Bloesem en bloemetjes
In verband met Nicky’s verjaardag hadden we een heel divers weekendje weg voor onszelf in petto. We begonnen heel sportief met het lopen van de Bloesemtocht in de omgeving van Geldermalsen. Al voor de 18e keer organiseerde het Rode Kruis deze wandeltocht langs en door de vele boomgaarden in de Betuwe. Met meer dan 31.000 wandelaars is de Bloesemtocht één van de grootste eendaagse wandelevenementen in de wereld. We hadden afgesproken om samen met zus Annelies en zwager Ad te gaan lopen. "Toeval bestaat niet", is het gezegde, maar ondanks het feit dat we apart naar Geldermalsen waren gereisd, kwamen we exact op hetzelfde moment aan en stonden onze auto’s bij elkaar op het gigantisch groot en drassig grasland dat dienst deed als parkeerplaats.
Al voordat we een meter van de wandelroute hadden gelopen waren onze schoenen smerig. Door de vele regen van de afgelopen tijd was het grasland één grote glijbaan met her en der grote stukken plakkerige kleigrond die aan onze schoenen bleef plakken. Gelukkig was het nu droog hoewel er wel veel wolken in de lucht hingen. Toch deed de zon ook haar best om af en toe door de bewolking heen te prikken. Al met al was het prima wandelweer.
Deze Bloesemtocht was onze derde en daarom hadden we dit jaar voor een andere route gekozen. We liepen dit keer de oostelijke route die weer andere plaatsjes aan deed dan de westelijke route. Met de bloesem hadden we geluk. De fruitbomen hingen vol met bloemetjes. Het was wel oppassen waar je liep. Het was niet alleen erg druk op de route waardoor je op moest passen om niet op de hakken van je voorligger te trappen, maar de grond was nogal blubberig en glad.
Ondanks de vele bloesem vonden we de oostelijke variant toch niet zo mooi als de routes die we de voorgaande jaren hadden gelopen. We liepen regelmatig door saaie dorpjes en dat is nu eenmaal niet zo interessant. Toch vermaakten we ons prima en al kwebbelend legden we de 20 kilometers met het grootste gemak af. Ondanks dreigende wolkenluchten hielden we het droog en daarmee was het een geslaagde wandeling. Nadat we onze medaille in ontvangst hadden genomen dronken we nog een drankje in de grote veilinghal in Geldermalsen voordat we op zoek gingen naar onze auto op dat hele grote terrein.
Ad en Annelies reden naar huis maar wij gingen de andere kant op. Ons weekendje weg had nog meer in petto voor ons. We reden naar Noordwijkerhout, midden in de Bollenstreek, om daar voor twee nachten onze intrek te nemen in het NH hotel. Heel veel deden we niet meer deze dag. Het liep al tegen het einde van de middag toen we er aankwamen en nadat we gedoucht waren, was het tijd voor het diner. Omdat het diner onderdeel uitmaakte van ons arrangement, genoten we dat in het restaurant van het hotel. De biefstuk liet zich goed smaken en nadat we uitgegeten waren gingen we nog een eindje lopen om de opgedane calorieën te verbranden. Het NH hotel ligt midden tussen de bollenvelden en dat was een mooi gezicht. We namen onze camera’s daarom mee voor wat kleurrijke foto’s van de tulpen, narcissen en ander bloemachtig spul.
Dag twee van dit weekend begon met een uitgebreid ontbijt in het hotel. Daarna reden we naar Leiden om deze stad eens te gaan bekijken. We waren er wel eens eerder geweest, maar toen waren we er maar even en hadden de stad maar vluchtig bekeken. Onze auto parkeerden we iets buiten het centrum op een gratis plek zodat we ons geen zorgen hoefden te maken over oplopende parkeerkosten en liepen op ons gemak het centrum in. Al lopende kwamen we bij het geboortehuis van Rembrandt van Rijn uit. Er tegenover stond een beeld van de grote schilder. Vlakbij zagen we een molen bij een ophaalbrug over een gracht. Hoe Hollands wil je het hebben? We waren dan ook echt toeristen in eigen land en maakten veel foto’s.
Al fotograferend kwamen we uit op de Rapenburg. Hier stonden de chique grachtenpanden. Willem Alexander woonde er ook tijdens zijn studietijd in de stad. Stom toevallig kwamen we uit bij de Hortus Botanicus. We waren helemaal niet van plan om die te bezoeken, maar nu we er toch waren, besloten we een kijkje te nemen. We waren er vrij vroeg en het was er helemaal niet druk. Ideaal voor ons dus. We begonnen ons bezoek in een grote kas. We waren nog geen 10 seconden binnen of buiten gingen de hemelsluizen open. Een gigantische stortbui kwam naar beneden waar wij gelukkig helemaal geen last van hadden. Het enige waar wij last van hadden waren onze brillenglazen die besloegen in de warme kas. De attractie in de kas waren de vele azuurblauwe bloemen van de jadebloem die net op dit moment bloeide. Via een loopbrug konden we de bijzondere bloemen goed bekijken. Via een aantal kassen met vleesetende planten kwamen we in een prachtige kas met een vijver, veel bloeiende planten en grote vlinders die lekker rondfladderden. Omdat het er zo rustig was konden we alles op ons gemak bekijken en fotograferen.
Toen we de kassen hadden gezien was het buiten prima weer geworden. De regen was voorbij en de zon scheen. We namen een kijkje in een Japanse tuin voordat we de rest van de Hortus bekeken. Er stonden veel bloemen in bloei wat veel kleurrijke plaatjes opleverde. Op het terrein van de Hortus heb je ook een sterrenwacht maar helaas konden we daar niet in op deze zondagmorgen. Dat was echter geen ramp want er viel voor de rest genoeg te zien. We waren dan ook veel langer dan de bedoeling was in de Hortus. Na afloop aten we nog wat in het café bij de bijzondere tuin.
Vervolgens liepen we dwars door het centrum van de stad. We wilden een kijkje nemen in de Pieterskerk maar het bleek dat we een paar euro entree moesten betalen en dat is tegen ons principe; voor een kerk betaal je niet. Via allerlei smalle straatjes en pleintjes liepen we naar het mooie stadhuis van de stad. Daarachter lag de Waag en had je gezellige terrasjes aan het water. We vonden het echter te fris om buiten te zitten en gingen daarom door met onze verkenning van de Sleutelstad.
Zo kwamen we uit bij de Leidse Burcht. Daar vandaan hadden we een mooi uitzicht op het centrum van de stad. We wisten dat er diverse hofjes in het centrum moesten zijn maar we hadden geen idee waar we die moesten zoeken en daarom vonden we er ook maar eentje. De volgende keer moeten we wat beter ons huiswerk doen of een boekje meenemen. Toch vermaakten we ons prima en waren het grootste deel van de dag kwijt aan Leiden.
Aan het einde van de middag reden we naar Noodwijk aan Zee. Het was inmiddels prima weer geworden wat ons naar het strand en de zee lokte. We parkeerden de auto op een groot parkeerterrein en liepen naar de boulevard. Daar keken we vanaf het strand een tijdje naar wat kitesurfers voordat we een strandtentje opzochten waar we, achter glas, heerlijk konden genieten van een welverdiend drankje en een snack. Daarna liepen we de hele boulevard af en sjokten over het strand weer terug naar de auto. Vanwege het weer was het druk op het strand. Meer mensen hadden hetzelfde idee als wij opgevat en slenterden langs de waterrand. Een enkele durfal ging al met de blote voetjes in het water.
Voordat we naar het hotel terug reden parkeerden we de auto een paar keer langs de weg als we een paar mooie bloemenvelden zagen. Daarmee waren we niet de enigen. We zagen vooral veel auto’s met buitenlandse kentekens langs de weg stil staan. Vanwege de laagstaande zon konden we aan paar mooie en vooral kleurrijke foto’s maken.
’s Avonds dineerden we weer in het hotel. Lekker en lekker makkelijk. Met een volgegeten buik hoefden we na afloop alleen maar naar onze kamer te rollen om vervolgens de rest van de avond op bed te zitten met de iPad.
Op dag 3 was Nicky jarig. Na weer een copieus ontbijt namen we de auto en reden naar één van Nederlands grootste attractie in deze tijd van het jaar; de Keukenhof. Heel de wereld komt naar Nederland om de kleurenpracht te bekijken en wij waren er nog nooit geweest. Dat gingen we vandaag goed maken. Nu waren we pas echt toerist in eigen land. We belandden met onze auto op een gigantisch grote parkeerplaats en vreesden de vele toeristen die er ook waren. Toch viel de drukte in het park wel mee. Het terrein is zo groot dat de vele mensen zich al snel verspreidden. Al slenterend door het park hoorden we veel vreemde talen. De Aziatische bezoekers waren echter in de meerderheid. Hele bussen met toeristen uit Japan en China waren uitgestroomd over het park. Deze mensen vergaapten zich aan elk bloemetje en namen van alles een foto. Vooral de foto’s met een Aziaatje in een kleurrijk bloembed was populair.
In het park staan een aantal paviljoens, genoemd naar leden van het koninklijk huis. In die paviljoens was het wel steeds erg druk en moesten we vaak even wachten om iets op de foto te zetten zonder andere bezoekers erop. Helemaal druk was het in het deel waar een heuse Hollandse molen stond te draaien en waar je in winkeltjes klompen en stroopwafels kon kopen. Dit was precies het stereotype beeld van Nederland. De vele toeristen smulden er van en we hadden graag een dubbeltje gehad voor elke foto die werd genomen van een perkje met tulpen met op de achtergrond die molen.
Ondanks de drukte en het stereotype van het park vermaakten we ons prima. Het weer werkte uitstekend mee en ook wij vonden die kleurenpracht wel mooi. We legden veel bloemetjes vast op camera maar stiekem namen we ook heel wat foto’s van toeristen die zich in allerlei bochten wrongen om zo mooi mogelijk met die bloemen op de foto te kunnen.
Omdat het park zo uitgestrekt is hadden we de hele dag nodig. Zeker omdat we af en toe ergens gingen zitten voor een hapje of een drankje of om zomaar even wat uit te rusten en te kijken naar al die mensen. Gedurende de middag ging de zon steeds vaker schuil achter de wolken maar gelukkig bleef het wel droog.
De middag was al goeddeels voorbij voordat we vonden dat we genoeg hadden gezien. We hadden nog een flinke rit naar huis voor de boeg maar die leverde gelukkig geen problemen op. Daarmee zat dit weekendje er al weer op. Thuis waren we nog wel druk met de vele foto’s. Voorlopig hebben we voldoende bloesem en bloemen gezien.
Reacties