ze dus geen geld hebben om de weg te fatsoeneren. Allengs ging het rijden relaxter en reden we lekker op met het overige verkeer. We hadden het geluk dat we de TomTom van Hans en Kitty mochten lenen waarop de kaarten van de USA staan zodat we lekker in het Nederlands werden begeleidt naar onze bestemming, een camping op zo'n uur rijden van Yosemite NP. Yosemite zelf konden we deze dag niet halen omdat we op tijd op een camping wilden staan zodat we bij daglicht nog het e.e.a. konden uitvogelen aan de camper. Vlak voordat we er waren werden zowel Ron als de camper op de proef gesteld toen de TomTom ons via een zeer smalle en steile weg naar Groveland liet rijden. De camper had de grootste moeite met de hellingen.
Iets voorbij het plaatsje Groveland vonden we een prima camping met meer dan voldoende plaats. Er stonden slechts een handjevol campers op het terrein dat van alle gemakken waaronder gratis internet was voorzien.
's Avonds kookte Ron z'n eerste campermaaltijd en was Nicky druk bezig met de inrichting het ons stulpje. Natuurlijk werd dit blog bijgewekt en werden de gemaakte foto's op het netbook gezet.
Reacties
Denk dat het leukste nog moet komen.
Have fun!
groetjes Jose