Naar huis

De dag van de lange reis terug naar Nederland, via Helsinki. Al vroeg op want je bent vanuit het centrum van Seoul niet 1,2,3 op het Incheon vliegveld. Voordat we de bus instapten namen we afscheid van Don, onze reisbegeleider in de laatste week. Helaas hadden we weer dezelfde chauffeur als gisteren en ook nu leek hij zich met moeite staande te kunnen houden. Alcohol roken we niet, maar de vent maakte een alles behalve fitte indruk. Dat bleek ook tijdens de rit naar het vliegveld. Regelmatig zat ie te knikkebollen achter het stuur.

Gelukkig kwamen we heelhuids op het vliegveld aan en daar konden we meteen inchecken. Daarna begon het lange wachten zoals bij elke vliegreis. We maakten van de nood een deugd door vast te beginnen met het uitzoeken van onze foto's onder het genot van een goeie bak koffie. Tijdens de vlucht gingen we door met het uitzoeken van onze foto’s met als resultaat dat we thuis weinig meer hoeven uit te zoeken. Verder deed Nicky een tukje en las Ron enthousiast door in z’n derde leesboek van deze reis.
Ondanks dat de vlucht ruim 9 uur duurde, viel ie niet tegen. Omdat we terug vlogen in de tijd, was het in Helsinki pas kwart over twee in de middag. We waren verbaasd dat we bij aankomst in Helsinki, meteen nadat we uit het toestel waren gelopen, weer onze spullen door de scanner moesten doen. Ron werd zelfs helemaal gefouilleerd. Toch was er geen terreurdreiging volgens de Finnen en was dit normaal!


De vlucht naar Amsterdam vertrok netjes op tijd en we landden netjes op tijd in Amsterdam. Daar namen we afscheid van onze reisgenoten en namen de trein naar Helmond. Dat was geen onverdeeld genoegen. Vanaf  Utrecht zat de intercity achter een stoptrein waardoor we erg langzaam reden. Vanaf Den Bosch was het helemaal erg. Er was een stroomstoring bij de overwegen rondom Vught waardoor de trein tot voorbij Boxtel stapvoets reed. We kwamen met 25 minuten vertraging in Eindhoven aan. Daar was het op het station een grote puinhoop. Een wedstrijd van PSV was net afgelopen en al het treinverkeer lag helemaal in de soep. Pas na een half uur wachten reed er een trein richting Helmond. Door al die ongein met de NS waren we pas om kwart over tien weer thuis en zit er deze reis helaas al weer op.

Zuid Korea is ons goed bevallen. Onwillekeurig vergeleken we het land steeds met Japan maar Korea heeft een heel eigen identiteit. Net als alle Aziaten zijn de Koreanen een buitengewoon vriendelijk en beleefd volkje met gewoontes die we wel nooit zullen snappen, maar ze zijn altijd geduldig met ons geweest en namen ons nooit onze “fouten” kwalijk. Het land is vele malen netter dan China, maar minder dan Japan. Ook in het verkeer zijn ze niet altijd even netjes. Voetgangers zijn er vogelvrij. Eten was vaak een feest in Korea maar het nationale gerecht, kimchi, hoeft van ons niet echt. Helaas hadden we niet altijd mooi weer, maar door de bank genomen, zijn we er toch redelijk goed mee weg gekomen.

Nu snel een nieuw reisje boeken.