Met jeeps verder Tibet in

Vandaag begint het echte werk. Met drie jeeps trekken we verder Tibet in op weg naar Kathmandu in Nepal. Met de Toyota Landcruisers reden we naar de oevers van de Tsangpo om die in een bootje over te steken naar het klooster van Samye. Het bijzondere aan het klooster van Samye zijn de stupa's in verschillende kleuren. Ook het klooster was mooi, vooral de manier waarop het gebouw in elkaar was gezet. 's Avonds aten we met z'n allen in een Tibetaans restaurantje in het dorpje. Hoe later het werd, hoe gezelliger en zo kwam het moment dat we aan het mezingen waren met Tibetaanse hits. Het werd hoe langer hoe drukker in het restaurantje. Hoe zou dat toch komen?

De volgende dag moesten we de Tsangpo weer in dat bootje voordat we verder konden met de jeeps. De rit van vandaag bracht ons over de Khamba la (la = pas) op 4794 meter hoogte. Gelukkig waren we al goed aan de hoogte gewend, alhoewel Nicky deze dag ziek was. Dat was echter niet van de hoogte, maar waarschijnlijk oververmoeidheid. Bovenop de pas hadden we een prachtig uitzicht over het Yamdrok Tso, een meer. 's Middags reden we naar Gyantse. Daar wachtte de volgende dag weer een klooster op ons bezoek. Voordat we daar echter aankwamen, reden de jeeps van de harde weg en dwars door een prachtig woest en leeg landschap. Dit was Tibet in optima forma!

Gyantse was tot voor kort geleden een typisch Tibetaans stadje, maar de Chinezen hebben er nu hun stempel op gedrukt. Gelukkig hebben ze niet alles wat Tibetaans is verwoest of verbouwd. Behalve het Kumbum klooster (dat we niet bezochten omdat we een beetje tempelmoe zijn) was daar het zogenaamde "koeienstraatje". Hier waanden we ons een paar eeuwen terug in de tijd. Prachtige, morsige Tibetaanse huizen met koeien op straat en alleen stroomdraden die de 21 ste eeuw verraadden.

Shigatse is de 2e stad in Tibet en het doel van de rit van de volgende dag. De rit van Gyantse naar Shigatse was een korte zodat we pas 's middags uit Gyantse vertrokken. Gelukkig ging het weer goed met Nicky en kon ze weer genieten van de reis. In Shigatse namen we onze intrek in een relatief luxe hotel. De volgende dag bezochten we het grote Tashilumpo-klooser, de zetel van de Panchen Lama, de 2e belangrijkste religeuze leider van de boedhisten. Ondanks onze tempelmoeheid, waren we toch lange tijd in dit klooster omdat we veel pelgrims te zien waren die met hun gebedsmolentjes langs de grotere statische gebedsmolens sjokten. Zo onopvallend mogelijk namen we foto's en legden we hen vast op video. Ook de tombes van de verschillende Panchen lama's die er zijn waren indrukwekkend. In het klooster hadden we nog een leuk gesprek met een monnik die verrassend goed Engels sprak, een uitzondering in Tibet.

's Middags liepen we de 8 km lange kora om het klooster. Blijkbaar niet een goed tijdstip want er was geen pelgrim te bekennen. Voor ons niet erg want zo konden we op ons gemak was experimenteren met standpunten voor foto's zonder dat we steeds opzij moesten voor passerende Tibetaantjes. Omdat Shigatse voorlopig de laatste grote stad was, zochten we een ATM om geld te kunnen pinnen. We hebben er uiteindelijk eentje kunnen vinden, maar het kostte wel veel moeite. 's Avonds lekker gegeten in een klein Tibetaans restaurantje.

De volgende dag reden we verder naar het ongelooflijk nikszeggende plaatsje Sakya. Het enige wat daar te doen was, was de bezichtiging van het Sakya klooster. Hoewel kloostermoe, gingen we toch het klooster in (voor ff dan). Dat viel niks tegen. Omdat het klooster nooit door de Chinezen verwoest is, was het erg authentiek. Net als in het Sera klooster in Lhasa waren hier debatterende monniken te zien. Alleen nu waren Nicky en ik er als enige toeristen bij. Ook de rondgang over de gigantische muren rondom het klooster met prachtig uitzicht over het lege Tibetaanse landschap was de moeite.

Het klooster van Sakya is voorlopig het laatste klooster. Morgen gaan de naar de Mount Everest! Vooral Ron heeft hier hoge verwachtingen van. Later meer.