Pieterpad, etappes 4 en 5
In mei zijn we begonnen met het lopen van ’s Nederlands langste lange afstands wandelpad, de LAW9 oftewel het Pieterpad. Hoe lang we er over gaan doen weten we nog niet, maar een weekendje zonder plannen was zo omgetoverd tot een weekendje Pieterpad. We hadden besloten de etappes 4 en 5 te gaan lopen. Op het internet hadden we uitgezocht hoe we met het openbaar vervoer van ons eindpunt van deze twee etappes naar het begin moesten komen. Het zou een hele onderneming worden, maar het kon wel. Verder vonden we op het internet een bed and breakfast in Rolde, aan het einde van de 4e en het begin van de 5e etappe.
Al vroeg op de zaterdagmorgen vertrokken we, met als bagage alleen dat wat in onze kleine rugzakjes kon. Veel hoefde er ook niet mee omdat we maar één nachtje weg zouden blijven. Een schone onderbroek, shirt, een paar sokken en een tandenborstel was alles wat mee ging. Toen we wegreden uit Helmond scheen er een heerlijk zonnetje aan een grotendeels blauwe hemel. Echter, hoe meer we naar het noorden reden, hoe bewolkter het werd. In Drenthe kregen we zelfs eventjes een behoorlijke bui regen te verwerken.
Na een kleine twee en een halve uur rijden parkeerden we onze auto bij een café in het piepkleine dorpje Schoonloo. We waren of te vroeg van huis vertrokken of we hadden te hard gereden, maar het feit was dat we nog een minuut of twintig moesten wachten op de bus die ons naar het treinstation van Assen zou brengen. Eenmaal in de bus waren we zo in Assen. Het was tenslotte maar een paar kilometer. In Assen moesten we maar liefst 50 minuten wachten op de bus naar Zuidlaren, het begin van de vierde etappe. Dat wisten we en daarom hadden we onze lunch hier op het station gepland. Het werden wat broodjes en wat drinken uit de AH to Go. Gezeten op een bankje op het busstation werkten we dat allemaal naar binnen.
Terwijl we daar zo zaten zagen we de lucht boven ons inktzwart worden. Dat beloofde niet veel goeds. Gelukkig voor ons waaide het over en hielden we het droog maar we zouden moeten blijven duimen dat dat zo zou blijven. De vooruitzichten beloofden een incidenteel buitje. Toen de bus naar Zuidlaren eindelijk vertrok zaten we daarin opgescheept met een gestoorde man die steeds keihard door de bus allerlei onzin uitkraamde. Gelukkig trad de chauffeur ferm op en hij kreeg de man stil, dreigend dat hij de bus uit zou worden gezet als hij niet stil zou zijn. De rest van de trip verliep vlotjes en een half uur later stonden we dan eindelijk aan de start van de vierde etappe, de Brink in Zuidlaren. Het eindje van Schoonloo naar Zuidlaren had net zo lang geduurd dan de hele reis van Helmond naar Schoonloo. Fijn, dat openbaar vervoer in de binnenlanden van Drenthe op een zaterdag.
Het lopen ging prima. In no time waren we het centrum uit en liepen we over het terrein van een psychiatrische kliniek om er aan de andere kant weer van af te lopen. Vervolgens ging het door wat bossen totdat we de Drentsche Aa overstaken. Het stroomdal van dit riviertje is één van de laatste redelijk ongeschonden beekdalen. Een stuk verder staken we het riviertje weer over, nu over een heel smal voetgangersbruggetje met slechts 1 leuning. Via wat vlonders kwamen we op de Gasterse duinen. Daar liepen we voorbij een een hunebed. Helaas zat er een stelletje bovenop de hunebed te kletsen en ze waren niet van plan weg te gaan, dus maakten we wat foto’s met die twee er boven op.
Gasteren is maar een klein plaatsje en dus waren we daar zo doorheen. Hier kregen we een paar druppels regen te verwerken, maar gelukkig zette de regen niet door. Het venijn van deze etappe zat hem in het Balloërveld, een oud militair oefenterrein waar we dwars doorheen moesten. Gedurende een kleine vier kilometer ploeterden we door los zand. Wat waren we blij toen we eindelijk weer wat vastere grond onder onze voeten hadden. Vurig hopend dat dit het slechtste stuk Pieterpad zou zijn, liepen we Rolde binnen. Daar liepen we aan het einde van de etappe nog langs twee hunebedden. Gelukkig zaten op deze grafmonumenten geen mensen en konden we een paar mooie foto’s maken.
Het door ons geboekte bed and breakfast lag helemaal aan de rand van Rolde waardoor we deze dag meer liepen dan we hadden gedacht. We werden bij aankomst echter hartelijk ontvangen door Henk en Marianne van B&B de Hoornkamp. Het duurde niet lang of we zaten buiten in de tuin aan een lekkere bak koffie te kletsen met het stel. Na een douche was het tijd om wat te gaan eten en daarom liepen we naar het centrum van het dorp en vonden daar eetcafé De Pub. Daar aten we pretentieloos maar wel lekker voor niet al te veel geld. Weer terug in onze B&B hebben we wat zitten internetten voordat we gingen slapen.
We sliepen heerlijk op ons kamertje en werden pas om acht uur wakker van de wekker. Toen we beneden kwamen stond er al een uitgebreid ontbijt voor ons klaar. Het ontbijt duurde heel wat langer dan we hadden verwacht. We raakten namelijk aan de praat met Henk en Marianne. Daardoor was het al kwart over tien voordat we afscheid namen van dit sympathieke duo en naar het startpunt van de vijfde etappe liepen. Daar werden de GPS en Runkeeper weer aangezet en begonnen we aan de 18 kilometer lange tocht naar Schoonloo. De eerste drie kilometer liepen we over een pad waar eerder de spoorlijn Assen - Stadskanaal had gelopen. Het was alles behalve rustig op het pad. Er was kennelijk een mountainbike wedstrijd aan de gang en we kwamen misschien wel 200 mountainbikers tegen op dat pad. Die gingen wel steeds netjes opzij en groetten ons vriendelijk. Toch waren we blij dat we van het pad af waren en op een verharde weg kwamen te lopen. Dat duurde echter niet lang. Het Pieterpad leidde ons langs een bos af en even later moesten we via een trappetje over een schrikdraad klimmen en kwamen we terecht in een heidegebied waar het Andersche Diep doorheen stroomt. Het bruggetje over dit riviertje was zo mogelijk nog smaller dan die van de dag ervoor over de Drentsche Aa. Het was er wel heel mooi en afgezien van een stel dames dat er ook liep, hadden we het hele gebied voor onszelf.
Na de heide kwamen de bossen van de Boswachterij Gieten-Borger en Schoonloo.
Bij het enige café-restaurant, waar we ook weer onze auto terug zagen, namen we plaats op het terras en aten er een heerlijk broodje bij wijze van lunch voordat we weer voor twee en een half uur in de auto kropen om naar huis te rijden.
Reacties