De Reeuwijkse plassen en Gouda

Na een prima nacht moesten we voor ons ontbijt naar beneden. Daar konden we een dienblad vol laden met eten, kregen we een cappuccino mee en moesten alles op de kamer opeten. Hoewel het een prima ontbijt was, misten we toch een beetje de sfeer van een restaurant. Het is echter wat het is en zolang COVID nog rondwaart, moeten we het er mee doen.

Hadden we gisteren door de polder gelopen, de uitgekozen wandeling voor deze dag was een hele andere. We zouden naar Reeuwijk-Brug rijden. Daar de auto parkeren om vervolgens een wandeling door Reeuwijk en die Reeuwijkse plassen en dwars door het centrum van Gouda te lopen. Het weer was vergelijkbaar met dat van de dag ervoor; grijs en somber, maar wel droog.
Eind jaren tachtig van de vorige eeuw had Ron gedurende vier jaar in deze streek gewerkt en kwam toen ook regelmatig in Reeuwijk. Hij herkende echter maar weinig terug van het plaatsje. Het was in die tijd toch wel wat gegroeid en gemoderniseerd. De weg langs de plassen naar Gouda toe, herkende hij wel en omdat dat ook de route van de wandeling was, slenterden we in de richting van de beroemde kaasstad.
In Gouda moesten we eerst door de buitenwijken heen lopen om in het centrum te geraken. Van die buitenwijken werden we niet vrolijk. We vonden ze saai, eentonig en soms zelfs wat vervallen. Gelukkig was het centrum van de stad een heel ander verhaal. Na een sanitaire stop in het treinstation liepen we een drukke en bruisende binnenstad in. Dat er een weekmarkt werd gehouden hielp we mee aan de drukte.

Rondom het beroemde middeleeuwse stadhuis stonden tientallen marktkramen opgesteld. Bij een koffietentje kochten we een heerlijke cappuccino die we wel buiten moesten op drinken. Rondom de markt stonden een aantal fraaie pandjes waaronder de waag waarin nu de VVV gehuisvest is. Het mooiste vonden we echter de straatjes achter de Markt. Vooral de steegjes rondom de gigantische Sint-Janskerk die met een lengte van 123 meter de langste kerk in Nederland is, waren prachtig. Je waande je er een paar eeuwen terug in de tijd. Jammer dat het Museum Gouda gesloten was vanwege de pandemie want de panden waarin het museum is gehuisvest, zagen er van buiten prachtig uit. We liepen langs diverse grachtjes met mooie pandjes door het centrum van de stad. Onderweg fotografeerden we alles wat los en vast zat en kwam zo uit bij de Hollandsche IJssel. Van daar uit liepen we langs de prachtige Westhaven weer het centrum in, langs de Visbanken naar molen de Roode Leeuw. We vervolgden onze route weer in de richting van de Markt en kwamen door nog leuke winkelstraatjes gelopen. De stad beviel ons zo goed dat we besloten om op een mooie warme zomerdag nog eens terug te komen zodat we alle kerken en musea die nu dicht waren, konden bezoeken en om eens wat te drinken op één van de vele terrasjes op de Markt.

Doordat we zo lang door Gouda hadden rond geslenterd, was het al ruim lunchtijd geweest toen we de stad uit liepen. In natuurgebied het Goudse Hout vonden we een picknicktafel waar we onze meegebrachte broodjes naar binnen werkten. Vervolgens liepen we de Reeuwijkse Plassen in. Niet letterlijk natuurlijk, maar we volgden een smalle weg dwars door de plassen. Aan weerszijden van het weggetje stonden kapitale optrekjes voor de rijke happy-few van Gouda en omstreken. Af en toe vonden we nog een doorkijkje naar de plassen, maar het was er allemaal behoorlijk vol gebouwd. Gelukkig werd de bebouwing verder op wat minder waardoor we toch het gevoel kregen dat we door de plassen liepen. Het was er druk met voetgangers en fietsers maar helaas ook met auto’s die amper op der smalle weggetjes pasten. We droomden van een pandje aan de plas en liepen via een aantal smalle weggetjes en over nog smallere ophaalbruggetjes naar Reeuwijk Brug terug waar onze auto nog netjes op ons stond te wachten. We hadden deze dag 18 kilometers gelopen.
Om vier uur waren we terug in Alphen in ons hotel. Weer sprongen we eerst onder een warme douche om daarna lekker wat warms te drinken. Iets na zessen werd het diner besteld en in ons privé restaurantje aten we weer heerlijk. De porties waren zo groot dat we zelf een doggybag maakten. Het eten was te lekker om weg te gooien.
Met een wijntje voor Ron, een frisje voor Nicky en een kaasje en de televisie kwamen we de avond prima door.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Zondag in München

Zondag in Oslo

Pieterpad, etappes 22 en 23