We gaan naar Londen

Zoals elk jaar gaan we in december een paar dagen weg. Zogenaamd om te gaan “kerstshoppen”. Omdat we deze traditie al heel wat jaren volhouden, hebben we de meest voor de hand liggende steden en gebieden wel gehad. Om het makkelijk te houden, kozen we dit jaar voor een bestemming waar we 14 jaar geleden ook al eens waren; Londen. Lekker dichtbij en een prima bestemming voor een dag of zes “kerstshoppen”. Bovendien zou er best wel veel veranderd zijn in die 14 jaar.

We besloten om met de trein te gaan. We wilden wel eens meerijden met de Eurostar. Dat bleek best een duur geintje. Vliegen was sneller en goedkoper maar we waren eigenwijs en kozen toch voor de trein. Ons hotel kozen we in een buitenwijk van Londen omdat dat veel scheelde in de overnachtingsprijs. Wel was het belangrijk dat er een metrostation in de buurt van het hotel was zodat we gemakkelijk alles in de stad konden gaan bekijken. We vonden een viersterren hotel in de wijk Stratford, pal naast een metrostation. De beoordeling op booking.com was prima en de prijs paste binnen ons budget. En zo werd het Moxy hotel geboekt voor vijf nachten.

Deze dag vertrokken we voor de lange treinrit met maar liefst vier keer overstappen. Tot aan Breda was het druk in de trein want het was spitsuur. In Breda hadden we bijna een uur voordat we de trein naar Brussel MIDI konden nemen. We dronken daarom maar een drankje bij Starbucks. De trein naar Brussel was niet druk. Al lezend en naar buiten kijkend werden we in ruim anderhalf uur naar de Belgische hoofdstad gereden.

In Brussel vonden de formaliteiten voor de entree in het Verenigd Koninkrijk plaats en die waren hetzelfde alsof we met het vliegtuig reisden. Eerst moesten we in een lange rij aansluiten om ons koffertje door de scanner te kunnen laten gaan. Daarna paspoortcontrole omdat we België verlieten en een paar meter verder paspoortcontrole omdat we het Verenigd Koninkrijk binnen gingen. Hoezo Europese Gemeenschap? Vervolgens wachten in een kale hal totdat werd omgeroepen dat we konden boarden. Precies zoals op een vliegveld dus.

De reis naar Londen duurde ruim twee uur en was een ontspannende rit. We zaten goed in de gereserveerde stoelen en keken wat naar buiten terwijl de trein met hoge snelheid door het Belgische, Franse en Engelse landschap raasde. Aan boord kochten we alvast een Oystercard, de Londense variant van onze OV-kaart. De Eurostar stopte onderweg drie keer. Één keer in Lille, een keer in Calais waar grote hekken met prikkeldraad om het station stonden om het illegalen moeilijk te maken om op de trein te stappen en een keer in Ebbsfleet, een plaatsje vlakbij Londen. Waarom de trein daar stopte weten we nu nog niet

Om twee uur waren we in Londen op het station van St. Pancras waar het schitterend weer was. Omdat we al een Oystercard hadden, konden we meteen met de metro mee naar ons hotel. We hadden meteen door hoe de metro werkte en nog voor drieën stonden we bij de receptie van het door ons geboekte hotel. Onze kamer is klein maar wel netjes en van bijna alle gemakken voorzien. Alleen een kast ontbrak. Nadat we onze spullen op de kamer hadden gelegd, namen we de metro naar Westminster. Daar waren we in een klein half uur met de metro, dus dat was goed te doen. Toen we het metrostation uitliepen keken we recht tegen de Big Ben aan die helemaal in de steigers stond. Ook een deel van de parlementsgebouwen stond in de steigers. We liepen via de Westminster Bridge naar de zuidkant van de Theems. Daar liepen we langs de London Eye af naar de Jubilee Gardens waar al een heus kerstdorp was. Ook vonden we daar een leuk restaurant, Wagamama, waar we al in diverse steden heerlijk hebben gegeten. Hoewel het nog geen vijf uur was, hadden we toch allebei wel honger en dus genoten we van een vroeg diner. Na het diner liepen we over de Hungerford Bridge weer naar de noordkant van de Theems. Het was toen al pikkedonker maar de vele lichtjes maakte het wel leuk. We liepen de Strand op en neer en maakte heel wat foto’s van hetgeen we zagen. Alles was al in kerstsfeer. Leuk was Somerset House waar een grote schaatsbaan was gemaakt. Onder licht wat steeds van kleur veranderde, schaatsen veel mensen hun rondjes. Een grote kerstboom maakte de kerstsfeer compleet.

Via de theaterbuurt liepen we naar metrostation Charing Cross. Hier voelden we ons niet zo heel fijn vanwege de vele tientallen zwervers die hier hun overnachtingsplek al hadden ingericht. Gelukkig hadden ze geen enkele aandacht voor ons. Vanaf metrostation Embankment waren we in 25 minuten weer in Stratford. Daar kochten we in een supermarkt wat wijn en een chippie waarna we onze kamer opzochten. Morgen gaan we eerst de bekendste bezienswaardigheden bekijken waarna we ons kunnen richten op interessante zaken die we nog nooit bezocht hebben.