En weer naar huis

Ons verblijf op Terschelling zit er al weer bijna op. Het laatste ontbijt in het hotel was een lange. Onze boot naar Harlingen zou pas om half één vertrekken, dus we hadden alle tijd. Bovendien zaten we prima aan het grote raam met een prachtig uitzicht. Gevolg was wel dat we veel te veel aten dan goed voor ons was. Nadat we uit het hotel waren uitgecheckt, liepen we naar de haven waar we onze rugzakken achterlieten in een kluisje in het gebouwtje van de rederij. Bevrijd van al die kilo’s bekeken we een laatste keer het dorpje en wandelden we over de golfbrekers. We hadden eigenlijk alles al gezien hier en het was puur wachten op de boot. Wel deden we nog wat boodschappen in de plaatselijke supermarkt zodat we wat te eten hadden op de veerboot.

Voor de tocht naar Harlingen zaten we deze keer op de langzame boot. Die deed er twee uur over maar had wel als groot voordeel dat je buiten aan dek kon verblijven. Dat was met het fraaie weer een aangename verblijfplaats. Vanaf de boot hadden we ook een ander perspectief op het leven aan de wal zodat er toch nog veel foto’s werden gemaakt. Precies op tijd voer de boot weg van de steiger. Al meteen hadden we gezelschap van een aantal meeuwen die verlekkerd keken naar ons eten. Het leverde leuke plaatjes op. De tijd aan boord vermaakten we ons prima. Er was veel vaarverkeer op het wad en bootjes kijken is een leuke bezigheid.

Om half drie stonden we weer met onze voeten op het vasteland. We waren ruim op tijd voor de trein naar Franeker waar we onze auto, gelukkig, onbeschadigd terug vonden. Wat restte was de rit terug naar Helmond. Tot aan Nijmegen ging dat redelijk vlekkeloos, maar daarna belandden we in een file die ons twintig minuten extra reistijd opleverde. Daardoor was het bijna zes uur voordat we thuis waren.