Edinburgh en The Royal Mile
We sliepen de eerste nacht in ons hotelbed in Edinburgh erg goed. Zo rond acht uur werden we wakker en waren compleet uitgerust van de lage reisdag van gisteren. Op onze kamer aten we een klein ontbijtje voordat we op pad gingen. Het was toen negen uur geweest. Onze eerste bestemming was het paleis van Holyroodhouse. Dat is het paleis van de queen als ze in Edinburgh is. We besloten vandaag alles te lopen. Vlakbij het hotel kwamen we toevallig een oude begraafplaats tegen die we even bekeken. Er stonden prachtige oude graven, sommigen waren kleine gebouwtjes met een hoop tierelantijntjes. De afstand naar het paleis viel mee en we waren er dan ook zo. Helaas bleek de toegang tot het paleis bijna 19 pond en dat vonden we teveel. Daardoor konden we het complex alleen door de poort bekijken en fotograferen. Dat deden we dan maar.
Pal tegenover het paleis staat het parlementsgebouw van Schotland. De toegang hier was gratis, maar we zagen af van een bezoekje. Het was er erg druk en het zou ons veel tijd kosten. Dit terwijl we deze dag veel op het programma hadden staan. Ook de klim naar Arthurs Seat voor een mooi uitzicht over de Schotse hoofdstad deden we niet. De klim duurde een uur en is erg stijl. In plaats daarvan begonnen we aan de Royal Mile, de beroemde weg dwars door Old Town richting Edinburgh Castle. Langs deze weg staan veel bezienswaardigheden en we staken dan ook erg vaak de weg over om aan de andere kant iets te bekijken. Zo vonden we smalle straatjes, “close" genaamd, een prachtig verstopt parkje, heel oude gebouwen en andere interessante zaken. We schoten dan ook helemaal. niet op, maar dat was niet erg. Hier hadden we onze tijd voor ingeruimd.
Al sightsee-end kwamen we meer in het centrum terecht. Het werd hoe langer hoe drukker. De bezienswaardigheden ook frequenter. Zo bekeken we het stokoude huis van John Knox, een Schotse kerkhervormer uit de 16e eeuw voordat we even pauzeerden bij een koffietentje. Daarna bekeken we de prachtige St. Giles Cathedral. Niet alleen van buiten een pareltje, maar zeker ook van binnen. Daar waren we een hele tijd te vinden. Zigzaggend tussen duizenden andere toeristen kwam we zo aan bij Edinburgh Castle. Oo dit kasteel is niet te bekijken zonder ticket. Die hadden we echter voor de volgende dag gereserveerd, zodat we het deze dag hielden bij wat foto’s van de voorkant van het slot.
Inmiddels was de zware bewolking van de morgen opgelost en begon er een fraai zonnetje te schijnen. De jas ging dan ook uit. We liepen naar beneden en om het kasteel heen. Zo kwamen we uit bij de Princess Street gardens nabij de St. Cuthbert’s Church. Vlak daarbij stond een paviljoen waar we een lekker broodje en wat drinken kochten zodat we in het park konden lunchen. Daarna beklommen we opnieuw de heuvel waarop het kasteel staat en bekeken vervolgens het gebied aan de andere kant van die heuvel. Zo kwamen we uit bij Greyfriars Bobby en het mooie kerkhof van Greydriars Kirk. Bobby heeft volgens de overlevering maar liefst 14 jaar het graf van zijn baasje op dat kerkhof bewaakt.
Het weer werd steeds mooier en dus slenterden we op ons gemak door de prachtige stad. Zo kwamen we via allerlei straatjes uit bij de Grassmarket, een plein vol met kroegjes, restaurantjes en terrasjes.
Toen we vonden dat we genoeg van de Old Town hadden gezien voor één dag gingen we op zoek naar een prepaid simcard voor onze mifi zodat we straks, als we in de highlands zijn, ook toegang hebben tot het internet. We vonden niet wat we zochten en gingen daarom eerst even terug naar ons hotel om de warme jas van Nicky af te gooien.
Daarna beklommen de Calton Hill voor een fraai uitzicht op de stad. Dat kregen we dan ook. Nadat we de heuvel weer waren afgedaald bezochten we St. James Quarter, een groot en modern winkelcentrum, vlakbij ons hotel. Daar bestelden we een frappuccino bij Starbucks nadat we eindelijk de gezochte prepaid simcard hadden gevonden. Ook dineerden we in dit winkelcentrum. We vonden namelijk een gezellig uitziend restaurant; Maki & Ramen. Daar aten we ieder een grote kom ramen voor een hele redelijke prijs.
We waren op tijd terug op onze kamer, maar dat was maar goed ook, want we hadden erg veel tijd nodig om alle foto’s en video’s te bewerken en te back-uppen. Morgen gaan we naar Edinburgh Castle en proberen ook het National Museum of Scotland mee te pikken.
Pal tegenover het paleis staat het parlementsgebouw van Schotland. De toegang hier was gratis, maar we zagen af van een bezoekje. Het was er erg druk en het zou ons veel tijd kosten. Dit terwijl we deze dag veel op het programma hadden staan. Ook de klim naar Arthurs Seat voor een mooi uitzicht over de Schotse hoofdstad deden we niet. De klim duurde een uur en is erg stijl. In plaats daarvan begonnen we aan de Royal Mile, de beroemde weg dwars door Old Town richting Edinburgh Castle. Langs deze weg staan veel bezienswaardigheden en we staken dan ook erg vaak de weg over om aan de andere kant iets te bekijken. Zo vonden we smalle straatjes, “close" genaamd, een prachtig verstopt parkje, heel oude gebouwen en andere interessante zaken. We schoten dan ook helemaal. niet op, maar dat was niet erg. Hier hadden we onze tijd voor ingeruimd.
Al sightsee-end kwamen we meer in het centrum terecht. Het werd hoe langer hoe drukker. De bezienswaardigheden ook frequenter. Zo bekeken we het stokoude huis van John Knox, een Schotse kerkhervormer uit de 16e eeuw voordat we even pauzeerden bij een koffietentje. Daarna bekeken we de prachtige St. Giles Cathedral. Niet alleen van buiten een pareltje, maar zeker ook van binnen. Daar waren we een hele tijd te vinden. Zigzaggend tussen duizenden andere toeristen kwam we zo aan bij Edinburgh Castle. Oo dit kasteel is niet te bekijken zonder ticket. Die hadden we echter voor de volgende dag gereserveerd, zodat we het deze dag hielden bij wat foto’s van de voorkant van het slot.
Inmiddels was de zware bewolking van de morgen opgelost en begon er een fraai zonnetje te schijnen. De jas ging dan ook uit. We liepen naar beneden en om het kasteel heen. Zo kwamen we uit bij de Princess Street gardens nabij de St. Cuthbert’s Church. Vlak daarbij stond een paviljoen waar we een lekker broodje en wat drinken kochten zodat we in het park konden lunchen. Daarna beklommen we opnieuw de heuvel waarop het kasteel staat en bekeken vervolgens het gebied aan de andere kant van die heuvel. Zo kwamen we uit bij Greyfriars Bobby en het mooie kerkhof van Greydriars Kirk. Bobby heeft volgens de overlevering maar liefst 14 jaar het graf van zijn baasje op dat kerkhof bewaakt.
Het weer werd steeds mooier en dus slenterden we op ons gemak door de prachtige stad. Zo kwamen we via allerlei straatjes uit bij de Grassmarket, een plein vol met kroegjes, restaurantjes en terrasjes.
Toen we vonden dat we genoeg van de Old Town hadden gezien voor één dag gingen we op zoek naar een prepaid simcard voor onze mifi zodat we straks, als we in de highlands zijn, ook toegang hebben tot het internet. We vonden niet wat we zochten en gingen daarom eerst even terug naar ons hotel om de warme jas van Nicky af te gooien.
Daarna beklommen de Calton Hill voor een fraai uitzicht op de stad. Dat kregen we dan ook. Nadat we de heuvel weer waren afgedaald bezochten we St. James Quarter, een groot en modern winkelcentrum, vlakbij ons hotel. Daar bestelden we een frappuccino bij Starbucks nadat we eindelijk de gezochte prepaid simcard hadden gevonden. Ook dineerden we in dit winkelcentrum. We vonden namelijk een gezellig uitziend restaurant; Maki & Ramen. Daar aten we ieder een grote kom ramen voor een hele redelijke prijs.
We waren op tijd terug op onze kamer, maar dat was maar goed ook, want we hadden erg veel tijd nodig om alle foto’s en video’s te bewerken en te back-uppen. Morgen gaan we naar Edinburgh Castle en proberen ook het National Museum of Scotland mee te pikken.
Reacties