Mount Everest en verder richting Nepal

Genoeg kloosters gezien, kom op met die ruige en superhoge bergen! Al snel nadat de jeeps het saaie Sakya hadden verlaten, stegen we in hoogte. Het was stralend weer en geen wolkje aan de lucht. Dat beloofde veel goeds voor een prima uitzicht op de hoogste berg ter wereld. De weg was prima en we schoten goed op. Op de Gyatso-la (pas) op 5220 meter hoogte hadden we inderdaad een helemaal onbelemmerd zicht op de Mount Everest en andere grote jongens. Daarmee hadden we ongelooflijk veel geluk. Sommige expedities wachten maanden op goed weer met bijbehorende goed zicht. Anderen krijgen de berg helemaal niet te zien. Wij komen kijken en worden getracteerd op dit fraaie tafereeltje. Het was allemaal erg indrukwekkend en er zijn door de hele groep ongelooflijk veel foto's genomen van de berg en z'n ruige omgeving.

Na nog een pas van 5100 meter hoogte reden we door naar het klooster van Rongbuk. Daar namen we onze intrek in erg primitieve slaapzaaltjes voordat we naar het Everest Base Camp zouden lopen. Dat was een afstand van 4 kilometer. Echter vanwege de hoogte van 5200 meter was het toch een zware wandeling. Nicky had het er moeilijk mee, maar ook zij trotseerde de snijdende wind en bereikte na anderhalf uur het kamp van waaruit vele expedities de berg op gaan. De berg lag er de hele dag perfect bij en dit onbelemmerde zicht was kennelijk zo'n zeldzaamheid dat ook de gids dit nog nooit had meegemaakt, ondanks zijn uitgebreide ervaring!

's Avonds was er niet veel meer te doen dan hangen in het restaurantje met slecht eten. Vroeg naar bed dus maar. Dat werd een koude nacht, maar da's niet gek op die hoogte.

De volgende dag reden we dwars door het Qomolanga Nature Reserve terug naar de Friendship Highway om via deze weg verder te reizen naar de Nepalese grens. Het werd een erg ruige tocht dwars door het ruige landschap. 's Middags liepen we erg veel vertraging op toen een fietsster het nodig vond om tegen één van de jeeps te rijden. De schade diende geregeld te worden en de groep waarvan de fietsster deel uit maakte vertrouwde het allemaal niet zodat we pas verder konden nadat er een verklaring was opgesteld die door beide partijen was ondertekend met minstens honderd handtekeningen.

's Avonds werd de tocht pas echt spectaculair toen we in het donker een afdaling van meer dan meer dan 2000 meter maakten over een weg waarop men aan het werk was. Zigzaggend tussen machines door en grote keien ontwijkend bereikten we pas tegen half elf de Chinese grensplaats Zhangmu. Na een noodle soepje gingen we meteen slapen.

De volgende dag waren de eerste uren bestemd om China uit te komen en (9 kilometer verderop) Nepal in te komen. Uiteindelijk lukte dat zodat we tegen de middag plaatsnamen in een bus die ons naar Kathmandu zou brengen.

Die bustocht bleek een hele mooie manier om een indruk te krijgen van het Nepalese platteland. Nou ja, platteland, alles ligt tegen gigantische bergen aangeplakt. Door de geringe hoogte was alles prachtig groen en ook de temperatuur steeg weer. De bustocht duurde de hele middag zodat we pas tegen de avond in Kathmandu aankwamen. Daarover later meer.